Chcesz się mniej uczyć i więcej rozumieć?
Zamień czytanie na oglądanie!
Kliknij i ucz się szybciej!
W tej chwili widzisz tylko 50% opracowania
by czytać dalej, podaj adres e-mail!
Wystąpił błąd, spróbuj ponownie :(
Udało się! :) Na Twojej skrzynce mailowej znajduje się kod do aktywacji konta
";
Chcesz się mniej uczyć i więcej rozumieć?
Zamień czytanie na oglądanie!
Kliknij i ucz się szybciej!
Charakterystyka
„Tajemniczy ogród”Autorka książki, Frances Hodgson Burnett, urodziła się w Anglii, 24 listopada 1849 roku. Zmarła 29 października 1924 roku. Była powieściopisarką oraz autorką sztuk teatralnych. Do najbardziej znanych dzieł pisarki należą „Mała księżniczka” i „Tajemniczy ogród”. Powieść „Tajemniczy ogród” zaliczana jest do klasyki literatury dziecięcej. Opublikowano ją po raz pierwszy w roku 1911. Pierwsze polskie wydanie pochodzi z roku 1914, a przekładu dokonała Jadwiga Włodarkiewiczowa.Główna bohaterka książki to Mary Lennox, która urodziła się w Indiach i była wychowywana przez hinduską niańkę. Ponieważ rodzice nie poświęcali jej wystarczająco dużo uwagi była dzieckiem niegrzecznym i niemiłym. Gdy Mary miała 10 lat, jej rodzice zmarli, wtedy opuszcza Indie i udaje się do Anglii, do posiadłości wuja Archibalda Cravena. Jednak również tutaj czuje się samotna i opuszczona. Nie ma przyjaciół, natomiast gospodyni domu nie zamierza się nią opiekować. Duży wpływ na Mary ma służąca Marta, która okazuje głównej bohaterce zrozumienie. W Mary zaczyna budzić się zainteresowanie przyrodą, która otacza dom wuja. Poznaje tam ogrodnika Bena. Odkrywa również tajemniczy ogród skryty za wysokim murem, do którego Mary przypadkowo odnajduje klucz, gdy obserwuje ptaszka z czerwonym brzuszkiem, czyli gila. To właśnie w tajemniczym ogrodzie dziewczynka czuje się jak w domu. Tam odnajduje swe królestwo. Spotyka również na swej drodze Dicka, brata Marty, który opiekuje się chorymi zwierzętami. Ta znajomość ma również ogromne znaczenie i w
W tej chwili widzisz 50% opracowania
";
wpływ na sposób bycia głównej bohaterki. Razem odwiedzają tajemniczy ogród i razem opiekują się roślinami. Kolejną tajemnicą, jaką odkrywa Mary, jest płaczący nocami chłopiec o imieniu Colin, jest on synem wuja. Nigdy nie opuszcza on swojego łóżka, jest hipochondrykiem przekonanym, że wyrasta mu garb. Wszyscy domownicy podtrzymują to przekonanie i bardzo w ten sposób szkodzą dziecku. Pewnej nocy dochodzi do kłótni pomiędzy dziećmi, co pomaga Colinowi wyrwać się z niemocy i za namową Mary chłopiec postanawia skorzystać z dobroczynnej mocy natury. Tajemniczy ogród jest idealnym miejscem dla Colina. Dzieci wykonują tam wymyślone przez siebie rytuały, które mają uzdrowić chłopca. Okazuje się, że ogród był kiedyś ulubionym miejscem matki Colina, która zmarła a po jej śmierci wuj zamknął ogród ponieważ bardzo cierpiał. Po powrocie do domu Archibald spotyka swego syna idącego do niego na własnych nogach. Ojciec próbował oddalić się od syna, ponieważ bardzo bał się kolejnej utraty ukochanej osoby.Natura, która czuwa nad ludźmi i leczy zranione dusze, kolejny raz pokazała swą moc. Połączyła i uleczyła bohaterów. Dała siłę, aby zmieniali swe życie, aby uczynili życie pięknym i dobrym. Przyroda uczy cierpliwości, spokoju, pokazuje, jak cieszyć się z małych rzeczy. To właśnie dobroczynna przyroda nadała sens życiu nie tylko Mary, ale również Colina. Ta wspaniała książka jest ponadczasowa. Główne przesłanie w niej zawarte zawsze będzie prawdziwe i trafne. Sięgają po nią czytelnicy w różnym wieku. Wzrusza i zachwyca, jest klasyką, którą należy znać i kochać.
Chcesz się mniej uczyć i więcej rozumieć?
Zamień czytanie na oglądanie!
Kliknij i ucz się szybciej!
Recenzja książki
Tajemniczy ogród – Frances Hodgson Burnett – Recenzja książki
„Tajemniczy ogród” to powieść autorstwa Frances Hodgson Burnett. Pierwszy raz spotkałem się z tą książką w szkole, gdyż była to moja lektura. Sam tytuł pobudza wyobraźnię. Tak naprawdę nie wiemy, czego możemy się w niej spodziewać. Pojawia się w głowie wiele wyobrażeń i skojarzeń z ogrodem.
Tematem powieści jest przyjaźń między trójką dzieci – Mary, Colinem i Dickiem oraz wpływ tajemniczego ogrodu na to jakie w nich zmiany zachodzą. Mary Lennox rozkapryszona i traktująca ludzi z pogardą. Po śmierci rodziców trafia do wuja do Anglii. Tam też zaprzyjaźnia się z kuzynem Colinem i bratem służącej Dickiem. Colin to samotny, odtrącony przez ojca chłopiec. Zachowuje się jakby był najważniejszy na świecie. Dick to zupełne przeciwieństwo pozostałej dwójki. Uczynny, miły, zaradny i opiekuńczy. Jego towarzystwo sprawia, że Mary i Colin znajdują w sobie wiele uczuć, o których dotychczas nie wiedzieli. Spotkanie się tych bohaterów sprawia, że dwójka z nich zaczyna inaczej patrzeć na świat i na otaczających ich ludzi. Mary staje się pełną radości, wrażliwą dziewczynką. Colin zaś z chłopca negatywnie nastawionego do świata, staje się osobą zdolną do wdzięczności i przyjaźni. Tajemniczy ogród staje się wspólnym sekretem przyjaciół. Tam zaczyna się ich przygoda. Prace w ogrodzie bardzo ich do siebie zbliżają. Ogród daje Mary i Colinowi wiarę w siebie, pomaga im odzyskać utraconą radość życia i p
W tej chwili widzisz 50% opracowania
";
ozwala zrozumieć, co jest naprawdę w życiu ważne.
Autorka porusza również bardzo ważny problem samotności. Mary jest sierotą, ale rodzice nie interesowali się nią, nawet gdy żyli. Colin zaś ma ojca, ale ten nie okazuje mu żadnych cieplejszych uczuć. I wreszcie ogród, który zamknięty na klucz wegetuje, ale nie ma w nim radości i szczęścia. Niesamowicie na wyobraźnie działają opisy przyrody, które sprawiają, że wraz z bohaterami chce się odkrywać uroki przyrody. Tytułowy tajemniczy ogród to symbol, w którym możemy dostrzec podobieństwa do ludzkiego życia. Ogród, aby był piękny należy o niego dbać. Tak też jest z ludzkim życiem. Jeśli nie będziemy pielęgnować miłości czy przyjaźni, to nasze życie będzie smutne i ponure, tak jak ten zaniedbany ogród. Ogród w powieści rozkwita wraz z wiosną, tak jak rozkwitło życie trójki bohaterów.
„Tajemniczy ogród” to powieść, która dała mi wiele do myślenia. Jako dwunastolatek raczej rzadko myślę o tak poważnych sprawach jak miłość czy samotność. Wiem teraz jak wielki wpływ mają na nas osoby, z którymi przebywamy. Dlatego jeśli chcecie przeczytać o przyjaźni, która potrafi wiele zdziałać, to na pewno jest to książka odpowiednia dla was. To dobry przykład historii gdzie dobro zwycięża. Czytanie tej lektury trzymało mnie w napięciu. Bardzo byłem ciekaw co będzie dalej, a to dla mnie podczas czytania jest bardzo ważne. Po przeczytaniu tej opowieści wiem jedno. Warto jest mieć przyjaciół i być dobrym człowiekiem by ich mieć.
Chcesz się mniej uczyć i więcej rozumieć?
Zamień czytanie na oglądanie!
Kliknij i ucz się szybciej!
Streszczenie
Główną bohaterką powieści ,,Tajemniczy ogród” jest Mary, dziewięcioletnia dziewczynka, która przyjeżdża do Anglii z Indii. Akcja rozgrywa się pod koniec XIX wieku, kiedy Indie były brytyjską kolonią. Dziewczynka musiała opuścić kolonię, ponieważ w jej wiosce szalała zaraza cholery, która zabiła jej rodziców. Przybywa więc do domu wuja Archibalda Cravena, wielkiej i smutnej posiadłości, w której trudno chociaż o gram domowego ciepła. Wuj nieco przypomina dom – to nie jest osoba uczuciowa, wygląda na to, że coś go dręczy i przed czymś ucieka. Lubi podróże, niechętnie przebywa z domownikami.
Dziewczynka jest z natury naburmuszona i skora do gniewu. Strata rodziców to dla niej bardzo duże obciążenie. Ciężko jej odnaleźć się w nowej rzeczywistości. Bardzo lubi jednak służącą Marthę. Z biegiem stron Mary poznaje młodszego brata służącej Marthy, Dicka, oraz ogrodnika Bena, z którym lubi rozmawiać o kwiatach. To prości ludzie, ale ich serdeczność dobrze wpływa na dziewczynkę. Mary odnajduje również coraz więcej radości z przebywania w posiadłości, powoli poznaje ją coraz lepiej, zaczyna w niej widzieć swój dom. Do rozwiązania pozostaje tylko jedna zagadka – czy w domu ktoś płacze? Mary ma wrażenie, że słyszy szlochanie. Bardzo ją to zadziwiło, więc postanawia działać.
Pewnego dnia Mary idzie ciemnym korytarzem. Nigdy nim nie szła, a chce poznać każde pomieszczenie. Wchodzi do jednego z pokoi i widzi leżącego na łóżku chłopca z blond włosami. To drugi główny bohater powieści, ma na imię Colin. To syn wuja Archibalda. Jak się później okazuje, chłopiec wmówił sobie, że jest niepełnosprawny. Colin nie widzi sensu życia, raczej niechętnie opuszcza pokój, jest kapryśny i drażliwy. Poza tym porusza się na wózku inwalidzkim. Jego podejście do życia to zaprzeczenie dzieciństwa, a więc okresu zabaw i śmiechu.
Po pewnym czasie Colin i Mary zaczynają się lubić, razem bawią się i spędzają coraz więcej czasu. Dom wuja Archibalda jest idealnym miejscem do zabaw. To przecież posępna rezydencja z wielkim ogrodem. Mary i Colin nie wiedzą, że dom wuja skrywa jeszcze jedną
W tej chwili widzisz 50% opracowania
";
� tajemnicę. Za murem znajduje się kolejna część ogrodu, dostępna jedynie dla właściciela. Jak się później okazało, w tej części dużo czasu spędzała nieszczęśliwie zmarła mama Colina (żona wuja Archibalda). Nic więc dziwnego, że wuj zamknął furtkę na klucz i starał się zapomnieć o żonie i jej ulubionym miejscu. To właśnie tytułowy tajemniczy ogród, który wkrótce zdziała cuda.
Pewnego dnia przypadkiem Mary widzi psa, który kopie w ziemi dziurę. W dziurze znajduje klucz, który prawdopodobnie może otworzyć furtkę do zakazanej części ogrodu. Dziewczynka upewnia się, że nikt jej nie widzi, otwiera furtkę i wkracza do nieznanej części posiadłości. Ta część jest zaniedbana, rosną w niej natomiast piękne róże. Mary postanawia, że uporządkuje znalezisko. Początkowo nie chce wyjawić sekretu nikomu, ale z czasem informuje o swoim odkryciu i planie Marthę, Dicka, Bena oraz Colina. To spore zaskoczenia, ale z czasem również inni domownicy pomagają jej przy pracy. Przy okazji dziewczynka orientuje się, że bardzo lubi te osoby. Następuje w niej przemiana, przestaje być kapryśna, staje się natomiast radosna i przyjemna. Praca w ogrodzie ma również pozytywy wpływ na Colina. Chłopiec chętnie opuszcza swój pokój, z radością udaje się do tajemniczej części ogrodu oddzielonej furtką. Wspólnie z Mary porządkuje grządki i rabatki. Colin dzięki pracy jest coraz silniejszy, ma również więcej chęci do życia. Uświadamia sobie, że nie jest inwalidą, a wózek inwalidzki wcale nie jest mu potrzebny.
Po powrocie z jednej z podróży wuj Archibald widzi syna, który tętni pełnią życia, porusza się bez wózka inwalidzkiego, chce poznawać świat. To olbrzymie zaskoczenie dla ojca Archibalda, który jednak cieszy się, że syn wyzdrowiał. Uświadamia sobie, jak bardzo go kocha. Resztę powieści Francesa Hodgsona Burnetta doczytacie sami. Nie mogę zdradzać wszystkich sekretów, przecież to ,,Tajemniczy ogród”.
Czytanie książki nie było dla mnie radością. Ja lubię powieści z wartką akcją. Być może są osoby, które cenią sobie spokój i cieszą się opisami przyrody. To książka dla nich.
Chcesz się mniej uczyć i więcej rozumieć?
Zamień czytanie na oglądanie!
Kliknij i ucz się szybciej!
Streszczenie szczegółowe
Tajemniczy Ogród
Mary była dziewczynką, która urodziła się w Indiach. Jej rodzice nie interesowali się nią, ponieważ ojciec wiecznie pracował a matka dbała tylko siebie. Kiedy dziewczynka się urodziła matka tak bardzo nie chciała się nią zajmować, że oddała ją na wychowanie służbie, przez co dziewczynka miała spełniane wszystkie swoje życzenia. Wszyscy uważali ją za niewychowane, nieusłuchane, samolubne i wymuszające wszystko krzykiem dziecko. Gdy Mary miała 9 lat to wybuchła epidemia cholery. W tym czasie zmarło kilka służących, pozostali uciekli ze strachu przed śmiercią. W całej panice nikt nie pomyślał o biednej Mary, która po kilku godzinach, gdy zgłodniała udała się do pustej jadalni. Pożywiła się owocami oraz winem, przez które szybko usnęła. Kiedy się obudziła była zaskoczona, że nadal nikogo w domu nie ma. Mijały godziny Mary się nudziła, gdy nagle usłyszała jakiś hałas dochodzący z jadalni. Okazało się, że to znajomy ojca oraz jakiś oficer. Widząc Mary wytłumaczyli jej w delikatny sposób, że nikt poza nią nie przeżył, w tym momencie dziewczynka dowiedziała się, że jest sierotą, lecz nie uroniła ani jednej łzy.
Tymczasowo Mary zamieszkała w domu pastora, którego nienawidziła, i jeszcze szybciej przestała być lubiana przez pozostałe dzieci. Dzieci nie chciały się z nią bawić i nadały jej przezwisko „ Panna Mary Kapryśnica” pod koniec tygodnia dziewczynka pojechała do Anglii, gdzie miała zamieszkać u swojego wuja Archibalda Cravena. Wiedziała od dzieci, że jest on garbaty, okropny i nikogo nie przyjmuję u siebie w domu. Podróż do Anglii dziecko przemierzyło spokojnie. W Londynie miała czekać na nią gospodyni Archibalda pani Medlock. Jadąc pociągiem gospodyni obserwowała Mary i postanowiła opowiedzieć jej trochę o posiadłości wuja. Wytłumaczyła jego, że dom znajduje się pośrodku parku. Dodała również, że nikt nie będzie się nią zajmował ani opiekował, a sam wuj jest wiecznie zły i zgryźliwy. Przez kilka lat wyśmiewano się z jego krzywych pleców, a szczęścia zaznał, gdy poznał piękną kobietę. Był gotowy zrobić dla niej wszystko, czego tylko zapragnęła. Po jej śmierci odizolował się od ludzi oraz zamknął ogród, w którym jego żona zginęła. Pani Medlock zaznaczyła, że pan Craven nie życzy sobie, aby dziewczynka nie wchodziła tam, gdzie jej nie wolno. Mary odpowiedziała, że nie ma zamiaru tego robić i usnęła. Na miejsce dojechały wieczorem, przesiadły się do pięknego powozu, by za chwilę być na wrzosowisku. Droga była deszczowa, długa i wyczerpująca, Mary bardzo się nudziła i nie mogła doczekać się końca podróży. Po jakimś czasie Mary zauważyła światełko a po chwili powóz przejechał przez bramę. Dom wydawał się ogromny i ponury. Po wejściu do niego Mary poczuła się mała i opuszczona. Pan Pitcher powiedział do pani Medlock, aby jak najszybciej zaprowadziła dziewczynkę do pokoju, gdyż pan Craven nie chciał jej widzieć. Mary poszła do pokoju. Rano dziewczynkę obudziła młoda służąca o imieniu Martha, aby rozpalić w kominku. Widząc minę Mary patrzącą za okno wyjaśniła jej, że latem oraz wiosną wrzosowiska są naprawdę piękne. Dziewczynka zapytała Marthę, czy jest jej służącą na co ta odpowiedziała, że jest służącą pani Medlock. Mary to słysząc zapytała kto ją będzie ubierał, ponieważ w Indiach robiły to służące. Martha powiedziała, że będzie musiała nauczyć się samodzielności, a po chwili dodała, że słysząc, iż Mary przyjeżdża z Indii pomyślała, że dziewczynka jest hinduską. Mary bardzo się oburzyła tymi słowami i nazwała Marthę córką świni, a następnie się rozpłakała. Służąca widząc to przeprosiła dziewczynkę za swe słowa. Następnie wzięła z szafy nową sukienkę i widząc dziewczynkę z rozłożonymi rękoma pomogła jej się ubrać. Ubierając dziewczynkę Martha była bardzo szczęśliwa i mówiła dużo o swoim bracie Dickonie który bardzo lubił przyrodę oraz zwierzęta co bardzo Mary zaintrygowało.
Ponieważ zaserwowana na śniadanie owsianka nie smakowała Mary to Martha zaproponowała, aby dziewczynka wyszła do parku. Służąca pokazała jej furtkę do ogrodów, przy czym zaznaczyła, że jedna z nich jest zamknięta od 10 lat i opowiedziała jej historie śmierci jej cioci. Dziewczynka udała się w stronę ogrodów, lecz rozmyślała cały czas o zamkniętej furtce. Gdy była w wielkim ogrodzie na końcu drogi dostrzegła wysoki mur. Mijała kolejne furtki i ogród wydawał jej się coraz brzydszy po drodze spotkała starszego mężczyznę, który przedstawił się jako Ben Weatherstaff. Przeszła obojętnie obok niego, lecz zauważyła w bluszczu zamkniętą furtkę. Popatrzyła na długi mur oraz na wierzchołki drzew. Na jednym z nich zauważyła małego gila siedzącego na murze, który chwilę śpiewał i odleciał bardzo szybko. Mary wróciła do staruszka, którego spotkała wcześniej i zapytała go o tajemniczy ogród, do którego nie znalazła wejścia. Ben zagwizdał i w tym samym czasie wrócił mały ptaszek przedstawił go dziewczynce jako rudzika i powiedział dziewczynce, że mogłaby się z nim zaprzyjaźnić. Ogrodnik wytłumaczył, że rudzik mieszka w tajemniczym ogrodzie z innymi gilami. Dziewczynka zaczęła zadawać kolejne pytania odnośnie furtki, ale Ben odpowiedział, aby nie była wścibska i odszedł.
Mijały kolejne dni a dziewczynka poznawała ogrody coraz bardziej, przez co wyglądała na zdrowszą, szczęśliwszą, odzyskała apetyt, gdyż zjadała wszystko. Codziennie w niewiedzy bywała pod tajemniczą furtką szukając jakiegokolwiek wejścia. Wracała wieczorami zmęczona, ale szczęśliwa. Dopytywała Marthę, dlaczego wuj tak bardzo nie lubi tego ogrodu. Martha miała zakaz od pani Medlock mówienia o tym. Jednak polubiła Mary i postanowiła opowiedzieć co się wydarzyło. Wujostwo lubiało całymi dniami siedzieć w ogrodzie aż do dnia tragedii. Konar złamał się i uderzył tak mocno panią, że na drugi dzień zmarła. Od tego czasu wuj znienawidził to miejsce i zakazał tam wchodzić. Roz
W tej chwili widzisz 50% opracowania
";
mawiając tak ze służącą usłyszała płacz dziecka i zapytała czyj to płacz. Martha udała, że nic nie słyszy i zapewne jest to wiatr.
Kolejnego dnia zaczął padać deszcz i Mary nie mogła nigdzie wyjść postanowiła więc poszukać biblioteki, szła ciemnymi korytarzami, aż dotarła do galerii, gdzie wisiały same portrety. Jeden z nich przedstawiał dziewczynkę podobną do niej. Idąc dalej naciskała plamki aż w końcu trafiła na otwarty pokój, w którym był kominek a nad nim portret tej samej dziewczynki zmęczona poszukiwaniami postanowiła wrócić do swojego pokoju, gdy nagle usłyszała płacz dziecka. Próbowała wejść do pokoju by się przekonać czyj to płacz, ale w drzwiach ukazała się pani Medlock. Chwyciła Mary za rękę i odprowadzając do pokoju zabroniła go opuszczać.
Gdy przestało padać Mary bardzo się ucieszyła, a Martha to widząc stwierdziła, że dziewczynka nie przypomina dziecka ponurego i smutnego, które przyjechało z Indii. Po chwili Mary była już w ogrodzie ze swoim ulubionym ogrodnikiem oraz ptakiem. Chodził po ogrodzie rozmawiając z rudzikiem aż w pewnym momencie doszła do drzewa, na którym usiadł ptak. Nagle dostrzegła głęboką jamę, z której wystawało kółko. Podeszła, podniosła i zaskoczona zobaczyła, że to klucz. Była więcej jak pewna, że otworzy nim tajemniczy ogród. Długo się nie zastanawiając udała się w stronę furtki ukrytej za bluszczem. Klucz pasował idealnie, gdy Mary znalazła się w tajemniczym ogrodzie uwagę jej zwróciła ogromna ilość róż. Mary zwiedzała cały ogród, w pewnym momencie zauważyła kiełkujące przykryte suchą trawą. Zaczęła plewić chwasty i tak zleciał jej czas aż do obiadu Martha była zaskoczona dużym apetytem dziewczynki
Mary codziennie chodziła do swojego tajemniczego ogrodu. Poprosiła nawet, aby Dickon kupił jej narzędzia oraz nasiona kwiatów, gdy ten to zrobił dziewczynka postanowiła zdradzić swój sekret o tajemniczym ogrodzie, lecz wcześniej upewniła się, że może mu zaufać. Chłopcu bardzo ogród się spodobał, że postanowił z Mary oczyścić go, aby krzewy róż. Po ciężkiej pracy Mary podziękowała Dickonowi, że z nasion wyrosną piękne żonkile, krokusy i przebiśniegi. Mary pobiegła na obiad, z ogromnym wrażeniem opowiadała o Dickonie. Martha bardzo się ucieszyła, że tak się zaprzyjaźnili. Po obiedzie Martha powiedziała dziewczynce, że wraca wuj i chce ją w końcu zobaczyć. Pan Craven przyjął w swoim gabinecie, przeprosił, że o niej zapomniał i zapytał, czy jej się tu podoba. Podczas rozmowy Mary zapytała wuja, czy może wziąć sobie jakiś kawałek ziemi do sadzenia kwiatków a wuj odpowiedział, że może sobie wybrać jakikolwiek kawałek ziemi jaki jej się tylko spodoba.
W nocy Mary obudził deszcz oraz płacz, który już kiedyś słyszała. Wzięła świecę ze swojego pokoju i postanowiła to sprawdzić znalazła drzwi zasłonięte kotarą, za którymi płacz było słychać wyraźniej. W pokoju za dużym łożu leżał płaczący chłopiec. Był to Collin jej kuzyn, który nie wiedział o jej przyjeździe. Collin odkąd żył był przekonany, że umrze, a jeśli przeżyje to będzie garbaty jak ojciec, który w jego przekonaniu nienawidził go. Dzieci bardzo się polubiły, Mary opowiedziała Colinowi o tajemniczym ogrodzie. Colin pokazał dziewczynce wiszący portret swojej mamy. Dzieci ukrywały swoje spotkania przed innymi następnego dnia, gdy Mary spotkała się z Marthą to opowiedziała jej o rozmowie z Collinem wówczas Martha przeraziła się, że straci pracę. Mary ją uspokoiła i powiedziała, że to służąca będzie mówiła, kiedy dziewczynka może odwiedzić Collina Martha opowiedziała Mary, że jest to bardzo rozkapryszony chłopiec, oraz chorowity Collin zapewnił Marthę, że nie pozwoli jej zwolnić. Któregoś razu, gdy Mary była u chłopca do pokoju weszła pani Medlock oraz lekarz chłopca Collin oznajmił, że chcę się widywać z Mary. Musieli przyjąć to do siebie. Gdy padało dzieci bawiły się wspólnie, ale gdy tylko pojawiało się słońce Mary spędzała czas w tajemniczym ogrodzie razem z Dickonem. Bardzo to nie spodobało Collinowi, który poskarżył się Marthcie. Pewnej nocy Mary obudziły straszne krzyki okazało się, że Collin znów miał atak. Zdenerwowało to dziewczynkę, Która postanowiła pobiec do jego pokoju. Tam zobaczyła, że pielęgniarka nie potrafi go uspokoić więc sama nakrzyczała na niego. Collin powiedział, że rośnie mu garb, ale Mary sprawdziła jego plecy i powiedziała, że nic tam nie ma. Collin uspokoił się i stwierdził, że wyjdzie nawet na dwór, jeśli Dickon będzie pchał jego wózek, chwile później usnął. Następnego dnia chłopiec powiedział wszystkim, że chce wyjść do ogrodu. Zniesiono go po schodach, i gdy siedział już w wózku Dickon powoli zaczął go pchać. Przed samą furtką Collin zasłonił oczy, odsłonił dopiero po drugiej stronie muru. Był bardzo zaskoczony jak tu jest zielono, jak dużo tu jest drzew kwiatów i śpiewających kwiatów. Dzień minął bardzo szybko, przed samym wyjściem dzieci z ogrodu Collin zauważył starego ogrodnika, który nazwał chłopca kaleką. Collin postanowił udowodnić, że jest inaczej i przy pomocy Dickona wstałby pokazać, że nie ma garba i spróbował zrobić parę kroków. Tak mijały kolejne dni Collin z każdą kolejną wizytą w ogrodzie nabierał sił w nogach apetytu, radości i chęci do życia. W tym samym czasie gdy chłopiec walczył o powrót do zdrowia jego ojciec zwiedzał Europę. Bardzo tęsknił za synem i coraz częściej o nim myślał. któregoś dnia postanowił wrócić do domu. dowiedział się od pani Medlock, że Collin zaczął dziwnie się zachowywać. Gdy ojciec zapytał gdzie jest Collin to odpowiedziała, że w ogrodzie. Pan Craven bez chwili zastanowienia udał się do tajemniczego ogrodu. Na miejscu usłyszał dziecięcy śmiech, a gdy otworzył furtkę zobaczył biegnącego chłopca, to był Collin. Pan Craven nie wierzył własnym oczom, syn opowiedział mu o wszystkim. Za chwilę doszli do nich Mary oraz Dickon i wspólnie wrócili do domu.
Chcesz się mniej uczyć i więcej rozumieć?
Zamień czytanie na oglądanie!
Kliknij i ucz się szybciej!
Streszczenie krótkie
Główną bohaterką powieści jest Mary Lennox, która urodziła się w Indiach. Dziewczynka jest niegrzeczna, rozpieszczona, kapryśna i nielubiana przez inne dzieci. Opiekowała się nią piastunka Ayah, ponieważ rodzice jej nie kochali.Jej matka była wyniosłą, lubiącą zabawy, piękną kobietą, a ojciec administratorem kolonialnym.Gdy w kraju wybucha epidemia cholery, wszyscy bliscy Mary zmarli, a ona została wysłana do wuja, pana Cravena, do miasteczka Misselthwaite Manor w Anglii.
W domu wuja poznaje swoją służącą Martę i jej brata Dicka, który ma zamiłowanie do przyrody.Mary jest kapryśna i nie może się przyzwyczaić do tego, że wiele rzeczy musi wykonywać sama.Uważa, że wszystko jej się należy.Nie znosiła domu wuja, a szczególnie wiatru, który wiał od strony wrzosowiska.
Po pewnym czasie, głównie dzięki rozmowom z Martą i ogrodnikiem Benem, Mary zaczyna interesować się ogrodem.Przypadkiem odkrywa także, że w domu znajduje się chory Colin, syn pana Cravena, z którym szybko się zaprzyjaźnia.Dzieci lubią razem oglądać książki z obrazkami i opowiadać różne historie.Colin spędza większość czasu w łóżku.Boi się wstać, ponieważ myśli, że kiedy to zrobi, urośnie mu garb, a on wkrótce umrze.Nie może myśleć o niczym innym, gdyż ciągle słyszy, jak bardzo jest chory.Ojciec go nie kocha, nie chce się do niego przywiązywać, bojąc się, że gdy chłopiec umrze, będzie cierpiał tak, jak po śmierci żony.Chcąc uniknąć spotkania z synem odwiedza go, gdy ten śpi.Ciągle także wyjeżdża, aby unikać spotkań z dzieckiem.
Pewnego dnia Mary, obserwując gila, odnajduje klucz, który otwiera
W tej chwili widzisz 50% opracowania
";
a drzwi, porośnięte gęsto rosnącym bluszczem, prowadzące do osnutego tajemnicą ogrodu.Okazuje się, że ogród był ulubionym miejscem matki Colina, jednak został zamknięty, gdy uderzył ją tam konar, a ona ciężko ranna następnego dnia umiera.
Ogród jest bardzo ważnym elementem powieści.To jeden z bohaterów utworu.Gdy Mary wchodzi do ogrodu po raz pierwszy, widzi go zaniedbanego, porośniętego w dużej mierze chwastami, z drzewami, które wyglądają jak uschnięte.Panuje w nim atmosfera smutku, pustki, samotności, jednak Mary, po ciężkiej pracy z Dickiem, udaje się odkryć na nowo jego piękno i magię.Kiedy w ogrodzie zaczynają wyrastać kiełki roślin, dzieci czują, że ogród zaczyna żyć, a jego magia i tajemniczość się odradza.Wizyty w nim wywołują w dzieciach pozytywne uczucia.Ogród jest niczym królestwo róż.Zachwyca bogactwem kwiatów i krzewów.Przy ścieżkach są kamienne ławeczki, a w jego środku ogrodu jest fontanna.Mary razem z Dickiem pielęgnują ogród.Wkrótce dołącza do nich również Colin, który dzięki Mary odkrywa, że nie jest chory i może cieszyć się życiem.
Wspólna praca i zabawy w ogrodzie, a także piękno przyrody sprawiają, że Mary z dawnej samolubnej i niegrzecznej dziewczynki staje się pogodna i radosna.Dostrzega potrzeby innych.Podobną zmianę przeżywa również Colin.Dzięki Mary uwierzył, że nie umrze.Pokonał swoje słabości.
Gdy ojciec Colina wrócił z podróży po Europie i zobaczył chłopca wesołego, biegnącego z uśmiechem w jego stronę, zdał sobie sprawę, że jego syn nie umrze.Zrozumiał wtedy, że naprawdę go kocha, a ich życie może być szczęśliwe.
Chcesz się mniej uczyć i więcej rozumieć?
Zamień czytanie na oglądanie!
Kliknij i ucz się szybciej!
Plan wydarzeń
1. Choroba panująca w Indiach.
2. Śmierć rodziców Mary (głównej bohaterki).
3. Przeprowadzka Mary Lennox do domu pastora.
4. Nadanie bohaterce przezwiska „kapryśnica”.
5. Przeniesienie się dziewczynki do domu jej wuja, pana Cravena mieszkającego w Anglii.
6. Zdziwienie dziewczynki brakiem luksusów, takich samych jak w jej starym domu.
7. Wiadomość o Dicku.
8. Zainteresowanie Mary ogrodem.
9. Odnalezienie wielkiego muru, dziwnego ptaka i rozmowa ze starym ogrodnikiem, Benem Weatherstaffem.
10. Pytanie bohaterki o zamknięcie ogrodu za murem i historia śmierci żony jej wuja.
11. Próba zaśnięcia dziewczynki i dziwny krzyk w korytarzu.
12. Przeszukiwanie domu pana Cravena w celu znalezienia biblioteki i natknięcie się na pozamykany pokój.
13. Pojawienie się krzyku po raz kolejny.
14. Eksploracja ogrodu, rozmowa z ogrodnikiem i znalezienie dziwnego klucza w dziurze wykopanej przez psa.
15. Prezent w postaci skakanki od służącej dla Mary.
16. Zabawa bohaterki w ogrodzie i odnalezienie dziwnej furtki, do której pasował wcześniej znaleziony klucz.
17. Znalezienie się w tajemniczym ogrodzie.
18. Praca dziewczynki nad odnowieniem zaniedbanego ogrodu.
19. List od Dicka.
20. Dźwięk fujarki i zauważenie przez Mary chłopca siedzącego pod drzewem i grającego na niej w towarzystwie zwierząt – Dicka.
21. Pokazanie chłopcu tajemniczego ogrodu i rady bohatera na temat kwiatów.
22. Wizyta pana Cravena.
23. Poproszenie wuja o kawałek ziemi i zgoda mężczyzny.
24. Kolejny list od ch�
W tej chwili widzisz 50% opracowania
";
�opca.
25. Usłyszenie płaczu po raz kolejny.
26. Odkrycie przez dziewczynkę pokoju, w którym mieszkał chłopiec, Colin.
27. Rozmowa z tajemniczym chłopcem, który okazał się synem gospodarza domu.
28. Opowieść o spotkaniu z Colinem oraz przerażenie służącej.
29. Kolejna rozmowa z chłopcem, której tematem był Dick i ogród.
30. Pytanie Mary na temat Colina.
31. Kłótnia głównej bohaterki i Colina
32. Przesłanie dziewczynce książek.
33. Histeria Colina i uspokojenie go przez Mary.
34. Postanowienie o spacerze Colina po ogrodzie.
35. Odwiedzenie chłopca przez Dicka i rozmowa z nim.
36. Wizyta całej trójki w tajemniczym ogrodzie.
37. Niespodziewane odwiedziny Bena.
38. Wpuszczenie ogrodnika do ogrodu i uczenie Colina o kwiatach.
39. Decyzja Colina o jak najczęstszym odwiedzaniu ogrodu i zostaniu naukowcem w przyszłości.
40. Poprawa apetytu i ogólnego zdrowia Colina.
41. Podejrzenia pana Cravena i jednej ze służących.
42. Zaproponowanie oprowadzenia chłopca po domu i wyznanie Colina.
43. Oznajmienie Colina na temat tego, że wyzdrowiał z jego zmyślonej choroby.
44. Odwiedziny matki Dicka w tajemniczym ogrodzie.
45. Wyjazd pana Cravena do Europy.
46. Sen wuja Mary i list od służącej.
47. Powrót mężczyzny do domu.
48. Napotkanie zdrowego, szczęśliwego chłopca i jego przyjaciół w ogrodzie.
49. Wyznanie prawdy panu Cravenowi.
50. Zauważenie przez służącą pana Cravena i Colina chodzących razem po ogrodzie i jej zdziwienie spowodowane tą sytuacją.
Chcesz się mniej uczyć i więcej rozumieć?
Zamień czytanie na oglądanie!
Kliknij i ucz się szybciej!
Problematyka
Książka pt. „Tajemniczy ogród” to opowieść o przyjaźni, zrozumieniu i potrzebie akceptacji. Frances Hodgson Burnett mówi o tym, czego dzieci najbardziej potrzebują.
Gdy Mary zmarli rodzice, nawet nie było jej smutno, bo ich nie znała. Brakowało jej kontaktu z nimi. Musiała pojechać do Anglii, w której nigdy nie była. Nie mogła się przyzwyczaić do tego miejsca. Tym bardziej, że nie było nikogo znajomego u jej boku. Na szczęście poznała wiele dobrych osób, które pomogły jej odzwyczaić się od bycia kapryśną i niezadowoloną. Dzięki Dickowi, Marcie i Colinowi, sta
W tej chwili widzisz 50% opracowania
";
ła się zupełnie inną osobą, która pomagała innym i ich szanowała. Po raz pierwszy czuła się dobrze wśród rówieśników. Razem z nimi pracowała w ogrodzie, gdzie odniosła wrażenie, jakby była w domu. Dzięki niej Colin także się zmienił. Zaczął na nowo chodzić i odżyła w nim chęć do życia. Wtedy też i jego ojciec zrozumiał, jak złą rzecz robił, zostawiając syna bez wychowania.
Ta opowieść mówi o tym, jak bardzo potrzebujemy akceptacji, miłości i przyjaźni. Są to ważne rzeczy, o których czasami zapominamy. To nam uświadamia, jak wiele musimy nadrobić.
Chcesz się mniej uczyć i więcej rozumieć?
Zamień czytanie na oglądanie!
Kliknij i ucz się szybciej!
Bohaterowie
„Tajemniczy ogród” to niesamowita książka napisana przez Frances Hodgson Burnett w XX wieku, a wydana konkretnie 1911 roku. Powieść jest piękną historią, która momentami może wydusić z nas niejedną łzę. Ten świetny utwór jest lubiany wśród młodzieży, przez swoją oryginalną fabułę oraz interesujące postacie, mające swoje wątki i problemy z jakimi się zmagają. Bohaterowie pokazują nam, iż nigdy nie jest za późno, żeby się zmienić.
Główna bohaterka Mary – urodziła się w Indiach. Jej matka nie chciała jej wychowywać, więc oddała ją pod opiekę hinduskiej służby: przede wszystkim niani, Ayah. Dziewczynka była rozpieszczonym dzieckiem, traktującym ludzi z pogardą. Pewnego dnia jej rodzice oraz służba umarli, ponieważ zaatakowała ich choroba „cholera”. Mary została wysłana pod opiekę wuja Cravena. Spotkała tam: służącą Martę, ptaka gila, Dicka oraz kuzyna Colina. Dzieci odnalazły tajemniczy ogród, w którym mama Colina umarła. Mary i Dick odnowili ogród i zasiali piękne kwiaty oraz krzewa.
Dick – m
W tej chwili widzisz 50% opracowania
";
iał dwanaście lat i był jednym z dwanaściorga dzieci pani Sowerby. Urodził się i wychował na wrzosowisku. Zaprzyjaźnił się on się z Mary i Colinem. Był on znany z tego, że umiał oswajać zwierzęta. Chłopiec pomagał Mary w odnalezieniu tajemniczego ogrodu i przynosił dziewczynce narzędzia oraz nasiona.
Colin – był kuzynem i rówieśnikiem Mary. Jako słabe, chorowite niemowlę, został otoczony nadmierną opieką. Pan Craven nie chciał widzieć dziecka, ponieważ wszyscy mówili, że chłopiec niedługo umrze, więc wuj nie chciał przywiązywać się do syna. Colin chciał pokazać tacie, iż jest na sto procent zdrowy. Dzieci pokazały mu tajemniczy ogród jego ukochanej, zmarłej mamy. One namówiły tego młodzieńca na naukę chodzenia, ponieważ obdarowany nadmierną opieką służby, nie wiedział jak normalnie funkcjonować oraz żyć.
Według mnie książka jest świetna. Pokazała nam, że życie nie jest zawsze kolorowe, lecz ważne, żeby się nigdy nie poddawać, choć czasem jest ciężko, to musimy pamiętać, że po deszczu zawsze wychodzi słońce.
Chcesz się mniej uczyć i więcej rozumieć?
Zamień czytanie na oglądanie!
Kliknij i ucz się szybciej!
Chcesz się mniej uczyć i więcej rozumieć?
Zamień czytanie na oglądanie!
Kliknij i ucz się szybciej!
Czas i miejsce akcji
„Tajemniczy ogród” to fascynująca, pełna mądrych przekazów książka, która z łatwością może obudzić naszą empatię. Powieść została napisana przez Frances Hodgson Burnett. Autorka urodziła się 1849 roku w Wielkiej Brytanii, a zmarła wiele lat później, bowiem miała prawie 75 lat. Kobieta stworzyła wiele pięknych utworów takich jak „Mała księżniczka”, „Mały lord” lub najsłynniejszy, dziś omawiany „Tajemniczy ogród”, który szybko podbił serca krytyków oraz stał się bestsellerem. Frances przedstawiła nam powolny proces przemiany człowieka oraz jego charakteru. Pokazała, że nigdy nie jest za późno na zmianę.
Akcja utworu rozgrywa się na początku w Indiach, gdzie poznajemy usposobienie głównej bohaterki – Mary. Tam dowiadujemy się o jej zimnym charakterze i złym zachowaniu. Potem przenosimy się do posiadłości Misselthwaite Manor w hrabstwie Yorskshire w południowo-wschodniej Anglii, należąc
W tej chwili widzisz 50% opracowania
";
ej do Archibalda Cravena. Dziewczyna musiała udać się do wuja, ponieważ jej i tak nieopiekujący się nią rodzice, zmarli wraz ze służbą. Poznała tam swoich nowych przyjaciół, którzy zmienili ją na zawsze, czyli swojego kuzyna – Colina oraz Dicka. Dzieci dużo czasu spędzały w odkrytym ogrodzie, w którym zmarła mama Colina. Postanowili, iż odnowią roślinność i codziennie podlewały, zasiewały i podziwiały swoją ciężką pracę. Ze starego i już trochę brzydkiego ogrodu, ten odrodził się na nowo, był pełen kwiatów i krzewów.
Cała akcja książki i fabuła dzieje się kilka miesięcy pod koniec XIX wieku.
Uważam, iż książka przedstawiła nam wiele ważnych morałów, między innymi takich jak: prawdziwi przyjaciele zawsze z nami będą na dobre i na złe oraz, że nigdy nie jest późno na zmianę. Według mnie każdy powinien przeczytać tę książkę, bowiem może ona zmienić wasze patrzenie na świat.
Chcesz się mniej uczyć i więcej rozumieć?
Zamień czytanie na oglądanie!
Kliknij i ucz się szybciej!
Charakterystyka bohaterów
Głównymi bohaterami powieści Frances Hodgson Burnett pt. „Tajemniczy ogród” są Mary Lennox, Colin Craven i Dick Sowerby. Mimo że się różnią, pasują do siebie. Dzięki ich pracy, zmienili się i stali bardziej otwarci na potrzeby innych. Ogród to symbol życia, rozwoju, a w przypadku opowiedzianej historii także przyjaźni i przemiany.
Mary to dziewczynka urodzona w Indiach, której rodzice zmarli na cholerę. Sierotę przygarnął Craven. Kiedy przybyła do Anglii nie wyglądała najlepiej: miała żółte włosy i niezdrowo wyglądającą cerę. Ta niebieskooka blondynka sprawiała złe wrażenie, bo była zawsze rozkapryszona, niemiła i nadąsana. Jej wyraz twarzy i malująca się na niej niechęć oraz pogarda sprawiła, że była nielubiana. W Indiach nauczono ją, że nic nie musi robić, bo zrobią to za nią inni. Była tak bezradna, że nie umiała się nawet ubrać. Oczekiwała, że wszystko wokół niej zrobi służba. Sposób jej zachowania i odnoszenia się do innych wskazywał na to, że mamy do czynienia z osobą samolubną, która nie jest w stanie otworzyć się na potrzeby innych. Poznając jej historię, można śmiało stwierdzić, że taka właśnie była.
Przyjazd do Anglii ją zmienił. Przebywała zawsze sama. Służąca Marta zaczęła zmuszać ją do większej samodzielności. Uświadomiła jej, że dzieci z Anglii same o siebie dbają i potrafią włożyć, zjeść posiłek, posprzątać po sobie i wiele innych rzeczy, które dla Mary były nieosiągalne. Wkrótce dziewczynka nauczyła się bawić, skakać na skakance i coraz częściej wychodziła na dwór. Dzięki temu zaczęła wyglądać zdrowiej. Miała też więcej energii. Zaprzyjaźniła się ze służącą Martą i jej bratem Dickiem oraz ogrodnikiem Benem. Pan Craven nie zajmował się nową domowniczką. Większość czasu spędzała ze służbą. Znajomość ta otworzyła ją na innych, mniej zamożnych ludzi, zauważyła ich wartość. Jednak to, co ją najbardziej zmieniło, to kontakt z naturą. Codziennie chodziła do ogrodu z Dickiem i Colinem. Dzięki pracy na świeżym powietrzu stała się lepszym człowiekiem. Cieszyły ją każde drobne zmiany w tajemniczym ogrodzie: mały listek, który wyrósł, pąk, odwiedziny zwierząt – to wszystko budziło w niej chęć do życia. Przemiana Mary zaszła zarówno w duszy oraz w sposobie patrzenia na świat, jak i na zewnątrz. Pojawił się charakterystyczny błysk w oku, a jej włosy stały się teraz gęste i puszyste. Wyglądała zdrowo. Przebywanie na świeżym powietrzu sprawiło, że miała też ładniejszą cerę i gładszą skórę. Coraz częściej gościł uśmiech na jej rumianej twarzy. Zmieniła się nie do poznania. Kontakt z przyrodą uwrażliwił ją tak, że zaczęła pomagać Colinowi – synowi pana Cravena, dawała mu swoje towarzystwo, dzięki czemu także i w nim także zaczęła zachodzić przemiana, ale przede wszystkim urealniała jego opinię o swojej chorobie. Ona pierwsza zaczęła mówić, że jest zdrowy i, że powinien korzystać z uroków natury. Wyjawiła mu sekret tajemniczego ogrodu, a później wspólnie w nim pracowali. Dzięki regularnym posiłkom od mamy Dicka, wysiłkowi fizycznemu, który stał się codziennością przy pracy, pomagała mu w odzyskaniu sprawności fizycznej oraz w nauce chodzenia. Jej serdeczny uśmiech i autentyczna radość z życia wskazuje na to, że nie jest już rozkapryszoną dziewczynką z Indii, ale całkiem inną osobą.
Colin to śliczny chłopiec, ale o brzydkim charakterze. Miał małą twarzyczkę i piękne, szare oczy. Był jednak podły i wymagający. Ciągle absorbował uwagę służby i żądał, by go we wszystkim wyręczali. Bardzo się przejmował swoim stanem zdrowia. Uważał, że jest bardziej chory, niż w rzeczywistości, a nawet, że jest niepełnosprawny, dlatego wszyscy są winni spełniać jego zachcianki. Brat ojca, doktor Craven, utwierdzał go w fałszywym przekonaniu o grożącej mu śmiertelnej chorobie. Doktor miał w tym interes, ponieważ śmierć chłopca była mu na rękę. Colina możemy nazwać hipochondrykiem, rozpieszczonym dzieckiem i awanturnikiem. Nigdy nie wychodził z pokoju, stał się tak słaby i bezradny, że nie był w stanie chodzić i wykonywać innych czynności samoobsługowych. Był zdany na innych. Stał się osobą niepełnosprawną. Jego zachowanie było bardzo trudne. Miał częste napady histerii. Działo się to zazwyczaj w nocy, wówczas bardzo głośno krzyczał i budził domowników. Jego życie bez pomocy innych ludzi zdawało się nie mieć sensu. Nikt go jednak nie lubił. Wszyscy zastanawiali się, dlaczego wyrósł on na tak niegrzeczne dziecko. Stało się tak prawdopodobnie dlatego, że pan Craven nie zajmował się wychowaniem syna. Nie poświęcał mu wystarczająco dużo czasu, a jedynie polecił s�
W tej chwili widzisz 50% opracowania
";
łużbie spełniać jego zachcianki. Nigdy nie był wobec syna konsekwentny. Nie wymagał od niego zmiany postępowania, mimo że źle się zachowywał. Colin czuł smutek, żal, czuł się ignorowany przez tatę, dlatego chciał swoim zachowaniem zwrócić jego uwagę. Pragnął tylko towarzystwa taty, bo mamę już stracił. Czuł złość, bo w środku bardzo cierpiał. Gdyż nie czuł się kochany.
Gdy Colin spotkał Mary, wszystko się odmieniło. Za jej namową, zaczął wychodzić na dwór i stał się innym człowiekiem. Świeże powietrze, regularne posiłki, ciężka praca i towarzystwo rówieśników sprawiło, że chłopak zyskał odporność, nabrał sił, a nawet zaczął chodzić. Wcześniej nie miał na to siły. Kiedy się podniósł można było zauważyć jak pięknym jest dzieckiem. Wyrósł na postawnego nastolatka. Zawsze obawiał się, że ma garb, a tymczasem jego plecy były proste. Wysiłek fizyczny, częste schylanie się i prostowanie wzmocniły mięśnie. Zmienił się także w środku. Zaczął być szczęśliwszy. Częściej się uśmiechał. Radość, jaką czuł widać było szczególnie w jego oczach. Biła od niego energia oraz siła. Zaczął wierzyć w siebie. Z rozpieszczonego, pełnego żalu do innych chłopca, stał się pracowity, sumienny i krzepki. Miał też inne zalety – pokazał Mary i Dickowi, że jest mądry, empatyczny, ciekawy świata oraz wrażliwy. Poznał siłę przyjaźni i ją docenił.
Dick to kolejny z bohaterów tej dziewiętnastowiecznej powieści. Pochodzi z rodziny wielodzietnej. Ma aż dwanaścioro braci i sióstr. Jest prawdziwym przyjacielem zwierząt. Uwagę zwracają jego piękne, rude, kręcone włosy. Natomiast duże i niebieskie oczy, wyrażały ciekawość świata i zaufanie do niego. Usta miał zawsze szeroko roześmiane. Zadarty nos dodawał mu uroku, a czerwone policzki wskazywały, że był okazem zdrowia. Wszyscy go lubią, bo jest prostolinijny, zawsze pomocny, pełen optymizmu i woli życia.
To niezwykle wrażliwy i pogodny chłopak, który dodaje Colinowi i Mary energii, modeluje ich zachowanie – dzięki niemu te, kiedyś nieznośne nastolatki, są w stanie znaleźć w sobie pokłady dobra. W obecności zwierząt, poruszał się zawsze wolno i ostrożnie, by ich nie spłoszyć. Wie, że gwałtowne ruchy spowodują ich ucieczkę. Grał wtedy na fujarce oraz mówił tak cicho, że aż prawie niesłyszalnie. Każde zwierzę go słuchało, jakby on też był jednym z ich. Mówi się, że kto lubi zwierzęta, ten lubi świat – te słowa świetnie charakteryzują Dicka. Może nie był to zbyt urodziwy chłopiec, ale Mary się bardzo spodobał, a najbardziej jego charakter. Mimo że pochodził z biednej rodziny, był bardzo bogaty, bo mądry. Tym bogactwem była jego wiedza i wrażliwość. W ogrodzie zawsze wiedział, co ma robić. Znał się na ogrodnictwie, dzięki niemu pomysł Mary, by ożywić ogród, by odzyskał swoją świetność – powiódł się. Jego ogromną zaletą było także poczucie humoru. Współtowarzysze bardzo w nim to cenili.
Pan Archibald Craven to postać drugoplanowa, ale znacząca dla fabuły. Był to mężczyzna w średnim wieku. Budził respekt wśród mieszkańców domu. Po śmierci żony wycofał się z życia domowego i coraz rzadziej zajmował się synem. Zaczął częściej podróżować, prawie nigdy go nie było w Yorkshire. Nie był jednakże surowym ojcem, raczej obojętnym. Jego syn czuł, jakby ojciec obwiniał go o śmierć matki. Ogród, który odkryła Mary, budził w panu Cravenie wiele wspomnień zarówno szczęśliwych, jak i przykrych. Żona uwielbiała w nim spędzać czas i dbała o niego. Po jej śmierci, która miała miejsce w ogrodzie, postanowił go zamknąć, by to miejsce umarło wraz z nią. Tak by się pewnie stało, gdyby nie Mary, Colin i Dick. Kiedy wrócił z podróży, zobaczył przed sobą odmienionego syna oraz ogród, który dzięki pracy dzieci był na nowo świeży i pełen życia. Natychmiast zmienił zdanie, o czym świadczy fakt, że po raz pierwszy przytulił swojego syna. Ogród odmienił także i jego życie. Zauważył, że warto żyć, bo ma dla kogo – dla syna.
Moim zdaniem, bohaterowie książki pt. „Tajemniczy ogród” to przykład grupy rówieśniczej, która miała na siebie dobry wpływ. Colin i Mary zmienili swoje myślenie o osobie i o innych. Przestali myśleć tylko o piętrzących się przeszkodach, a zaczęli patrzeć na świat jak na wyzwanie. Dick i jego siostra bardzo im w tym pomogli. Wyzbyli się egoizmu także dzięki naturze oraz ciężkiej pracy. Patrzenie jak budzi się wiosną życie, roznieciło w nich chęć, by dawać coś innym, a nie tylko dla siebie. Stali się empatyczni. Uważam, że to wzory do naśladowania. Zmienili się dzięki swojej przyjaźni. Pokazują, że razem możemy więcej.
Chcesz się mniej uczyć i więcej rozumieć?
Zamień czytanie na oglądanie!
Kliknij i ucz się szybciej!
Geneza utworu i gatunek
Utwór pt. „Tajemniczy ogród” to powieść. Wskazują na to: obecność narratora, akcja, wielowątkowość oraz proza. Tytuł lektury odnosi się do głównego motywu utworu, czyli ogrodu. Przymiotnik „tajemniczy” wywołuje u czytelnika zaciekawienie, a także wprowadza klimat sekretu i zapowiada intrygującą historię, pobudzają naszą wyobraźnię.
Książka została wydana w 1911 roku. Powstała, gdy autorka miała za sobą już znaczne sukcesy pisarskie (publikacje powieści „Mały l
W tej chwili widzisz 50% opracowania
";
ord” i „Mała księżniczka”). Pierwowzorem dla tytułowego miejsca była bujna roślinność stanu Tennessee, którą Burnett miała okazję obserwować po przybyciu do Knoxville w USA. W utworze ważną rolę odgrywa motyw śmierci. Na przedstawione wydarzenia wpływ miał fakt, że pisarka straciła swojego ojca, który zmarł w młodym wieku. Straciła także znajomych z dzieciństwa i starszego z synów, co prawdopodobnie wywarło wpływ na klimat i treści zawarte w „Tajemniczym ogrodzie”.
Chcesz się mniej uczyć i więcej rozumieć?
Zamień czytanie na oglądanie!
Kliknij i ucz się szybciej!
Opracowanie
„Tajemniczy ogród” to fascynująca, niesamowita i wzbudzająca empatie powieść napisana przez brytyjską, wielką pisarkę – Frances Hodgson Burnett, wydana w 1911 roku. Autorka urodziła się w 1849 roku, a zmarła w 1924 roku. Przeżyła 75 niesamowitych lat. Kobieta była miła, troskliwa i cechowała ją ogromna wyobraźnia. To wszystko przekazała w tej książce i właśnie dlatego, ta powieść jest tak piękna. „Tajemniczy ogród” szybko podbił serca czytelników na całym świecie i wzbudził w nich empatię oraz głębokie uczucie skierowane do postaci. Frances jest również autorką utworów takich jak: „Mała księżniczka”, „Mały lord” czy „Zaginiony książę”, lecz zdecydowanie moją ulubioną, jest dziś omawiana.
Głównymi bohaterami tej powieści, była trójka przyjaciół: Mery, Colin oraz Dick. Mary wychowała się w Indiach, pod opieką służby, lecz po pewnym czasie stała się sierotą, ponieważ jej rodzice, wraz ze służbą zmarli na chorobę, zwaną cholerą. Dziewczynka musiała przeprowadzić się do Anglii, do swojego wuja Archibalda Cravena oraz jego syna Colina, poruszającego się na wózku inwalidzkim. Mary była rozpieszczona, kapryśna i wiecznie naburmuszona oraz uważała, że wszystko jej się należy.
Colin rów
W tej chwili widzisz 50% opracowania
";
nież był rozkapryszonym, niemiłym i często wpadającym w histerię chłopcem, uważał, że płaczem i krzykiem osiągnie wszystko. Większość czasu spędzał w swoim pokoju, leżąc w łóżku, ponieważ wmówił sobie, że jest śmiertelnie chory i, że jego dni są policzone.
Dick natomiast był chłopcem, pochodzącym z biednej rodziny. Mieszkał z mamą i licznym rodzeństwem. W przeciwieństwie do swych przyjaciół był uczynny, miły i troskliwy.
Gdy cała trójka się spotkała, obrała sobie wspólny cel, upiększenia tajemniczego ogrodu. Ta misja bardzo zbliżyła ich do siebie. Mary zmieniła się się w miłą, lojalną i troskliwą dziewczynkę, za to Colin zaczął kochać życie i postanowił udowodnić, że nie jest kaleką, a zupełnie zdrowym i silnym chłopcem.
Uporządkowali ogród i stworzyli razem paczkę najlepszych przyjaciół, wspierających się na dobre i złe. Dzięki pomocy Mery i Dicka, Colin nauczył się chodzić, mimo, że było to trudne. Jego ojciec Archibald, który był specyficznie nastawiony do swego syna, widząc go biegającego, nie wierzył własnym oczom i zrozumiał jak bardzo go kocha.
Książka jest wzruszającą powieścią, chcącą nam przekazać, że nigdy nie można się poddawać i, że zawsze trzeba iść do przodu.
Chcesz się mniej uczyć i więcej rozumieć?
Zamień czytanie na oglądanie!
Kliknij i ucz się szybciej!
Najważniejsze informacje
„Tajemniczy ogród” to niesamowita, pełna głębokich morałów powieść napisana przez Frances Hodgson Burnett, a wydana 1911 roku. Autorka urodziła się w Wielkiej Brytanii w 1849, a zmarła niestety w 1924 roku. Była fascynującą kobietą, troskliwą i o dużej wyobraźni. Każdą swoją cechę przekazała do książki, co czyni tą powieść tak wyjątkową. Frances jest również autorką wielu innych powieści, takich jak „Mała księżniczka”, „Mały lord” oraz „Zagubiony książę”, lecz żadna z nich nie powtórzyła sukcesu i nie zapadła w pamięć czytelnikom, jak to zrobiła omawiana dzisiaj książka „Tajemniczy ogród”.
Powieść ma gatunek fikcyjny i jest skierowana do młodszych czytelników, lecz to wcale nie czyni ją gorszą, a wręcz przeciwnie. Każdy bohater ma swoje wątki i historię, która wpływa na jego zachowanie oraz charakter.
Głównymi postaciami tej książki była paczka przyjaciół, do której należą: Mary, Colin i Dick. Mary przeprowadziła się z Indii do Anglii, bowie
W tej chwili widzisz 50% opracowania
";
em jej rodzice wraz ze służbą zmarli. Dziewczynka była pyskata i uważała, że wszystko się jej należy. Colin natomiast był bardzo chorowitym dzieckiem, który nienawidził świata. Często wpadał w histerię przez swoje słabości i zachowywał się egoistycznie. Dick za to, mieszkał z mamą i dużą liczbą rodzeństwa. Nie był bogaty w przeciwieństwie do swoich przyjaciół, lecz był miły, uczynny i zaradny.
Razem odkryli ogród, w którym zmarła mama Colina i postanowili go odnowić, ponieważ był bardzo zniszczony. Każdego dnia sadzili nowe rośliny i podlewali, a na koniec podziwiali swoją ciężką pracę. Bohaterowie udowodnili, że dzięki dążeniu do celu i determinacji osiągniemy go. Dzieci na początku książki były kompletnie inne. Pyskate, uważały, że są lepsze od innych, lecz gdy się poznały te zachowanie, zaczęło odchodzić w niepamięć, poczuły zrozumienie i wsparcie jakiego nie dostały od rodziców.
Uważam, że książka jest świetna, pokazuje nam wiele ważnych prawd i morałów.