Folwark zwierzęcy

Recenzja książki

„Każda władza deprawuje, a władza absolutna deprawuje absolutnie” – John Acton
George Orwell rozpoczyna swoją powieść od ukazania tytułowego folwarku, jednak jeszcze nie zwierzęcego. Rządzi na nim pan Jones, a pod jego pieczą żyją świnie, kaczki, owce, koń, osioł i inne zwierzęta rolne. Normalny człowiek mógłby przypuszczać, że włada nimi ludzka ręka. Jednak prawdziwym wodzem jest tu stara świnia, Major. Pewnego dnia przedstawia swoim przyjaciołom ideę przejęcia folwarku i wygonienia Jonesa. Zwierzęta, zaślepione myślą o władzy, kultywowali ją nawet po śmierci przywódcy.
Powstanie nadeszło nagle; Właściciel folwarku popadł w problemy z alkoholem i zaczął zaniedbywać zwierzęta. Dostały się więc do spichlerza i wygnały opresora. Nazajutrz stworzyły konstytucję i wywiesiły ją na dachu. Opierała się ona na zakazie robienia „ludzkich” rzeczy, takich jak spanie na łóżku, czy noszenie ubrań. Podstawowa zasada brzmiała:
„Wszystkie zwierzęta są równe”.
Władzę przejmują dwie świnie, Napoleon i Snowball. Z początku rządy sprawowały sprawiedliwie, jednak z każdym dniem, Napoleon pragnął coraz to większej mocy. Do konstytucji dopisał:
„Ale świnie są równiejsze”.
Z farmy odchodziły zwierzęta. Pierwsza była kaczka, której brakowało ludzkiej ręki wiążącej jej kokardki na głowie. Wraz z nią poszły jej dzieci.
Były jednak stworzenia, które wiernie podążały za ideałami. Koń Bokser, codziennie pracował w pocie czoła, służąc władzom folwarku. Wyrabiał ponad 100% normy. Z czasem zachorował z przepracowania, i został zesłany przez Napoleona na ubój, do fabryki kleju.
Zwierzęta pogrążyły się w żałobie. Nikomu nic się nie chciało, wszyscy stracili chęci. Zrozumieli, że rewolucja w wykonaniu Napoleona nie była dobrym pomysłem. Wszyscy powinni walczyć w obronie swoich podstawowych praw, jednak każdy potrzebuje silnego rządu, który słucha potrzeb obywateli, a także sprawiedliwie i dobrze zarządza „folwarkiem”. Władza deprawuje, a władza absolutna deprawuje absolutnie.
Książka opiera się na prawdziwej historii. Możemy znaleźć w niej bohaterów takich jak Lenin (Major), Stalin (Napoleon), Trocki (Snowball), Stachanow (Bokser), a George Orwell utożsamił się z osłem, który na początku nie wierzył w powstanie. Chciał ukazać, że ludzie chwilami zachowują się jak zwierzęta. Wyzyskując innych, pną się w górę. W prawdziwym życiu było wiele innych przypadków tego typu. Cały czas, na świecie władzę przejmują skrajni nacjonaliści, pragnący totalitarnych władz. Jednak są również ludzie, tacy jak Snowball, którzy nawet jeśli początkowo zgadzają się z takimi rządami, opamiętują się i współpracują razem, aby je obalić.
Jest to jedna z moich ulubionych książek, która wykształciła moje poglądy. Przestałem patrzeć na same korzyści, ale również na konsekwencje. Nie patrzę już na świat przez „różowe okulary”.
Początkowo, gdy na lekcji historii dowiedziałem się o socjalizmie, wydawał mi się świetny. Każdy ma wszystkiego po równo, nikt nie odstaje od reszty. Gdyby nie fakt, że wiedziałem, co stało się dalej, naprawdę bym w niego wierzył. Snowball aka Trocki, również taki był.
Socjalizm sam w sobie nie byłby zły, gdyby nie ludzie z nim powiązani. Totalitarny Stalin zniszczył wszystkie idee „Majora”, czyli Lenina. Lenin był doskonałym mówcą i wykorzystał te zdolności, aby przekonać naród, aby wierzyli. Wierzyli, tak jak cały folwark.
Bardzo serdecznie polecam przeczytanie książki i obejrzenie animacji. Powieści z tak uczącym morałem nie widziałem jeszcze nigdy. Orwell w niesamowity sposób ukazał, że ludzie nie różnią się wiele od zwierząt. Myślimy tylko o jednym – Korzyściach. Bez żadnych skrupułów gnamy do tego, co wydaje się bardziej opłacalne. Bardzo często takie nie jest.
Według mnie, ta powieść jest przeznaczona zarówno dla dzieci, nastolatków jak i dorosłych. Im szybciej otworzy się na inne poglądy, tym lepiej. Powinniśmy rozważyć wszystkie opcje. Pozory dobrobytu nie zawsze oznaczają dobrobyt. Nic nie jest w pełni dobre ani złe.

Streszczenie

Gospodarz Jones prowadzi Folwark Dworski, w którym mieszkają różne zwierzęta.

Pewnego razu gospodarz za dużo wypił. Zwierzęta wykorzystując sytuację, postanowiły zorganizować zebranie, na którym stary knur, Major wygłosił przemówienie. Było ono na temat złego traktowania zwierząt oraz zniewalania ich i zmuszania do pracy ponad ich siły.
Zasugerował, że zwierzęta powinny postawić się człowiekowi i walczyć o lepsze warunki do życia.
Major nauczył zwierzęta też starego hymnu, dawno już zapomnianego, który śpiewały wolne zwierzęta.
Naradę tę przerwał Jones, który strzelał do zwierząt z dubeltówki.
Trzy dni po tym agresywnym zajściu Major zdechł, ale przygotowania do powstania nabrały tempa.
Działaniom przeciw ludziom dowodziły świnie, uważane za najmądrzejsze i najbardziej kompetentne przez pozostałe zwierzęta. Szczególnie spośród świń wyróżniali się: Napoleon, Snowball i Squealer.

Gdy gospodarz jak zwykle poszedł napić się do karczmy, zwierzęta wykorzystały jego nieobecność i przejęły władzę.
Zmieniły nawet nazwę z Folwarku Dworskiego na Folwark Zwierzęcy.
Z domu Jonesa chciały zrobić muzeum ku czci znienawidzonego człowieka.
Po przejęciu folwarku zwierzęta ustaliły siedem głównych zasad. Zapisano je na drzwiach od stodoły.

Powstańcy bardzo ciężko pracowali w polu. Zabrali się też za walkę z analfabetyzmem. Bowiem czytać i pisać umiały tylko świnie oraz osioł Benjamin. Ten jednak raczej ukrywał tę umiejętność, a zapytany przez resztę, tłumaczył się, że osły żyją długo dlatego tyle wiedzą.
Nauka szła bardzo opornie. Zwierzęta nie nauczyły się zbyt wiele. Pomimo to rząd, który tworzyły świnie, ogłosił sukces edukacyjny.
Na czele tego rządu stał Napoleon.
Sytuacja jednak wymykała się trochę z pod kontroli, bowiem świnie za bardzo wkręciły się w sprawowanie władzy i już od początku dawały innym zwierzętom do zrozumienia, że to właśnie one są urodzonymi przywódcami. Na każdym kroku dawały im odczuć swoją dominację.
Zaczęły zabierać suczkom szczeniaki, by te tworzyły silny aparat policyjny. Rozpoczęły też grabież jabłek, jajek, mleka i innej żywności, tłumacząc się przed innymi, że muszą dbać o swoje zdrowie, by zapewnić reszcie bezpieczeństwo.

Wieść o buncie zwierząt na folwarku Jonesa szybko rozniosła się wśród innych folwarków, w których tamtejsze zwierzęta również zaczęły przejawiać opór wobec człowieka, lecz ich próby uwolnienia były surowo karane.

Pewnego dnia Jones wraz ze swoimi sojusznikami zaatakował Folwark zwierzęcy, powstańcy jednak dzielnie się obronili.
Podczas tej bitwy wyróżniło się kilka zwierząt, które za swoje czyny otrzymały ordery.
Od tamtego dnia, 12 października miała być obchodzona rocznica Bitwy nad Oborą.
Drugim ważnym świętem była rocznica powstania obchodzona 23 czerwca.

Zwierzęta ciężko pracowały w lecie. Z tego powodu w zimie mogły troszkę odsapnąć.
Zaczęły się wtedy częściej odbywać zebrania, na których zwierzęta głosowały na różne pomysły świń. Z czasem przywilej głosowania został im odebrany.
Snowball opracował plan budowy wiatraka, który miał przynosić wiele korzyści.
Jednak z pomysłem tym nie zgadzał się Napoleon.
Z tego powodu pomiędzy dwoma świniami doszło do kłótni. Skończyła się ona wygnaniem Snowballa z folwarku.
Od tamtego czasu władzę niepodzielnie sprawował Napoleon.
Z pomocą wytresowanych psów wygrał wybory i zaczął podporządkowywać sobie wszystkie zwierzęta.

Rozpoczęła się wówczas mordercza praca nad budową wiatraka. Nie było już więcej uznania za ciężką pracę. Zamiast tego po kolei zabierano zwierzątkom przywileje, nawet w do tej pory wolne niedziele musiały pracować.
Wszystkie próby sprzeciwu były surowo karane.

Z czasem świnie wprowadziły się do domu pana Jonesa.
Małe świnki były od początku uczone i zabraniano im spotykania się z jakimikolwiek innymi zwierzętami.

Zwierzęta bardzo ciężko pracowały nad budową wiatraka, lecz mimo to były głodzone. Świnie natomiast ograniczały się tylko do zarządzania. Nie robiły nic, a i tak nadmiernie o siebie dbały.

W czasie burzy wiatrak zawalił się, ponieważ jego zła konstrukcja nie wytrzymała warunków atmosferycznych.
Napoleon posądził Snowballa o dywersję.
Budowę wiatraka trzeba było wznowić. Biedne zwierzątka pracowały ponad siły, w złych warunkach, czyli w mrozie i cierpiąc z głodu.
Zwierzęta powoli zaczęły zdychać.
Z tego powodu postanowiły się zbuntować, ale każdego podejrzanego o jakikolwiek spisek skazywano na śmierć.

Zaczął się prawdziwy terror.
Świnie zaczęły obwiniać niewinne zwierzęta za różne niepowodzenia. Kazano im składać fałszywe zeznania. Dokonywano nawet publicznych egzekucji.

Świnie, które już do reszty pozjadały rozumy, zaczęły prowadzić handel z ludźmi.
Z tego powodu doszło do kolejnego ataku na folwark. Zwierzęta jednak znów dzielnie się wybroniły i zmusiły wroga do ucieczki.

Po wielu manifestacjach na cześć Napoleona, folwark został republiką, a jej prezydentem został oczywiście Napoleon.

Po powstaniu było uchwalone prawo do emerytury i leczenia.

Sytuacja na folwarku stawała się coraz bardziej nieciekawa.
Napoleon wdrażał coraz okropniejsze środki.
Z upływem lat zwierzęta coraz bardziej spracowane zaczęły ciężko chorować i zdychać.
Nikt jednak nie przejmował się tym. Nie wspomniano nawet o ich zasłużonych emeryturach.

Świnie organizowały bale i przyjęcia dla farmerów.
Były one suto zaopatrzone w alkohole i inne przyjemności.
Natomiast zwierzęta cierpiały z powodu nędzy i poniżenia.

Z biegiem czasu świnie zaczęły chodzić w ludzkich ubraniach, chodzić na dwóch nogach. Tak bardzo upodobniły się do człowieka, który wcześniej był dla nich odwiecznym wrogiem.
Zwierzęta, które obserwowały to wszystko z okna, nie potrafiły odróżnić świń od ludzi.

Najważniejsze informacje

„Folwark Zwierzęcy” to powieść George Orwella. Pisarz był niezadowolony z panującego komunizmu i w sposób symboliczny opisał zniewolenie jednostki. Akcja utworu toczy się na folwarku w Anglii. Właściciel gospodarstwa wykorzystuje zwierzęta do niewolniczej pracy. Pewnego dnia zwierzęta przeprowadzają rewolucję i pozbywają się gospodarza. Początkowo odwołują się do braterstwa i równości wszystkich zwierząt. Niestety wkrótce rozpoczynają się walki o sprawowanie rządów w folwarku. Nastaje kolejny terror tym razem zwierząt przeciw zwierzętom.
Każde ze zwierząt jest faktycznie opisem określonych ludzkich charakterów. Książka ukazuje, w jaki sposób następuje powolne zniewolenie człowieka. Książka ukazuje zwierzęta jako ofiary systemu, które w dobrej wierze służyły swoim dyktatorom.

Plan wydarzeń

1. Narada zwierząt w stodole.
2. Major o wizji świata bez ludzi.
3. Hymn „Zwierzęta Anglii”.
4. Śmierć majora.
5. Rewolucja zwierząt i wygnanie Jonesa.
6. Zmiana nazwy na „Folwark Zwierzęcy”.
7. Nauka pisania i czytania.
8. Ustanowienie przykazań folwarku.
9. Praca zwierząt na roli.
10. Próba odzyskania folwarku przez pana Jonesa.
11. „Bitwa pod oborą”.
12. Moli ucieka.
13. Rywalizacja knurów.
14. Wygnanie Snowballa przez Napoleona.
15. Rządy Napoleona.
16. Budowa wiatraku.
17. Łamanie przykazań przez świnie.
18. Zniszczenie wiatraka.
19. Nagroda za schwytanie Snowballa.
20. Głód w folwarku.
21. Odbudowa wiatraka.
22. Wyjaśnienia Squealera.
23. Wysadzenie wiatraka i kolejna odbudowa.
24. Wywyższanie się świń.
25. Sprzedaż Boxera do rzeźni.
26. Chodzenie świń na dwóch nogach.
27. Zniesienie przykazań.
28. Niepokój wśród zwierząt.
29. Ponowna zmiana nazwy na Folwark Dworski.
30. Świnie upodobnione do ludzi.

Streszczenie szczegółowe

Gospodarz Jones pewnego wieczora znów za dużo wypił i poszedł spać. Wszystkie zwierzęta z jego folwarku (świnie, psy, konie, krowy, gołębie, owce, kury, kaczęta i kot) wykorzystując sytuację, zorganizowały spotkanie w stodole, na którym stary Major wygłosił przemowę na temat złego traktowania, zniewalania i wykorzystywania do pracy zwierząt, do tego stopnia, że przekładało się to ponad ich siły. A odpłaca im się małą ilością jedzenia, nienależytą opieką w chorobie lub podczas starszych lat. Wtedy praktycznie w ogóle się nimi nie opiekuje, tylko oddaje do ubojni, albo co gorsza sam uśmierca.
Z racji tego wszystkiego Major zasugerował, że zwierzęta powinny zrobić coś, żeby zmienić swoją sytuację, wystąpić przeciw tyranii człowieka. Przekonał też zwierzęta do wzięcia udziały w powstaniu i do jak największej jedności ze sobą, aby uzyskać większą skuteczność.
Major przestrzegał też zwierzęta, żeby nie naśladowały ludzkich zwyczajów takich jak: spanie w łóżku, picie alkoholu, terroryzowanie czy zabijanie zwierząt. Przestroga dotyczyła także handlu.
Początkowo nauczył wszystkich mieszkańców hymnu, który kiedyś był śpiewany przez wolne zwierzęta.
Narada jednak została przerwana przez pana Jonesa, który strzelał do komponujących zwierząt z dubeltówki.
Trzy dni później Major zdechł. Przygotowania do zwierzęcego powstania jednak nabierały tempa. Wszystkim przewodziły świnie. Były one bowiem uznawane za najmądrzejsze i najbardziej nadające się do tego. Spośród dowodzących najbardziej wyróżniali się Napoleon, Squealer i Snowball.
Gdy właściciel Jones jak zwykle poszedł do karczmy się zabawić, zwierzęta wkroczyły do akcji. Przejęły władzę. Zmieniły nawet nazwę z Folwarku Dworskiego na Folwark Zwierzęcy. Postanowiły również, że dom pana Jonesa będzie stanowił muzeum, ku czci znienawidzonego człowieka. Na drzwiach stodoły zostały zapisane główne przykazania, które ustaliły zwierzęta. Nakazane było im całkowite przestrzeganie ich.
Powstańcy zabrali się za ciężką pracę w polu. Szczególnie ciężko pracowały konie – Boxer i Clover.
Z zapałem zabrano się także za walkę z analfabetyzmem. Spośród wszystkich zwierząt czytać umiały tylko świnie i stary osioł Benjamin. Ale ten raczej ukrywał tę umiejętność, tłumaczył się tym, że osły żyją długo i właśnie dlatego dużo wiedzą.
Nauka nie szła zwierzętom za dobrze. Nie nauczyły się za wiele. Jednak Rząd, który tworzyły świnie na czele z Napoleonem, ogłosił sukces edukacyjny. Nie przejmowały się wcale tym, że pozostałe zwierzęta są niewykształcone. Od początku dawały im odczuć, że to one są urodzonymi przywódcami.
Zaczęło się poniżanie i inne drastyczne czyny ze strony świń. „Urodzeni przywódcy” zabierali suczkom ich szczeniaczki, po to, by móc je wyszkolić, aby tworzyły silny aparat policyjny.
Posunęli się nawet do stopnia, w którym można powiedzieć, że kradły jedzenie typu jabłka, mleko, jaja itp., innym zwierzętom. Tłumaczyli się, że przecież muszą dbać o swoje zdrowie, aby mieć siłę do zapewniania wszystkim zwierzętom bezpieczeństwa.
Wieści o niepanowaniu pana Jonesa nad zwierzętami szybko zaczęły rozchodzić się po innych folwarkach. Na nich zwierzęta również zaczęły stawiać opór człowiekowi. Próby uwolnienia się spod władzy ludzi były jednak surowo karane. Z tego powodu zostały one zneutralizowane.
Krążyły też plotki, że zwierzęta z folwarku pana Jonesa nie radą sobie już z walką przeciw ludziom i niebawem zginą.
Pewnego dnia doszło do bitwy. Jones wraz ze swoimi sojusznikami napadli na folwark. Zwierzęta stanęły do walki. Udało się im odeprzeć atak.
Wyróżniający się w tej bitwie mieszkańcy folwarku zwierzęcego otrzymały specjalne ordery. Do tego, od tamtej pory każdy dwunasty października miał być obchodzony jako rocznica Bitwy pod Oborą. Było jeszcze jedno ważne święto. A mianowicie dwudziestego trzeciego czerwca była obchodzona rocznica powstania.
Zwierzęta bardzo ciężko pracowały latem, zatem mogły troszeczkę odpocząć w zimie. W tym czasie odbywały się coraz częściej zebrania, na których początkowo zwierzątka mogły decydować o pomysłach świń za pomocą głosowania. Z czasem jednak i ten przywilej im zabrano. Rząd świński coraz bardziej pogardzał i źle traktował pozostałe zwierzęta. Zachowanie „urodzonych przywódców” może wydawać się niezrozumiałe, ponieważ bez wszystkich mieszkańców folwarku zwierzęcego i członków powstania, świnie nic by nie osiągnęły. Jednak jak widać władza uderzyła im do głów. Przestały więc myśleć o innych.
Snowball opracował plan budowy wiatraka. Za jego pośrednictwem folwark miał czerpać energię do napędu sprzętów, które miały ułatwić biednym zwierzątkom pracę. Świnia chcąca poprawić byt ciężko pracujących, nie uzyskała jednak poparcia ze strony Napoleona. Nie chciał się on zgodzić na budowę tego wiatraka.
Z tego powodu doszło pomiędzy dwoma władczymi świniami do konfliktu. Ten zakończył się wygnaniem Snowballa z folwarku.
Świnia przy pomocy wytresowanych psów wygrała wybory. Od tego czasu władze już niepodzielnie zaczął sprawować właśnie Napoleon.
Jego celem było podporządkowanie sobie wszystkich zwierząt. Do osiągnięcia tego znów przydały mu się tresowane pieski.
Sprawujący władze Napoleon kazał rozpocząć prace nad budową wiatraka. Sam nie zgodził się, aby ten projekt wprowadził Snowball, ponieważ to bardzo dobry pomysł. Przypisał go zatem sobie.
Prace były mordercze. Napoleon jednak nie chwalił zwierząt za ich wysiłek i trud. Szedł raczej w odwrotnym kierunku. Zaczął zabierać coraz to kolejne przywileje pracujących. Nawet w wolne niedziele trzeba było teraz pracować. A wszystkie próby sprzeciwu były bardzo surowo karane.
Z czasem świnie wprowadziły się do domu pana Jonesa, kiedyś zwanego „muzeum ku czci znienawidzonego człowieka”. Teraz już jednak przywódcom to nie przeszkadzało. Wprowadzali oni coraz to nowe zasady. Małym świnkom nie można było się nawet spotykać, ani widywać z innymi zwierzętami. Były one już od początku kształcone.
Wychodziło na to, że świnie ograniczały się już tylko do zarządzania. Same nie robiły zupełnie nic. Pomimo to nadmiernie o siebie dbały. Tymczasem zwierzętom, które ciężko pracują przy budowie wiatraka nie było tak przyjemnie. Były one wygłodzone. W dodatku na ich nieszczęście, podczas burzy cała, niestety, ale zła konstrukcja wiatraka, zawaliła się.
Przywódca Napoleon posadził o dywersję Snowballa. Natomiast pozostałym zlecił ponowną budowę wiatraka. Zwierzęta okropnie ciężki pracujący, ponad własne siły, podczas mrozu, cierpiąc do tego z głodu, zaczęły zdychać. Nie wytrzymując już takich warunków pracownicy w końcu poczęli się buntować. Jednak każdego podejrzanego o jakikolwiek spisek od razu skazywano na śmierć.
Wtedy zaczął się prawdziwy koszmar. Władze świński obwiniały wszystkie biedne zwierzątka za niepowodzenia. Zmuszali je do składania nieprawdziwych zeznań. Dokonywano też publicznych egzekucji. Działy się rzeczy straszne i niewyobrażalne.
Świnie nawet zaczęły prowadzić handel z ludźmi. Przez to doszło do ponownego ataku na folwark. Zwierzęta na szczęście znowu stanęły dzielnie do obrony i atak udało się odeprzeć po raz drugi.
Oczywiście najbardziej dumne z tej obrony były świnie, które wykorzystały ten fakt do umocnienia swoich rządów.
Doszło nawet do tego, że raz w tygodniu odbywały się manifestacje na cześć Napoleona. Z czasem folwark zwierzęcy został ogłoszony republiką. Prezydentem jej został nie kto inny jak Napoleon.
Zaraz po powstaniu zostało spisane siedem zasad animalizmu, spisanych na drzwiach stodoły. Miały one być surowo przestrzegane. Dlatego też, gdy zachorował Boxer, najciężej pracujące i najbardziej tyrające na rzecz folwarku zwierzę, pozostali łudzili się, że skoro zostało uchwalone prawo do leczenia i emerytury, Napoleon zajmie się chorym koniem. Niestety świnie, zamiast pomóc, pod pozorem odesłania pracownika do szpitala, oddały go do ubojni zwierząt.
Koniec końców zwierzętom nie udało się poprawić swojej sytuacji. Z mijającymi latami za pośrednictwem wyczerpania, rożnego rozdają chorób i zwyczajnego przepracowania, zwierzątka zaczęły zdychać oraz jeszcze ciężej chorować. Ich losem jednak nikt się nie przejmował. Nie dano im też prawa do zasłużonej emerytury.
Świnie natomiast zaczęły organizować i wydawać bale, przyjęcia. Wszystko to było w bardzo dużych ilościach zakrapiane alkoholem. Na imprezy te byli zapraszani okoliczni farmerzy. Pozostałe zwierzęta nie miały tam wstępu. Cierpiały nędzę i potępienie.
Z czasem „urodzeni przywódcy” nie zwracając już na nic uwagi, zaczęli chodzić w ludzkich ubraniach i butach. Zupełnie, w każdym, nawet minimalnym szczególe upodobnili się do człowieka, odwiecznego wroga wszystkich zwierząt. Świnie chodziły na dwóch nogach, piły alkohol, zachowywali się zupełnie jak ludzie. Robiły to wyśmienicie, aż to takiego stopnia, że obserwujące to wszystko pozostałe zwierzęta z okna, nie potrafiły rozróżnić czy to świnie czy to ludzie.

Streszczenie krótkie

Podczas gdy właściciel folwarku dworskiego pan Jones spał, bo za dużo wypił, jego zwierzęta zorganizowały potajemne spotkanie, na którym stary knur Major wygłosił przemówienie na temat złego traktowania zwierząt i wykorzystywania ich do pracy ponad siły.
Zasugerował też, że zwierzęta nie powinny ulegać ludziom, a wystąpić przeciwko ich tyranii.
Tę naradę jednak przerwał pan Jones, który obudził się pod wpływem hałasu i chciał sprawdzić, co się dzieje. Właściciel strzelał do zwierząt z dubeltówki.
Trzy dni po naradzie Major, niestety, zdechł . Przygotowania do powstania jednak nabierały tempa. Działaniom konspiracyjnym przewodziły świnie, były one bowiem uznawane za najmądrzejsze i najbardziej nadające się do tego. Z przewodniczących najbardziej wyróżniali się Napoleon, Snowball i Squealer.
Jakiś czas później zwierzęta znów wykorzystały to, że pan Jones poszedł się napić i przejęły władzę. Zmieniły nawet nazwę z „Folwarku dworskiego” na „Folwark zwierzęcy”. Z domu właściciela uczyniły natomiast muzeum ku czci znienawidzonego człowieka.
Zwierzęta ustaliły też siedem zasad, które miału być przestrzegane nade wszystko.
Później zabrały się za ciężką pracę w polu. Najbardziej przykładały się do nie konie: Boxer i Clover.
Zaczęła się też walka z analfabetyzmem. I pomimo tego, że zwierzęta niewiele się nauczyły, to rząd składający się ze świni uznał sukces edukacyjny. Przywódcy od początku dawały odczuć innym zwierzętom, że to oni są najważniejsi. Robili wiele rzeczy, które bardzo nie podobały się innym zwierzętom. Zaczęli nawet kraść prawie całe jedzenie dla siebie, tłumacząc się przy tym, że muszą dbać o swoje zdrowie, aby móc zapewnić wszystkim bezpieczeństwo.
Niebawem wieści o powstaniu zaczęły rozchodzić się po innych folwarkach. Na nich również inne zwierzęta zaczęły przejawiać opór wobec człowieka. Niestety próby te były surowo karane i nie udało się nic zdziałać.
Pewnego dnia, pan Jones, chcąc odzyskać swój folwark, zaatakował go wraz ze swoimi sojusznikami. Zwierzęta jednak skutecznie odparły ten atak.
Gdy kończyło się lato, powstańcy byli już bardzo wyczerpani pracami w polu. Aby zregenerować siły, na zimę miały trochę mniej pracy. Wtedy właśnie odbywały się coraz częściej spotkania organizowane przez świnkę, które dotyczyły pomysłów świń na poprawę sytuacji.
Z każdym jednak dniem było coraz gorzej. Świnie zaczęły jeszcze bardziej unosić się władzą. A zwłaszcza Napoleon, który wyrzucił Snowballa z folwarku i ukradł sobie jego pomysły.
Pozostałe zwierzęta były przez to obarczone jeszcze większą ilością pracy. Musiały harować ponad siły w zimnie, mrozie i do tego cierpiały z głodu. A gdy podczas burzy zawaliła się konstrukcja wiatraka, nad którym tak ciężko pracowały, Napoleon kazał im zaczynać wszystko od nowa.
W końcu, nie mogąc już tego dłużej znieść, zwierzęta zaczęły się buntować.
Ale skazywano je za to na śmierć. Zaczęto je też obwiniać o każde niepowodzenia, kazano im składać fałszywe zeznania, a w końcu dokonywano egzekucji. To był prawdziwy terror.
W końcu świnie zaczęły upodabniać się do ludzi. W ogóle już nie zwracały uwagi na resztę zwierząt. Nie przeszkadzał im ich bunt i cierpienia.
Z czasem nawet folwark stał się republiką, a jej prezydentem został oczywiście Napoleon.
Świnia ta nie przejmowała się żadnymi sprawami innych powstańców. Nie dał im prawa do emerytury ani do leczenia.
Organizował natomiast z innymi świniami bale i przyjęcia dla ludzi. Były one suto zakrapiane alkoholem.
Niebawem świnie zaczęły także chodzić na dwóch nogach i w ludzkich ubraniach. Przejęły całkowicie człowiecze zachowanie, a nawet wprowadziły się do mieszkania pana Jonesa. Pozostałe zwierzęta, które obserwowały to wszystko z okna, zaczęły się zastanawiać głęboko, bo nie potrafiły już odróżnić czy to świnie czy ludzie.

Bohaterowie

Bohaterowie „Folwarku zwierzęcego” to postacie, które symbolizują oddanie, że ciężką pracą można wiele osiągnąć oraz jak pragnienie i pożądanie władzy potrafi zmienić nie tylko człowieka, ale też każdą inną postać.

Napoleon to świnia bezwzględna i „urodziny przywódca”. Charakteryzuje się bardzo silnym charakterem i chęcią stawiania na swoim. Robił wszystko, aby osiągnąć swój cel. Nie posiadał ponadto zbyt dużych umiejętności, lecz miał dar przekonywania do siebie innych.
Wkrótce władza uderzyła mu do głowy. Zaczął terroryzować i wyzyskiwać inne zwierzęta.

Następna świnia to Snowball. Jest on bardzo inteligentny i energiczny. Przestudiował wiele książek, dlatego doskonale wiedział jak przygotować się do bitwy. Z pewniej książki wiedział też jak zbudować wiatrak, który mógłby zmienić bardzo dużo i poprawić sytuację zwierząt.
Niestety świnia spotkała
się z odrzuceniem przez rywala Napoleona. Snowball został wygnany z folwarku, a każde następne niepowodzenie czy inne złe rzeczy, były przypisywane właśnie jemu.

Kolejna władcza świnia to Squealer, zwany „krzykaczą”. Jest to minister propagandy i wspaniały mówca wśród zwierząt. Wprowadzał on dużo zamieszanie, dopisywał do siedmiu głównych zasad swoje przekłamane dodatki.

Stary Major to idei Animalizmu. Na jego sprawą zwierzęta zaczęły się buntować. Zmarł trzy dni po naradzie, na której przedstawił swoje propozycje.

Boxer to koń bardzo ciężko pracujący. W zasadzie to właśnie on był najbardziej oddanym pracownikiem.
Był całkowicie oddany Animalizmowi. Twierdził, że Napoleon ma zawsze racje i musi się go słuchać.
Pracował przez to nad wszystkie swoje siły i możliwości. Zaczął z tego powodu ciężko chorować. Kończy tragicznie, gdyż został oddany przez śnienie do ubojni u rzeźnika.

Występuje tu jeszcze klacz Clover. Jest to „drugi koń pociągowy”. Też pracowała bardzo ciężko.

Kolejnym zwierzęciem jest kruk Mojżesz. Nie walczył, lecz ciagle opowiadał zwierzętom historie o prawdziwym raku zwierząt.

Osioł Benjamin to zwierzę nastawione bardzo cynicznie do rewolucji czy zmian. Jest to bardzo mądry osioł, ale nie chwali się tym zanadto. Zachowuje wiedzę raczej tylko dla siebie samego.

W książce występuje jeszcze klacz Mollie. Ta nie chciała brać udziału w żadnym powstaniu. Bardzo lubiła towarzystwo ludzi, a zwłaszcza dostawanie od nich kostek cukru czy zaplatanie wstążek na grzywie. Nie była zatem zainteresowana żadnymi zasadami Animalizmu.
Wkrótce uciekła do sąsiedniego folwarku i tam zamieszkała z innymi ludźmi.

Właścicielem folwarku był niegdyś pan Jones. Ale po przejęciu władzy przez zwierzęta, był zmuszony do opuszczenie swojej posiadłości.

Geneza utworu i gatunek

„Folwark zwierzęcy” napisany przez G. Orwella, wł. E. A. Blaira, stanowi powieść alegoryczną oraz antyutopię. Można jednak stwierdzić iż podobnie jak w przypadku Huxleya, to co napisał Orwell stanowi dokument a nie powieść fantastyczną. Pozycja ta jak sam pisarz stwierdził miała obalić sowiecki mit, pisarz chciał by pozycja była zrozumiała przez wszystkich bez względu na stopień wykształcenia. Pomysł na napisanie książki przyszedł do głowy Orwellowi gdy ujrzał młodego chłopca uderzającego batogiem konia pociągowego. Postaci Orwella wzorowane były na rzeczywistych postaciach, Napoleona utożsamia się z Józefem Stalinem, Snowball to Lew Trocki, Stary Major to postać wzorowana na Karolu Marksie, Squealera można utożsamić z Wiaczesławem Mołotowem, chociaż ja bym również dopatrywał się analogii do Żdanowa a nawet do Kirowa, Boxer to postać wzorowana na zaślepionych, całkowicie oddanych sprawie bolszewickiej obywateli którzy pracowali najmocniej na rzecz rozbudowy państwa, Mollie może symbolizować tych Rosjan którzy uciekli z ZSRR do „wolnego świata”, Benjamina utożsamia się z pisarzem który cynicznie podchodzi do sprawy Rewolucji Październikowej, Kruka Mojżesza możemy utożsamić z przedstawicielem Cerkwi, psy symbolizują milicję zaś owce „pożytecznych idiotów”, łykającą jak pelikany wszystko co się im powie. Warto zauważyć iż pisarz był socjalistą, który podczas wojny domowej toczonej w Hiszpanii poznał z bliska czym jest komunizm i postanowił zdemaskować przed adresatami swoich książek czym tak naprawdę jest bolszewizm. Czytając Orwella można dojść do przekonania iż z czasem odszedł od swojej lewicowości, chociażby zapoznając się z tego rodzaju stwierdzeniami„ lewicowość jest czymś w rodzaju fantazji masturbacyjnej, dla której świat faktów nie ma większego znaczenia”.

Problematyka

George Orwell a wł. E. A. Blair pisząc “Folwark Zwierzęcy” postanowił ostrzec świat przed totalitaryzmem, który zawsze stanowi zagrożenie dla jednostki ludzkiej. „Folwark Zwierzęcy” to powieść która stanowi satyrę na rewolucję która „pożera własne dzieci”. Prawda ta jest uniwersalna, bo przecież we Francji przewrót termidoriański obalił Maksymiliana de Robespierre’ a, w Niemczech pozbyto się ludzi którzy torowali Adolfowi Hitlerowi drogę do władzy, jednakże Orwell z racji doświadczeń życiowych najwięcej pisze o bolszewickiej Rosji, to analogii do ustroju i systemu Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich możemy odnaleźć u tego pisarza najwięcej. W momencie przewrotu, nowe elity które dochodzą do władzy nie mają wprawy w rządzeniu, ich rządy można nazwać mianem „pajdokracji”. Rządzący którzy doszli do władzy, kierują się pragmatyzmem, dążą do umocnienia swojej pozycji, dorabiają się. Jak to było w przypadku ZSRR dochodzi do starć pomiędzy poszczególnymi frakcjami, które chcą zdominować rządy w państwie, tak było u Orwella, tak też było w Rosji vide blok trockistowski, odchylenie kamieniewowsko-zinowjewowskie, frakcja bucharinowców. W ostatecznym rozrachunku zwycięża jeden przywódca, mianowicie ten który potrafi wykorzystać dla swoich celów aparat policyjny. Do władzy dochodzi dyktator, który wzywa Naród do walki z wrogiem zewnętrznym oraz wewnętrznym, obezwładnia państwo terrorem, czystkami, propagandowymi treściami. Przywódca staje się dla Narodu bogiem, który rządzi dzięki oddanej klice podwładnych, tak było w ZSRR gdzie Stalin poprzez aparatczyków jak N.S. Chruszczow przeprowadzał Holodomor, tak też jest opisane w dziele Orwella „Folwark Zwierzęcy”. Krytycy literaccy w książce Orwella widzieli obraz ZSRR, kolejne pokolenia rewolucjonistów, którzy odchodzą coraz bardziej od doktryny, zaś wypowiadane przez nich słowa z roku na rok coraz mocniej stają się jedynie frazesami bez pokrycia. Orwell opisuje w jaki sposób „idea” przeradza się w „program” a ten w „rewolucję”. Po rewolucji powstaje „warstwa przywódców”, zaś każdy kto jest przeciwny zmianom otrzymuje miano „wroga ludu”. W końcu wyłania się „wódz”, który zawładnie całą rewolucją, zamiast postulowanego „ludowładztwa” mamy „kult jednostki”. Jak już zaznaczyłem schemat przedstawiony przez Orwella nie jest przypisany jedynie do bolszewizmu, ten proces czeka każdą władzę która nie będzie przestrzegać zasad demokracji, zamiast tego będzie rządzić samodzielnie nie licząc się z głosem społeczeństwa. Orwell daje nam ponadczasowe ostrzeżenie, mianowicie iż powinniśmy jako obywatele kontrolować elity polityczne które rządzą danym państwem. George Orwell który za młodych lat zetknął się z komunizmem podczas wojny w Hiszpanii przejrzał ten system „na wylot”, zapewne poznał Dolores Ibarruri, być może naszego Karola „Waltera” Świerczewskiego też zdążył poznać. Świadomy do czego może prowadzić świat gdzie lekceważone są prawa Człowieka napisał przestrogę i zaczął cenić wolność bo jak sam napisał „ jeśli wolność w ogóle coś oznacza, to oznacza prawo do mówienia ludziom tego, czego nie chcą słyszeć”.

Czas i miejsce akcji

Akcja „Folwarku Zwierzęcego zaczyna się w początkach marca, natomiast nie ma sprecyzowanego przedziału czasowego, zakłada się że akcja trwa łącznie kilka a nawet kilkanaście lat. Początkowo datowanie jest szczegółowe, później zaś następuje zabieg celowy polegający na większym, zasadniczo nie określonym chronologicznie przeskoku. W marcu podczas spotkania zwierząt w stodole przemawia Major. Rewolta rozpętana przez zwierzęta wybucha w 3 miesiące później, w wigilię św. Jana, zaś bitwa o oborę rozgrywa się 12 października, ostatnia scena dotyczy uczty w domu pana Jonesa. . Możemy wnioskować że akcję datuje się na I poł. XX w. Wielu krytyków literackich jest zdania iż Orwell opisał Rosję Sowiecką, marzec może rodzić pewne skojarzenia z Rewolucją Lutową która jak wiemy rozegrała się w marcu gdyż Imperium Rosyjskie posługiwało się odmiennym kalendarzem juliańskim, gdyż tak było w Rosji od czasów cara Piotra Wielkiego, październik zaś może rodzić pewne skojarzenia z Rewolucją Październikową, przewrotem bolszewickim. To co mi w tej układance nie pasuje to fakt że Majora utożsamia się z Karolem Marksem a jak wiemy rewolucję lutową tworzyli Kiereński, konstytucyjni demokraci, mienszewicy i socjaliści- rewolucjoniści a nie filozof niemiecki ale jak wiemy Orwell posługuje się fikcją literacką i nie należy stosować kalki 1:1 z wydarzeniami historycznymi przy analizie utworu. Miejscem utworu jest Folwark Dworski, należący do pana Jonesa, mieszczący się w Anglii. Folwark Dworski zmienia nazwę na Folwark Zwierzęcy by później na nowo stać się Folwarkiem Dworskim. W pobliżu mieszczą się dwa inne folwarki, mianowicie Foxwood oraz Pichfield. Orwell celowo nie podał konkretnych dat oraz nie skonkretyzował miejsc gdyż tym sposobem utwór nabrał cech uniwersalnych, Pisarz sygnalizuje że wydarzenia mogły mieć miejsce w każdej epoce oraz w każdym miejscu. Folwark w którym rozgrywa się akcja nie posiada żadnych szczególnych cech, nie można go również znaleźć na żadnej z map. Dwa pozostałe folwarki symbolizują odmienne ustroje od Folwarku Dworskiego, w którym rozgrywa się akcja.

Opracowanie

„Folwark zwierzęcy”- opracowanie
Geneza:G. Orwell napisał „Folwark zwierzęcy” w 1944r., George Orwell należał do 35 tysięcy ochotników, jadących do Hiszpanii w lipcu 1936 roku, celem podjęcia walki z siłami wojskowymi prawicowego generała Franco, z początku myślał o dołączeniu do Brygad Międzynarodowych,z czasem poróżnił się z przywódcą Komunistycznej Partii Wielkiej Brytanii, Harrym Pollittem, co doprowadziło do odrzucenia jego kandydatury, początkowo ideolog komunizmu pod wpływem doznanych w Hiszpanii doświadczeń odwraca się od ruchu bolszewickiego, świadomy czym jest naprawdę pisze demaskatorską książkę „Folwark Zwierzęcy”
Czas i miejsce akcji: akcja toczy się w Folwarku Dworskim pana Jonesa, który z czasem przemianowany zostaje na Folwark Zwierzęcy zaś później powraca do swej pierwotnej nazwy
Motywy które występują w książce:
– motyw rewolucji – jako główny, wiodący motyw utworu występuje rewolucja, jakiej zwierzęta dokonują na farmie, polega na wypędzeniu pana Jonesa w imię poprawy warunków życia zwierząt i przejęcie władzy w folwarku, w toku czytania książki czytelnik dowiaduje się że zwierzęta nie potrafią skorzystać z otrzymanej władzy, dochodzi do pajdokracji czyli rządów jednostek niedojrzałych, niedoświadczonych, nie potrafiących pokierować folwarkiem we właściwym kierunku, następnie jak to w życiu bywa ster rządów przejmuje jednostka najbardziej pozbawiona skrupułów, skupiona na osiągnięcie partykularnych celów, na prywatę, taką postacią w książce jest Napoleon, knur, jeden z przywódców rewolucji, początkowo musi liczyć się z Snowballem, który jest odwzorowaniem Lwa Trockiego, z czasem jednak po pozbyciu się konkurenta staje się niepodzielnym władcą Folwarku

motyw walki o władzę – rewolucja/przewrót  w utworze jest wstępem do bezwzględnej walki o władzę pomiędzy Napoleonem i Snowballem, w końcu dzięki terrorowi Napoleon wypędza Snowballa z folwarku, Snowball jest wzorowany na postaci Lwa Trockiego, wypędzonego z ZSRR, pierwowzór czyli Lejba Bronstein pisał po tym jak został wygnany dzieła typu „Zdradzona Rewolucja” ale przecież zarówno Trocki jak też Snowball dążyli do tego by rewolucja się zdegenerowała, przekaz który wysyła Orwell jest uniwersalna, sceptycznie jest nastawiony do rewolucji nie tylko bolszewickiej, rysuje przed czytelnikiem w jaki sposób rodzi się totalitaryzm, dokładnie opisuje jak zaczynając od powołania pewnej idei dochodzi do ustanowienia programu którym owładnięci fanatycy doprowadzają do rewolucji, ta zaś z przyczyn pretensji indywidualnych, ambicji osobistych doprowadza do degeneracji systemu aż w końcu staje się gorzej niż było przed wybuchem rewolucji i „przed obaleniem człowieka” w to miejsce można wstawić cara, króla itd.

motyw pracy– utwór przedstawia ciężką pracę zwierząt na farmie, przodownicy pracy tacy jakim jest Boxer, koń pociągowy, którzy poświęcają się nie zostają docenieni, ale wręcz przeciwnie – bezlitośnie mordowani, Boxer jest oddany sprawie rewolucji ale jest jednocześnie naiwny, łatwo poddaje się manipulacji, przodownicy pracy tacy jak Boxer wykorzystywani są jak, posłużę się cytatem Lenina „pożyteczni idioci”, wykorzystani propagandowo i kiedy już przestają być potrzebni „odesłani do rzeźni”, Boxer wierzył w ideę Republiki Zwierząt tak samo jak miliony porządnych, przyzwoitych Rosjan wierzyło w „ojczyznę proletariatu”, Boxer kierował się dwoma zasadami:

1) Napoleon ma zawsze rację, co umacniało kult jednostki
2) muszę pracować jeszcze więcej jak miliony niewolników budujących kanał białomorsko- bałtycki
wszystko to służyło Napoleonowi, Boxer nie doczekał się emerytury a gdy utracił siły odesłano Go do rzeźni, Boxer jest symbolem poświęcenia robotników dla sprawy rewolucji. W historii też byli oni wielokrotnie wykorzystywani począwszy od marynarzy z Kronsztadu.

Rozprawka

Kto twoim zdaniem powinien przeczytać „Folwark zwierzęcy” Georga Orwell’a?
„Folwark zwierzęcy” to wspaniała opowieść o spełnianiu marzeń. Zwierzęta marzą o polepszeniu warunków ich życia. Wierzą, że mogą się uwolnić od człowieka tyrana, a w zamian człowiek zostanie zastąpiony zwierzęciem (świnią). Myślę, że książka pt. „Folwark zwierzęcy” powinna zostać przeczytana w szczególności przez osoby, które sprawują nad kimś lub nad czymś władzę np. królowie czy prezydenci oraz ludzie, którzy nie mają szacunku dla zwierzą i krzywdzą je. Postaram się dowieść słuszności tego przetaczający kilka argumentów.
Pierwszym z nich są informacje w jakim świetle przedstawiony jest człowiek. Mianowicie jest on przedstawiony jako zła, wyrachowana i bez duszna osoba. Nie lutuje się nad zwierzętami. Zmusza je do ciężkich prac, karmi je tylko żeby dożyły następnego dnia, a sam bowiem zabiera to co dają one czyli m.in mleko, mięso, skórę, wełnę. Sam natomiast nic nie daje. Często również je zabija, bo są najczęściej chore albo zbyt stare by ciężko pracować. Chcę zwrócić uwagę na jeden szczegół. Mianowicie w powieści jest mowa o tym, że dosłownie wszyscy ludzie są źli i trzeba ich wszystkich zlikwidować. Ja się trochę z tym nie zgadzam. Owszem niektórzy ludzie są źli, ale nie wszyscy. Są też tacy którzy troszczą się o swoich pupili i nie zostawili by ich nigdy chyba, że stałoby coś co by ich rozłączyło, ale człowiek i tak by ich nie zapomniał. Takim przykładem jest tekst pt. „Stary człowiek przy moście”. Opowiada on o człowieku w podeszłym wieku, który musiał opuścić zwierzęta, którymi się opiekował z powodu wojny. Miał on 76 lat i przeszedł 12 kilometrów. Był już bardzo wyczerpany i usiadł na kamieniu przy moście pontonowym. Ciągle w jego głowie krążyły myśli, co stało się z jego zwierzętami. Zadawał sobie pytanie: Czy w ogóle przeżyją? To jest właśnie przykład miłości i szacunku do zwierząt. Te złe osoby, chociaż trudno w to uwierzyć, że tacy istnieją powinni brać z takich ludzi przykład i powinni się jednocześnie wstydzić za swoje zachowanie.
Kolejnym przykładem jest motyw wojny i buntu. W utworze zwierzęta przedstawieni są jako ludzie, którzy sprzeciwiają się władzy jaka panuje w kraju. Powieść ukazuję bowiem w jaki sposób dochodzi do buntów ludności. Co jest ich przyczyną i od czego się to wszystko zaczyna. Czasami jak jesteśmy wyżsi szczeblem np. jesteśmy tym prezydentem nie patrzymy się na to co dzieje się w kraju. Dopiero kiedy odczuwamy zagrożenie zaczynamy się tym interesować. Wtedy popełniamy karygodne błędy. Zamiast porozmawiać z ludźmi, dojść do obustronnego porozumienia, wytaczamy przeciwko nimi działa i mierzymy w nich nawet nie wiedząc dlaczego. Po prostu popadamy wtedy w panikę i nie wiemy co mamy dalej począć. Nie warto tak robić. Zawsze jest lepiej wysłuchać drugiej strony i dojść do ugody.
Uważam, że dobrze oceniłam, kto powinien przeczytać tą książkę. Dalej zostaje przy swoim zdaniu. Naprawdę nie warto wszczynać buntów i różnego rodzaju zamieszek. To do niczego dobrego nie prowadzi, jedynie świadczy o tym, że to z nami jest coś nie tak.

Charakterystyka bohaterów

Bohaterów „Folwarku Zwierzęcego” można podzielić na kilka zasadniczych grup, mianowicie ludzkich właścicieli folwarków, świnie, psy, owce, konie pociągowe. Jeśli Folwark Zwierzęcy ma stanowić alegorię Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich, to właściciele folwarków mogą charakteryzować rządy państw niekomunistycznych. Konie pociągowe charakteryzuje pracowitość, oddanie, szlachetność. Kot jest symbolem cynizmu, podczas przemówienia knura Majora udawał zadowolenie wcale Go jednak nie słuchając, umie się ustawić głosował za oraz przeciw. Świnie uważane są za najbardziej inteligentne zwierzęta, są nastawione jednak na realizację jedynie swoich celów. Zwierzęta upatrują w ludziach wroga, świnie jako populiści potrafiły genialnie wykorzystać nienawiść zwierząt w stosunku do człowieka, buntują zwierzęta, uderzają w najczulsze miejsca, by zniechęcić zwierzęta do osoby ludzkiej. Świnie potrafiły zjednoczyć ludzi, spoiwem była nienawiść do ludzi, potrafiły wskazać, że całe zło ich życia jest wynikiem tyranii człowieka. Stworzyły utwór ” Zwierzęta Anglii” celem zjednoczenia zwierząt, wokół pieśni, która mnie osobiście przypomina utwór „Warszawianki 1905”, choć Blair pisze o niej jako o połączeniu „Akukaraczy” z „Clementine”. Można powiedzieć że świnie są „najbardziej ludzkie”, kierują się umysłem, a nie jak zasadnicza reszta zwierząt, poza paroma wyjątkami vide osioł, sercem, instynktem. Cały proces przeprowadzają, rzekłbym, że z premedytacją, major Knur jest populistą, genialnym erudytą, podobnie jak Squealer, Minimus to reżimowy pisarz, kierujący się prywatą, niczym Maksym Gorki, którego kupiono tym, że nazwano miasto Jego nazwiskiem, zaś Snowball oraz Napoleon to politycy, rywale prowadzący walkę o wpływy. Świnie przypominają ludzi, czego dowodem ostateczne zbratanie z ludźmi, odczytywane przez krytyków literackich jako Traktat w Rapallo bądź Konferencja Wielkiej Trójki w Teheranie. 
Knur Major wzorem Karola Marksa nie podał daty wybuchu rewolucji, w ten sposób się zabezpieczył, bo gdyby podał termin a rewolucja by nie wybuchła, to wtedy zwierzęta by się zniechęciły. Blair pisze również o szczurach, królikach, żeby wskazać, że przewrót dotyczył wszystkich zwierząt. Szczeniątka suk zamieszkujących Folwark Dworski/ Zwierzęcy były czymś na wzór policji politycznej, można z całym przekonaniem przyrównać ich do NKWD/ WCzK/ OGPU/ NKWD, czyli najprościej mówiąc tworzyli resort siłowy. Reszta zwierząt czuła lęk przed psami, były wychowane w posłuszeństwie w stosunku do Napoleona. W ZSRR funkcjonowały tego typu szkoły, gdzie wykładano młodzieży ” Krótki Kurs Historii WKP (b)” autorstwa Józefa Stalina. Ptaki są różnorodne, znajdziemy wśród nich kapłana Mojżesza, również gęsi, które pojawiają się w trakcie przemowy knura Majora i pozbawione matki, czują się niezwykle zagubione. Warto zwrócić uwagę na krowy, które pomimo faktu, że nie pojawiają się zbyt często na kartach książki, to jednak oni zapalają żagiew rewolucji, rogami wyłamują wrota spichlerza co daje początek powstania. Mógłbym ten czyn przyrównać do szturmu na Bastylię, przeprowadzonego 14 VII 1789 r. oraz uderzenia krążownika „Aurora” na Pałac Zimowy, które zapoczątkowało przewrót bolszewicki 1917 r. Zwierzęta całościowo można traktować jako społeczeństwo, które jest niezadowolone z władzy sprawowanej przez nieudolnego, zaniedbującego Naród rządzącemu. Społeczeństwo, które należało pchnąć do czynu zbrojnego, de facto anty państwowego. Tymi którzy wyrwali Naród z apatii były świnie, by pogrążyć w jeszcze większym upodleniu i zniewoleniu. 

Charakterystyka

CZAS I MIEJSCE AKCJI
George Orwell zasłynął utworami demaskatorskimi, które stały na straży praw jednostki, obnażając mechanizmy działające w systemie totalitarnym. Jego dzieła zyskują wymiar uniwersalny. W „Folwarku zwierzęcym” nie odnajdziemy informacji, które pozwoliłyby dokładnie określić czas akcji. Wiemy natomiast, że wydarzenia mają miejsce na farmie pana Jonesa, ale dodatkowych wskazówek, które zasugerowałyby konkretne miejsce na mapie świata, brakuje.
Taka kompozycja sprawia, że buntujemy się przeciwko wyzyskiwaniu jednostki, czujemy niechęć do tych, którzy wykorzystują ich słabość, manipulując informacjami, ale nie nazywamy systemu po imieniu. Zatem każde zniewolenie człowieka przez system podlega krytyce.
GENEZA
„Folwark zwierzęcy” został wydany w 1945 roku i od razu zwrócił uwagę czytelników. Tekst wyrasta z bogatej tradycji bajek dziecięcych. Orwell był przenikliwym obserwatorem rzeczywistości. Żył w czasach wielkich wojen, w momencie rodzenia się krwiożerczych systemów. Rozgoryczenie pisarza znalazło wyraz w groteskowym obrazie totalitaryzmu. Dlaczego zwierzęta zamiast ludzi? Ze względu na cenzurę, ale także na wielką sympatię, jaką Orwell darzył m.in. psy, koty.
BOHATEROWIE
Bohaterami utworu są zwierzęta domowe. Na plan pierwszy wysuwa się Major – autor teorii o równości wszystkich zwierząt. To dwunastoletni knur rasy angielskiej, który wśród innych mieszkańców farmy cieszy się wielkim poważaniem. Z buntowniczej postawy słynie natomiast Napoleon – młody knur rasy Berkshire. To późniejszy przywódca. Obojętnie kto stoi na czele społeczności, zawsze się znajdzie ktoś niezadowolony. Dlatego ustrojowi potrzebni są tacy mówcy jak Squealer, który potrafi tak manipulować faktami, że wmówienie innym, że czarne prosię jest białe, nie stanowi dla niego wyzwania.
W grupie tej warto zwrócić uwagę na Boxera. To koń pociągowy, który jest powszechnie szanowany ze względu na niezłomny charakter i imponującą siłę fizyczną. Jego poplecznikiem jest Benjamin, najstarsze zwierzę na farmie – osioł znany z kolei z ciętego języka. Pan Jones ma też swoich ulubieńców. Wśród nich jest Mojżesz. Na uznanie gospodarza ten oswojony kruk zasłużył plotkowaniem i donosicielstwem.
W grupie dużo się mówi o Snowballu. Dlaczego? Bystry, wygadany, pomysłowy młody knur uznany został za zdrajcę. Są i tacy, którymi łatwo kierować i za uciechy życia doczesnego zrobią wszystko. Mollie to „ładna, głupawa, młoda klacz”, dla której błyskotki i kostki cukru to odpowiednia mobilizacja do ciągnięcia bryczki.
W świecie ludzi na plan pierwszy wysuwa się gospodarz Jones. Kiedyś przykładnie opiekował się folwarkiem. Teraz wpadł w nałóg alkoholowy i nie wywiązuje się odpowiednio z opieki nad zwierzętami.
GATUNEK
Lektura „Folwarku zwierzęcego” wiąże się z koniecznością odkrycia drugiego dna. Pod zwierzęcymi maskami kryją się określone ludzkie postawy, a sama farma obrazuje społeczeństwo uwikłane w totalitarny system polityczny. Dlatego też mówi się, że Orwell osiągnął mistrzostwo w komponowaniu powieści-paraboli (przypowieści). Wydarzenia, które miały miejsce w świecie zwierząt, są tylko pretekstem do rozważań o ludzkiej naturze. Jacy jesteśmy w obliczu trudnej sytuacji? Czy staramy się podporządkować? Czy odnajdujemy w sobie siłę, aby walczyć o zmiany? Lektura zmusza każdego z nas do refleksji.
To satyryczna, ale jednocześnie też gorzka antyutopia. Na naszych oczach rodzi się nowy system. Początek daje mu wystąpienie przeczuwającego rychły koniec ziemskiego żywota Majora. To on na trzy dni przed śmiercią głosił, że wszystkie zwierzęta są równe. Głosił, że należy położyć kres wyzyskowi, gdyż człowiek karmi zwierzęta tylko po to, aby skończyły pod nożem rzeźnika, czyli dla własnych korzyści. Zdaniem starego knura, tylko jedność i braterstwo wszystkich mieszkańców farmy może sprawić, że zwierzęta poczują się wolne. A nic tak nie scala jak wspólny wróg. Swoje wystąpienie zwieńczył pieśnią „Bracia Zwierzęta”. Nie minęło wiele czasu, a wszystkie zwierzęta ją znały.
INTERPRETACJA
Co prawda utwór budzi pewne skojarzenia. Na myśl przychodzą wydarzenia, które miały miejsce w latach 30. XX wieku w ZSRR. Radzieccy rewolucjoniści, nie godząc się na zastany ustrój, obalili rządzących i sami zajęli ich miejsce. Zmiany początkowo wydają się korzystne, ale z biegiem czasu z szeregów buntowników wyłaniają się jednostki, dla których najważniejsze są osobiste korzyści. Aby je osiągnąć, na szwank narażają dobro publiczne. Nowa rzeczywistość przynosi rozczarowanie. W Napoleonie można dostrzec postać Józefa Stalina, ale także każdego innego przywódcę systemu totalitarnego, dla którego priorytetem jest pełnia władzy i kontrola nad społeczeństwem. Taki ustrój rządzi się podobnymi prawami jak Orwellowski zwierzyniec. Na czele stoi dyktator, który otacza się zaufanymi ludźmi. To oni uzyskuję wszelkie przywileje, to im przypadają kolejne zaszczyty. Kto chce dołączyć do tego grona, musi się przypodobać – donosić, podsłuchiwać, knuć. Co w zamian? Kontrolowanie społeczeństwa, ograniczanie ich swobód, ograniczanie ich indywidualności. Motywacją działań rządzących niepodzielnie jest z jednej strony strach przed rebelią, z drugiej – chęć zachowania nieograniczonej władzy.
Historia, jak wiadomo, kołem się toczy. Pan Jones zaniedbywał swoje obowiązki. W efekcie wygłodzone zwierzęta sforsowały drzwi spichlerza, potem przegnały gospodarza i zaczęły niszczyć wszystko to, co z niewolą się kojarzy: noże, łańcuchy, baty. Po przejęciu władzy przez Napoleona rozpoczęła się rywalizacja między nim a Snowballem. Od tego czasu oponent władcy dokłada wszelkich starań, aby zająć jego miejsce. Powoływał komitety, stworzył sztandar, opracował plan budowy wiatraka. Gdy jego ranga rosła, przywołana kwikiem Napoleona sfora wściekłych psów przegoniła go z folwarku i słuch po nim zaginął.
Tu na scenę wkracza propaganda. Ogółowi wytłumaczono, że Snowball rewolucyjny projekt pozyskania energii elektrycznej… wykradł Majorowi. Odtąd cokolwiek złego w folwarku się wydarzyło przypisywano winę Snowballowi. Nastąpiły krwawe egzekucje. A gdy ktoś próbował przywołać jedno z Siedmiu Przykazań, które pierwotnie brzmiało: „Żadne zwierzę nie zamorduje innego zwierzęcia”, okazało się, że zdążyło ono zmienić formę. Po nowemu: „Żadne zwierzę nie zamorduje innego zwierzęcia bez powodu”. Odtąd dni w folwarku upływały pod znakiem niewolniczej pracy, wyzysku i propagandowych haseł. Po latach nikt już nie pamiętał czasów przed powstaniem. Wszyscy przywykli do zmian. Z czasem świnie zaczęły chodzić na dwóch nogach, a najistotniejsze założenie uzupełniono. Teraz ono głosi: „Wszystkie zwierzęta są równe, ale niektóre są równiejsze od innych”.
W rezultacie zwierzęta nie są w stanie odróżnić świni od człowieka, gdyż te stały się podobne do swojego wroga, z którym niegdyś walczyli. Rewolucja zjada własne dzieci.