Nazywam się… Mikołaj Kopernik

Nazywam się… Mikołaj Kopernik – Streszczenie

Wczesne lata Mikołaja Kopernika

Mikołaj Kopernik urodził się 19 lutego 1473 roku w Toruniu jako najmłodsze dziecko Mikołaja Kopernika i Barbary Watzenrode. Jego ojciec był bogatym kupcem, a matka pochodziła ze wsi na Śląsku. Mikołaj uczęszczał do szkoły parafialnej przy kościele św. Jana, gdzie uczył się łaciny i niemieckiego. W czasach dzieciństwa Kopernika Toruń był jednym z największych miast w Polsce, znanym między innymi z produkcji pierników. Miasto było otoczone murem obronnym z trzydziestoma basztami. W wieku dwunastu lat Mikołaj spotkał króla Kazimierza Jagiellończyka, który odwiedził Toruń. Dwa lata wcześniej zmarł ojciec Mikołaja, co spowodowało, że jego rodzeństwo musiało się zająć własnymi sprawami: jedna z sióstr została zakonnicą, druga wyszła za mąż, a brat Andrzej pomagał matce utrzymać rodzinę.

Edukacja i początki kariery

Dzięki wsparciu wuja, biskupa warmińskiego Łukasza Watzenrode, Mikołaj rozpoczął naukę w Akademii Krakowskiej. Już wtedy zaczął analizować wiedzę starożytnych mędrców dotyczącą astronomii i konfrontował ją z nauką uzyskaną na uczelni. Podważał powszechnie akceptowane teorie, co wywoływało kontrowersje. W tym czasie świat obiegła wiadomość o odkryciu Ameryki przez Krzysztofa Kolumba, co potwierdzało kulistość Ziemi. Po śmierci jednego z kanoników we Fromborku, wuj biskup zabrał Mikołaja z Krakowa, aby ten zajął jego miejsce, co było warunkiem dalszych studiów za granicą. Kopernik musiał przyjąć święcenia i studiował prawo kościelne w Bolonii. We Włoszech poznał astronoma Dominika Novarę, któremu towarzyszył przy wielu odkryciach. Po uzyskaniu tytułu magistra, Kopernik wrócił do Polski. W 1500 roku odwiedził Rzym, gdzie wygłosił jedyny w swoim życiu publiczny wykład.

Kariera naukowa i administracyjna

W wieku dwudziestu ośmiu lat Kopernik wyruszył do Padwy, aby studiować medycynę. Po powrocie do Polski z tytułem doktora prawa i licencją z medycyny, został sekretarzem, powiernikiem i medykiem swojego wuja biskupa. W 1507 roku uczestniczył w koronacji króla Zygmunta I Starego. W 1509 roku wydał swoją pierwszą książkę „Listy obyczajowe, sielskie i miłosne filozofa

Nazywam się… Mikołaj Kopernik – Plan wydarzeń

Narodziny i Wczesne Lata

1. Narodziny Mikołaja Kopernika w Toruniu 19 lutego 1473 roku.

2. Rozpoczęcie nauki w szkole parafialnej przy kościele św. Jana.

3. Pilne uczenie się łaciny, arytmetyki, geometrii, astronomii i muzyki.

Studia i Wczesna Kariera

4. Wyruszenie do Krakowa w celu podjęcia dalszej nauki na Akademii Krakowskiej.

5. Rozpoczęcie analizy wiedzy starożytnych mędrców dotyczącej astronomii.

6. Wyjazd do Fromborka i zostanie kanonikiem z pomocą wuja biskupa.

7. Przyjęcie niższych święceń kapłańskich.

8. Wyjazd do Bolonii i poznawanie tam prawa kanonicznego.

9. Poznanie astronoma Dominika Navary i towarzyszenie mu podczas wielu odkryć.

10. Powrót do kraju.

11. Wyjazd do Padwy w celu podjęcia studiów medycznych.

12. Powrót do kraju z tytułem doktora prawa kościelnego i licencją z medycyny.

13. Pow

Bohaterowie książki „Nazywam się… Mikołaj Kopernik”

Mikołaj Kopernik

Mikołaj Kopernik jest głównym i tytułowym bohaterem książki pt. „Nazywam się… Mikołaj Kopernik”. Urodził się w Toruniu 19 lutego 1473 roku, a zmarł 24 maja 1543 roku. W młodym wieku stracił ojca, co spowodowało, że opiekę nad nim, jego matką oraz bratem przejął wuj, będący biskupem. Jako chłopiec pilnie uczył się arytmetyki, geometrii, muzyki i astronomii. Zdobył pieniądze na studia swojego siostrzeńca na Akademii Krakowskiej. Mikołaj Kopernik był wybitnym medykiem, kanonikiem oraz astronomem. Uzyskał tytuł doktora prawa kościelnego. Jest znany z powiedzenia: „zatrzymał Słońce, a ruszył Ziemię”. Został doceniony za swoje osiągnięcia dopiero wiele lat po śmierci. Jego słynne dzieło, „O obrotach ciał niebieskich”, które było dowodem na słuszność teorii heliocentrycznej, zniknęło z listy ksiąg zakazanych przez Kościół dopiero w XIX wieku.

Mikołaj Kopernik (ojciec)

Mikołaj Kopernik (ojciec) był ojcem sł