Pajączek na rowerze

„Pajączek na rowerze” – charakterystyka głównej bohaterkiAleksandra Mróz jest tytułową bohaterką książki, której autorką jest Ewa Nowak. Razem z mamą i starszą siostrą Basią mieszka w Warszawie na Białołęce. Nie utrzymuje kontaktu z tatą, za to często spotyka się ze swoją babcią od strony mamy. Jej tata po rozwodzie założył nową rodzinę i przez to nie kontaktuje się ze swoimi córkami z pierwszego małżeństwa. Ola ma liczne grono znajomych i przyjaźni się z Marceliną. Jest uczennicą klasy piątej. Jej nowym kolegą jest Łukasz, którego z czasem obdarza uczuciem.Ola jest bardzo ładna. Rodzice Łukasza i on sam uważają, że Ola jest śliczna. Jej włosy mienią się na rudo w blasku słońca. Dziewczynka często chodzi posiniaczona, ale to z powodu swojej nieuwagi i ciągłego bycia w ruchu. Jest szczupła. Nie przywiązuje wielkiej uwagi do wyglądu. Jej włosy są często nieuczesane, wygląda na wiecznie potarganą. Nie zawiązuje również sznurowadeł. Nie lubi ubierać się elegancko czy na galowo, źle się wtedy czuje, mimo że bardzo ładnie się wtedy prezentuje. Mimo wszystko stara się ładnie i modnie wyglądać.Aleksandra jest energiczną osobą, obdarzoną dużym temperamentem. Nigdy nie może usiedzieć spokojnie. Zawsze musi w coś kopać, machać nogą, bujać się na krześle. Z łatwością ulega emocjom – w złości porzuca rower nad brzegiem Wisły, pisze do Łukasza karteczki o dosadnej treści, wygarniając mu, co o nim myśli, nie zwracając uwagi na obecność ojca chłopaka, pana Tomaszewskiego. Kiedy nie radzi sobie z wypracowaniem, rzuca o sufit zeszytem. Kiedy jest taka potrzeba, bije się z chłopakami i używa wulgaryzmów. Tata Łukasz nazywa ją ” ostrą facetką i żyletką”, a to ze względu na jej impulsywność i żywiołowość. Okazuje się, że dziewczyna również bywa onieśmielona, nie wie też, co powiedzieć. Taką Olę można zaobserwować podczas spotkań z Łukaszem. Dzie

„Pajączek na rowerze” to wbrew pozorom, mimo dziecięcego tytułu, niesamowita książka, która opowiada o miłości dwójki nastolatków. A co najważniejsze – traktuje ją poważnie.
W dzisiejszych czasach, dzieci bardzo często w słowach dorosłych słyszą „Zakochałeś się? W takim wieku nie da się zakochać!”. I właśnie ta opowieść pokazuje, że miłość dziecięca jest tak ważna i prawdziwa jak ta dorosła i każdy bez względu na wiek powinien to zrozumieć. Miłość może przyjść do każdego dosłownie znikąd.
Do tego w przeciwieństwie do innych książek pokazuje problemy o jakich się głośno nie mówi, w tego typu powieściach, na przykład rozpad małżeństwa rodziców lub brak uwagi dla swoich dzieci.
Główni bohaterowie tej powieście to Łukasz i Ola.
Łukasz przyjeżdża do Warszawy wraz z mamą, gdzie na swoim osiedlu spotyka pewną dziewczynę, do której z czasem zaczyna być nastawiony specyficznie, a wręcz, jakby nienawidził jej najbardziej na świecie.
Okazuję się, że mamy nastolatków znają się i odnawiają swoją przyjaźń z czasów szkolnych. Dzieci wbrew swej woli muszą spędzać ze sobą czas pod jednym dachem.
Mimo początkowej nienawiści, Łukasz z czasem zaczyna lubić Olę i ku zdziwieniu swojej mamy i siebie zaczyna uwielbiać spędzać czas z dziewczyną. Z każdym dniem uczucie stawało się coraz silniejsze, aż w końcu chłopiec zauważył całe piękno swojej dziwnej przyjaciółki i zrozumiał, że się w niej zakochał. Bardzo ważną rzeczą w tej książce jest słowo „kocham cię”, które Ola bardzo chciała usłyszeć od chłopaka.
Bo

Streszczenie książki „Pajączek na Rowerze”:
„Pajączek na Rowerze” to utwór opowiadający o miłości dwojga dzieci – Oli i Łukasza, którzy poznają się przypadkowo pod koniec wakacji w wyniku znalezienia przez dziewczynkę kluczy zgubionych przez chłopca. Ponieważ Łukasz wraz z mamą niedawno przeprowadził się na osiedle w Warszawskiej dzielnicy Białołęka, trudno mu odnaleźć się w nowym otoczeniu, zwłaszcza że z powodów zdrowotnych odstaje od innych dzieci: nie umie jeździć na rowerze, słabo gra w piłkę nożną. Okazuje się, że będzie uczęszczał do tej samej klasy, co Ola, a ich mamy przyjaźniły się w czasach szkolnych. Kobiety ustalają, że podczas ich nieobecności (wspólnie zapisują się na jogę) dzieci spędzać będą popołudnia w mieszkaniu Oli pod opieką jej starszej siostry Basi. Ola i Łukasz różnią się temperamentem oraz zainteresowaniami. Dziewczynka jest żywiołowa, lubi ruch, zwłaszcza jazdę na rowerze, nie przepada za szkołą. Łukasz z kolei należy do cichych, spokojnych osób, ma bardzo dobrą pamięć, świetnie się uczy, w szkole nie lubi jedynie wychowania fizycznego. Mimo tych różnic oraz początkowej niechęci, dzieci szybko stają się sobie bardzo bliskie. Wspierają się w trudnych momentach. Z czasem Łukasz dostrzega urodę Oli, a Ola robi się o niego zazdrosna. Gdy jej przyjaciółka, Marcela, interpretuje na swoją korzyść niejednoznaczne słowa Łukasza o tym, kto mu się podoba, Ola jest zła i na nią, i na n

Wszystko zaczęło się w Warszawie, gdzie w pewnym budynku mieszkała 11-letnia dziewczynka – Ola. Miała tam swoją koleżankę Marcelinę, która bardzo często wtrącała się w nie swoje sprawy. Mimo iż ją w miarę lubiła, często działała jej na nerwy i irytowała ją.
Na podwórku koleżanki bawiły się z chłopakami. Ola była inna niż reszta dziewczynek, lubiła piłkę nożną, profesjonalnie jeździła na rowerze. Całe jej nogi były pokryte strupami oraz guzami, ponieważ często wpadała w bójki, nawet z chłopakami, z których wychodziła zwycięsko. Miała żywiołowy i trudny charakter.
Ten dzień był jak każdy inny, razem z Marceliną rozmawiały na podwórku przy płocie o tym, jak bardzo było im smutno z powodu końca wakacji. Ola szczególnie się tym zamartwiała, chociaż nie pokazywała tego aż tak.
Pomyślała, że znowu będzie musiała się uczyć oraz skończy się już beztroska jazda na rowerze i zabawa z rówieśnikami.
Dziewczynki spacerując i rozmawiając znalazły klucze. Pierwsze o czym pomyślały to „do kogo one należą?”. Jednak po większych namysłach wyobrażały sobie, jak dostają ogromną nagrodę od ich właściciela, który sam jest kimś niesamowitym. I tak sobie myśląc oraz płynąc w wyobraźni, spotkali chłopca, cichego i wyraźnie zawstydzonego. Jak się okazało, zguba należała do niego, gdyby nikt ich nie znalazł, jego mama byłaby zdenerwowana.
Ola zaczęła sprzeczkę ze swoją koleżanką, że nie wiadomo tak naprawdę, czy należały do tego chłopca, który tak naprawdę nazywał się Łukasz.
Łukasz również nie przypominał „typowego” chłopca, lubił naukę i interesował się fotografią, głównie pająków. Miał na komputerze setki zdjęć tych ośmionożnych istot, które w wolnym czasie przeglądał z tatą.
Mimo wszystko Łukasz był lekko fajtłapowaty i niezdarny.
Ojciec chłopca pracował daleko od domu. Jego zawód był związany z medycyną, dużo zarabiał, dzięki czemu mógł zapewnić sobie i swojemu dziecku dobre życie. Mama chłopca natomiast była kobietą, dla której bardzo liczyła się dyscyplina, jej syn musiał odpowiednio się odżywiać, nosić aparat ortodontyczny i ćwiczyć stopy. Łukasz nienawidził tego robić, ale słuchał się mamy. Rodzice chłopca od pewnego czasu rzadko ze sobą rozmawiali, przez co Łukasz był smutny, ponieważ kochał ich obydwojga i zależało mu na ich dobrym kontakcie.
Ola po incydencie z kluczami udała się do domu, gdzie czekała jej mama i siostra. Matka dziewczynki była jak każda mama – czasem denerwowała się bez przyczyny i wymagała dużo od Oli, ale mimo to bardzo ją kochała. Jednak w oczach dziewczynki kobieta bardziej kochała jej siostrę Basię, której ogromnie zazdrościła tych przywilejów oraz pięknej urody. Siostra miała dużo swobody we wszystkim, a mama zawsze chciała znać jej zdanie na różne tematy. Ola była ciągle traktowana jak dziecko i to ją najbardziej drażniło. Mama w ogóle nie brała pod uwagę zdania dziewczynki.
Tak naprawdę, nikt jej nie słuchał.
Mieli oni tego dnia jechać do babci, aby spróbować jej ciasta i odebrać ją z kursu komputerowego, ponieważ starsza kobieta zapisała się na niego, mimo iż mamie dziewczynki bardzo nie podobał się ten pomysł. Choć Ola uważała, że było to całkiem dobre, że babcia mimo swojego wieku chciała pędzić z duchem czasu i znać się na tym, co interesuje w dzisiejszych czasach młodzież. Odbierając kobietę, wszyscy musieli nasłuchać się o tym, jak bardzo zainteresowały ją komputery. Basia wraz z młodszą siostrą były pod wrażeniem, że babcia tak świetnie sobie radziła z technologią XXI wieku i, zamiast zrobić jak zwykle swój wybitny sernik, zrobiła Brownie, na który przepis poznała właśnie w Internecie. Dzieciom smakowało, lecz mama zaczęła później powtarzać, że babcia nie ma nikogo poza nimi i nie powinna tak wciągać się w nowo poznane możliwości komputerowe.
W drodze powrotnej, słychać było tylko narzekanie na babcię.
Gdy rodzina wróciła do mieszkania, mama spotkała pewną panią, przy której stał Łukasz. Kobiety zaczęły rozmowę, a Ola strasznie się zaniepokoiła, bo co on tu robił? W końcu po kilkuminutowej pogawędce, mama przedstawiła dziewczynie Łukasza oraz jego mamę. Jak się okazało, kobiety były dawnymi przyjaciółkami i chciały odnowić szkolną znajomość. Dziewczyna zaniemówiła, podobnie jak chłopiec. Łukasz przyjechał do Warszawy z innego miasta z niewyjaśnionego do końca powodu.
Rodzice wykluczali dzieci ze swoich rozmów i nic im nie mówili. Podejmowali decyzje za nich, zmuszali ich do spędzania ze sobą czasu. Mieli razem język angielski i basen, a gdy Ola dowiedziała się, że będą razem chodzić do szkoły, coś w niej pękło. Ogólnie dziewczyna nie była dobrą uczennicą, często dostawała słabe oceny oraz uwagi.
Zbliżało się rozpoczęcie roku szkolnego. Ola nienawidziła tego dnia, gdyż musiała chodzić w niewygodnych rzeczach. Oczywiście miała iść z Łukaszem, z którym była w tej samej klasie. Ubierając się, zrobiła kolejną kłótnię, na początku o tym, że to nie fair, iż Basia może dłużej spać i odpoczywać, ponieważ ma na późniejszą godzinę.
Ale kłótnia szła w coraz gorszym kierunku. Ola wybuchła i wyrzuciła z siebie, że nie lubi tego chłopca, że to kujon i mięczak. Mama szybko zareagowała i pouczyła córkę.
W końcu przyszedł Łukasz z mamą i razem, mimo wzajemnej nienawiści, wytrzymali ze sobą te kilkadziesiąt minut. Po powrocie Ola wesz�

Książka jest świetna i polecam ją każdemu fanowi powieści mł

Plan wydarzeń lektury „Pajączek na rowerze”:
1. Poznanie przez Łukasza Oli i Marceli za sprawą zgubionych kluczy.

2. Niezadowolenie mamy Oli z pomysłu babci dotyczącego kupna laptopa.

3. Tęsknota Łukasza za jego tatą.

4. Przypadkowe spotkanie mam Oli i Łukasza i odnowienie przez nie ich szkolnej przyjaźni.

5. Oczekiwanie przez mamę Oli zaangażowania się córki w pomoc Łukaszowi.

6. Wspólny spacer brzegiem Wisły i ucieczka Oli.

7. Konieczność spędzania przez Łukasza wolnego czasu u Mrozów.

8. Przeradzanie się wzajemnej niechęci dzieci w sympatię.

9. Krytyczny stosunek mamy Oli do zapisania się babci na kurs komputerowy.

10. Rozstanie Basi z chłopakiem.

11. Poświęcenie Łukasza na lekcji języka polskiego.

12. Wspólna wygrana Łukasza i Oli w konkursie tańca podczas szkolnej dyskoteki.

13. Rozpowiadanie przez Marcelę, że podoba się Łukaszowi i złość Oli z tego powodu.

14. Wyznania chłopca wyjaśniające powstałe nieporozumienie.

15. Odtrącanie przez Łukasza Oli na rzecz Adama.<

Książka Ewy Nowak – „Pajączek na rowerze” porusza bardzo ważne problemy, o których głośno się nie mówi. Chodzi tutaj o dziecięcą miłość. Według niektórych takie uczucie za młodu jest nieważne oraz powinno się je ignorować. Często ze strony dorosłych i rodziców można spotkać się z takimi słowami: „Zakochałeś się? W takim wieku się nie da!”, ale pisarka pokazała to z kompletnie innej perspektywy.
Książka opowiada o miłości 11-latków, Oli i Łukasza, którzy mimo przeciwności jakie zesłał im los, pragną nadal być razem.
Chociaż dzieci mają odmienne charaktery to żywią do siebie gorące i szczere uczucie.
Książka chce nam przekazać, że miłość może nadejść niespodziewanie, w dowolnym wieku. Do tego pokazuje żal pozostawiony w sercu przez rozwód rodziców oraz faworyzowanie jednego z dzieci.
To naprawdę niesamowita historia, która pomaga nam zrozumieć problemy innych oraz to, że miłość dzieci jest równie ważna i prawdziwa jak ta dorosłych, a także to, iż powinniśmy o nią walczyć. Każdy kto przeczytał tą książkę, powinien zrozumieć

Bohaterowie dzielą się na trzy grupy:
– Pierwszoplanowi,

– Drugoplanowi,

– Epizodyczni.

Definicja tych rodzajów bohaterów:
1. Pierwszoplanowi, czyli tacy, którzy występują najczęściej i są w książce najważniejszymi bohaterami.
2. Drugoplanowi, czyli tacy, którzy także są ważnymi bohaterami (wpływają na akcję utworu), ale nie występują tak często jak pierwszoplanowi.
3. Epizodyczni, czyli tacy, którzy pojawiają się tylko raz lub kilka razy i nie mają wpływu na toczącą się akcję.
Bohaterowie w książce „Pajączek na Rowerze”:
1. Pierwszoplanowi: Łukasz, Ola
2. Drugoplanowi: Adam, Marcela, rodzice Oli i Łukasza, siostra Oli i jej babcia, Pani Iwonka
3. Epizodyczni: Czapon, Pani Bocian, Paweł, Patrycja, Marzena, Tomek
Wszyscy bohaterowie i ich role:
1. Ola – główna bohaterka,
2. Łukasz – główny bohater,<

Czas akcji w książce „Pajączek na Rowerze”:
Wydarzenia opisane w książce odbywają się w czasach współczesnych – XXI w.
Akcja powieści rozpoczyna się w ostatnich dniach sierpnia (trzy dni przed rozpoczęciem roku szkolnego).
W ostatnim rozdziale akcja przeskakuje o 5 lat – Łukasz i Ola mają po 16 lat i kończą

„Pajączek na rowerze” – charakterystyka bohaterów

„Pajączek na rowerze” to fascynująca powieść młodzieżowa, napisana przez Ewę Nowak. Autorka poruszyła w niej wiele problemów dzisiejszego świata, które, nieczęsto są przedstawiane w książkach.

Bohaterowie mają swoje tajemnice i trudne chwile.

Ola to dziewczyna o trudnym charakterze. Jest inna od swoich rówieśniczek, lubi sport (w szczególności jazdę na rowerze), często wdaje się w bójki oraz rzadko zagląda do książek. Najbardziej na świecie boi się pająków. Mama dziewczynki nie darzy jej dużym zaufaniem, często się z nią kłóci, a także nieświadomie faworyzuję swoją pierworodną córkę – Basię. Starsza dziewczyna ma więcej praw i swobody, może robić wiele rzeczy, których nie wolno Oli. Tata dziewczynek zostawił je na rzecz nowej rodziny.

Łukasz za to jest zupełnym przeciwieństwem Oli. Lubi naukę, robi zdjęcia, interesują go również pająki. To co najbardziej wyróżnia chłopca to fakt, iż nie ma chęci ani talentu do żadnego sportu.

Mama Łukasza jest kobietą, która ceni sobie dyscyplinę i pokorę. Tata natomiast jest śmieszkiem i uwielbia wesoło spędzać czas z synem, jed

„Pajączek na rowerze” jest niesamowitą powieścią młodzieżową opowiadającą o miłości dwójki nastolatków.
Książka została napisana przez Ewę Nowak i wydana w 2008 roku.
Ewa jest autorką wielu książek dla dzieci, które mają naprawdę dobry przekaz.
W tej powieści poruszyła problemy dzieci, między innymi miłosne perypetie, faworyzowanie starszego dziecka, rozwód rodziców, nową partnerkę taty.
Główni bohaterowie tej historii to Ola i Łukasz.
Dziewczyna jest inna od rówieśniczek, lubi sport (głównie jazdę na swoim rowerze), często wpada w bójki, a nauka kompletni

Książka, o której piszę, nazywa się „Pajączek na Rowerze”. Autorem tej książki jest Ewa Nowak. Urodziła się ona 21 grudnia 1966 roku. Mieszka w Warszawie. Jest to dosyć znana pisarka, która ma swojego pupilka – kotka o imieniu Kitek. Ta książka powstała w 2015 r. Ewa Nowak postanowiła napisać taką książkę, ponieważ przypomniała sobie swoje dzieciństwo. Na podstawie jej dzieciństwa napisała książkę „Pajączek na Rowerze”. Jest to bardzo popularna książka. Opowiada ona o miłości dwóch dzieci – Oli i Łukasza. Ale przez to, że ich mamy przyłapały Olę i Łukasza na ich pierwszym pocałunku, a dzieci były jeszcze za małe według nich na miłość, przez to Łukasz przeprowadził się do innego miasta i poznał w nim nową dziewczynę.

Najważniejsze informacje z książki „Pajączek na rowerze”:

Ogólnie książka jest o miłości dwóch dzieci – Oli i Łukasza. Poznali się oni gdy Ola i Marcela (koleżanka z klasy Oli) znalazły nieznane klucze leżące na ulicy. Okazało się, że były to klucze Łukasza. Także okazało się, że mamy dwóch dzieci gdy chodziły do szkoły to się znały i dlatego Łukasz gdy miał wolny czas to musiał chodzić do mieszkania Oli. Na początku dzieci się nie lubiły, ale po jakimś czasie spędzania ze sobą czasu narodziła się między nimi wielka miłość. Niestety ich pocałunek się nie udał,