Menu lektury:
Z legend dawnego Egiptu
W tej chwili widzisz tylko 50% opracowania
by czytać dalej, podaj adres e-mail!Bolesław Prus – o autorze
Bolesław Prus – Biografia
Bolesław Prus, a tak naprawdę Aleksander Głowacki szlacheckiego herbu Prus był polskim nowelistą, pisarzem, prozaikiem, jak i również publicystą kierunku pozytywizmu. Urodził się dwudziestego sierpnia 1847 roku w miejscowości Hrubieszów , zaś zmarł 19 maja 19 12 w Warszawie. Do dziś szacuje się, że był on jednym z najwybitniejszych pisarzy literatury w języku polskim.
Narodził się 20 sierpnia 1847 w Hrubieszowie na ziemi lubelskiej. Jego ojciec, Antoni Głowacki, był ekonomem posiadającym szlacheckie korzenie. Aleksander miał oczywiście matkę, Apolonię Głowacką (z domu Trembińska). Na czas porodu została ona umieszczona u kuzyna Antoniego, księdza kanonika Feliksa Troszczyńskiego. Był on wówczas proboszczem Hrubieszowa. Gdy Aleksander miał niespełna trzy lata, osierociła go matka. Sześć lat później to samo uczynił ojciec. Zaopiekowała się nim babcia Marcjanna Trembińska, która zamieszkiwała Puławy znajdujące się w zachodniej części Lubelszczyzny. Jego opiekunka po jakimś czasie zmarła, co zmusiło Głowackiego do kolejnej przeprowadzki. Zadomowił się wówczas u swojej ciotki, gdzie wstąpił do Powiatowej Szkoły Realnej w Lublinie (uczęszczał do niej cztery lata). W roku 1861 osiedlił się zaś w Siedlcach, gdzie zamieszkał wraz ze swoim starszym o 13 lat bratem, Leonem Głowackim. Rok później wraz z nim wyprowadził się do Kielc, tym samym rozpoczynając naukę w pobliskim gimnazjum.
Poprzez sugestię Leona, demokratycznego działacza frakcji ,,Czerwoni”, w wieku 16 lat Aleksander przerwał swoje nauczanie gimnazjalne. Wziął zaś udział w powstaniu styczniowym. Pierwszego września 1863 został ranny w czasie bójki we wsi o nazwie Białka. Wzięto go do rosyjskiej niewoli. Na szczęście, ze względu na wstawiennictwo ciotki oraz młody wiek, pozwolono mu wrócić do dawnego miejsca zamieszkania.
Jego pierwszy wiersz, ,,Do Pegaza”, został opublikowany w ,,Kurierze Niedzielnym” 10 stycznia 1864 roku. Aleksander Głowacki skrywał się natenczas pod pseudonimem Jan w Oleju. Dziesięć dni po tym wydarzeniu został on aresztowany z powodu jego udziału w powstaniu. Przez ok. cztery miesiące przebywał w więzieniu znajdującym się na Zamku w Lublinie. Następnie Głowacki został pozbawiony tytułu szlacheckiego, a jego opieką zajął się wuj Klemens Olszewski. Brat popadł albowiem w bardzo ciężką chorobę psychiczną. Po skończeniu swojego pobytu w celi więziennej kontynuował pobieranie nauki w gimnazjum, gdzie w wieku dziewiętnastu lat zdał je z wynikiem celującym. Miał on w planach zacząć naukę na studiach w rosyjskiej miejscowości Sankt Petersburg, jednak sytuacja finansowa zmusiła go do odpuszczenia sobie tej decyzji. W związku z tym Aleksander Głowacki zaczął uczęszczać do Szkoły Głównej w Warszawie. Jego zajęcia odbywały się na wydziale Matematyczno – Fizycznym. W wolnym czasie publikował on także listy w czasopiśmie ,,Kurier Świąteczny”, pod którymi wciąż podpisywał się jako Jan w Oleju. Jego niezbyt dobra sytuacja materialna wymusiła na nim zakończenie studiów w roku trzecim i przeniesienie się do Puław. To właśnie tam rozpoczął naukę, tym razem na wydziale rolniczym. Popadł jednak w konflikt z jednym z rosyjskich profesorów. Powrócił więc znów do Warszawy.
Mężczyzna posiadał wiele różnych zainteresowań, co pozwoliło mu na próbowanie swoich sił w rozmaitych zawodach. Próbując zarobić na życie, był m.in. ślusarzem, fotografem i ulicznym mówcą. W 1871 roku przetłumaczył, a także streścił książkę angielskiego filozofa i ekonoma, Johna Stuarta Milla. Po jakimś czasie podjął również pracę dziennikarza.
Za datę pierwszego większego sukcesu autora uznaje się 29 maja 1872 roku, kiedy to jego artykuł zatytułowany ,,Nasze Grzechy ” został opublikowany w 22. numerze czasopisma ,,Opiekun Domowy”. Jeszcze w tym samym roku opublikowano także jego drugi artykuł, tym razem w gazecie ,,Niwa”. Swoje kolejne utwory autor podpisywał już jako Bolesła
Geneza
Geneza utworu jest kluczowa dla zrozumienia jego przesłania i kontekstu, w jakim powstał. „Z Legend Dawnego Egiptu” zostało napisane w okresie, kiedy fascynacja starożytnymi kulturami, w tym egipską, była na wysokim poziomie. Utwór powstał w XIX wieku, w czasach, gdy odkrycia archeologiczne w Egipcie przyciągały uwagę całego świata. Wydarzenia te miały ogromny wpływ na literaturę i sztukę tamtego okresu, inspirując wielu twórców do sięgania po tematy związane z dawnymi cywilizacjami.
Autor „Z Legend Dawnego Egiptu” był zafascynowany kulturą i historią starożytnego Egiptu. W tamtych czasach odkrycia archeologiczne, takie jak odczytanie hieroglifów przez Jeana-François Champolliona, otworzyły nowe perspektywy dla badaczy i artystów. Wzrost zainteresowania Egiptem był również związany z kolonialnymi ambicjami europejskich mocarstw, które prowadziły badania i ekspedycje w tym regionie. Autor, zainspirowany tymi wydarzeniami, postanowił stworzyć dzieło, które oddałoby ducha tamtej epoki i przybliżyło czytelnikom tajemnice starożytnego Egiptu.
Dlaczego autor napisał ten utwór? Przede wszystkim z potrzeby podzielenia się swoją fascynacją i wiedzą o Egipcie z szerszą publicznością. Utwór miał na celu nie tylko dostarczenie rozrywki, ale także edukację czytelników, pokazując im bogactwo i złożoność kultury egipskiej. Autor pragnął, aby jego dzieło było mostem łączącym przeszłość z teraźniejszością, ukazując, że mimo upływu wieków, ludzkie pragnienia i obawy pozostają niezmienne. Utwór nie powstał na zamówienie, lecz z głębokiej potrzeby serca i umysłu autora, który chciał, aby jego czytelnicy mogli poczuć magię i tajemniczość starożytnego Egiptu.
Przechodząc do rodzaju i gatunku literackiego, „Z Legend Dawnego Egiptu” należy do epiki. Epika to jeden z trzech głównych rodzajów literackich, obok liryki i dramatu. Charakteryzuje się narracją, czyli opowiadaniem o wydarzeniach i postaciach. W przypadku tego utworu, narracja jest kluczowym elementem, ponieważ pozwala czytelnikowi przenieść s
Czas i miejsce akcji
Opis czasu akcji w tej lekturze jest dość specyficzny, ponieważ nie jest on wyraźnie określony w sposób, jaki znamy z dokładnych dat czy lat. Akcja osadzona jest w czasach starożytnego Egiptu, co sugeruje okres kilku tysięcy lat przed naszą erą. Jest to czas, kiedy Egipt był jednym z najpotężniejszych i najbardziej rozwiniętych cywilizacyjnie krajów świata. Chociaż nie mamy dokładnych dat, możemy przypuszczać, że akcja rozgrywa się w okresie Nowego Państwa, kiedy Egipt przeżywał swój największy rozkwit. Czas w tej lekturze ma znaczenie realistyczne, ponieważ odnosi się do rzeczywistej epoki historycznej, ale jednocześnie posiada elementy symboliczne, które podkreślają uniwersalność opowiadanych historii.
Miejsce akcji jest równie istotne jak czas. Akcja rozgrywa się w Egipcie, który jest przedstawiony jako miejsce realne, ale jednocześnie pełne tajemnic i magii. Egipt w tej lekturze to nie tylko kraj, ale także symbol starożytnej mądrości, potęgi i kultury. Przestrzeń, w której toczy się akcja, jest różnorodna. Czytelnik przenosi się do monumentalnych świątyń, wspaniałych pałaców, ale także do prostych domów i uliczek, które tętnią życiem codziennym. Miejsce akcji jest otwarte, co pozwala na ukazanie różnorodności życia w starożytnym Egipcie, od życia dworskiego po codzienne zmagania zwykłych ludzi.
Znaczenie czasu i miejsca akcji w „Z Legend Dawnego Egiptu” jest nie do prz
Bohaterowie
Głównym bohaterem tej opowieści jest Ramzes, młody i ambitny faraon, którego życie i rządy są centralnym punktem fabuły. Ramzes to postać dynamiczna, co oznacza, że zmienia się w trakcie książki. Na początku poznajemy go jako młodego władcę pełnego zapału i determinacji, by wprowadzić zmiany w swoim królestwie. Jest on osobą odważną i pewną siebie, co widać w jego decyzjach dotyczących polityki i wojny. Ramzes nie boi się podejmować trudnych decyzji, co czyni go liderem, którego podziwiają jego poddani. Jednak jego dążenie do władzy i chwały czasami prowadzi go do popełniania błędów, co jest typowe dla postaci tragicznych. Jego przemiana polega na tym, że z czasem zaczyna dostrzegać konsekwencje swoich działań i uczy się, że władza to nie tylko przywileje, ale także odpowiedzialność.
Jedną z najważniejszych postaci drugoplanowych jest Nefertari, żona Ramzesa. Nefertari to kobieta o niezwykłej inteligencji i wdzięku, która odgrywa kluczową rolę w życiu faraona. Jest nie tylko jego żoną, ale także doradczynią i powierniczką. Jej mądrość i zdolność do przewidywania skutków działań Ramzesa często pomagają mu uniknąć katastrofy. Nefertari jest postacią statyczną, co oznacza, że jej charakter nie ulega znaczącym zmianom w trakcie książki. Od początku do końca pozostaje lojalna i oddana swojemu mężowi, co czyni ją wzorem idealnej partnerki.
Kolejną istotną postacią jest kapłan Imhotep, który pełni rolę doradcy Ramzesa. Imhotep to człowiek o ogromnej wiedzy i doświadczeniu, który stara się kierować młodego faraona na właściwą drogę. Jego relacja z Ramzesem jest skomplikowana, ponieważ choć darzy go szacunkiem, to często nie zgadza się z jego decyzjami. Imhotep j
Streszczenie
Wprowadzenie do świata starożytnego Egiptu
„Z Legend Dawnego Egiptu” to zbiór opowieści, które przenoszą czytelnika do czasów starożytnego Egiptu, pełnych tajemnic, magii i boskich interwencji. Każda z legend ukazuje różne aspekty życia, wierzeń i kultury Egipcjan, a także ich relacje z bogami.
Opowieść o bogu Ra i jego podróży po niebie
Jedną z najważniejszych legend jest historia boga Ra, który każdego dnia podróżuje po niebie na swojej słonecznej barce. Ra, jako bóg słońca, jest kluczową postacią w egipskim panteonie. Jego codzienna podróż symbolizuje cykl dnia i nocy. Podczas swojej podróży Ra musi zmierzyć się z różnymi niebezpieczeństwami, w tym z wężem Apopisem, który próbuje zniszczyć jego barkę i wprowadzić chaos na świecie. Dzięki pomocy innych bogów, Ra zawsze udaje się pokonać Apopisa i przywrócić porządek.
Legenda o Ozyrysie i Izydzie
Kolejna ważna legenda opowiada o Ozyrysie, bogu odrodzenia i życia po śmierci, oraz jego żonie Izydzie. Ozyrys zostaje zdradzony i zamordowany przez swojego brata Seta, który pragnie przejąć władzę. Izyda, pełna determinacji, odnajduje ciało Ozyrysa i przywraca go do życia dzięki swojej magii. Ich syn, Horus, dorasta, by pomścić ojca i odzyskać tron. Ta opowieść jest symbolem odrodzenia i triumfu życia nad śmiercią.
„Izyda, z sercem pełnym miłości i magii, nie spoczęła, dopóki nie przywróciła Ozyrysa do życia.” – narrator
Historia Horusa i jego walki z Setem
Horus, syn Ozyrysa i Izydy, dorasta w ukryciu, by pewnego dnia stanąć do walki z Setem. Ich starcie jest pełne dramatycznych zwrotów akcji i symbo
Plan wydarzeń
Plan wydarzeń lektury Z Legend Dawnego Egiptu
- Faraon Menes postanawia zjednoczyć Górny i Dolny Egipt.
- Menes spotyka się z kapłanami, aby omówić plan zjednoczenia.
- Kapłani przepowiadają trudności i wyzwania związane z tym przedsięwzięciem.
- Menes wyrusza na wyprawę, by zdobyć poparcie lokalnych władców.
- Dochodzi do pierwszych starć z opornymi plemionami.
- Menes zdobywa wsparcie kluczowych sojuszników w Dolnym Egipcie.
- Faraon organizuje wielką ceremonię jednoczącą oba królestwa.
- Podczas ceremonii dochodzi do zamachu na życie Menesa.
- Menes zostaje ranny, ale przeżywa dzięki pomocy wiernych sług.
- Faraon odkrywa spisek wśród swoich najbliższych doradców.
- Menes przeprowadza śledztwo, by odkryć tożsamość zdrajców.
- Dochodzi do konfrontacji z głównym spiskowcem.
- Menes triumfuje i umacnia swoją wład
Problematyka
Najważniejsze problemy poruszane w książce „Z Legend Dawnego Egiptu”
Jednym z centralnych problemów poruszanych w „Z Legend Dawnego Egiptu” jest temat władzy i jej wpływu na jednostki oraz społeczeństwo. Władza w starożytnym Egipcie była ściśle związana z religią i boskością, co często prowadziło do nadużyć i konfliktów. Książka pokazuje, jak władza może kształtować losy ludzi, zarówno tych, którzy ją posiadają, jak i tych, którzy są jej poddani.
Kolejnym istotnym problemem jest kwestia śmierci i życia pozagrobowego. W kulturze egipskiej śmierć była postrzegana jako przejście do innego świata, co miało ogromny wpływ na codzienne życie i wierzenia ludzi. Książka eksploruje, jak te przekonania wpływały na decyzje i postawy bohaterów, ukazując ich lęki, nadzieje i przygotowania do życia po śmierci.
Innym ważnym zagadnieniem jest rola religii i mitologii w kształtowaniu kultury i tożsamości Egipcjan. Religia była nieodłącznym elementem życia codziennego, a mitologia dostarczała wzorców moralnych i wyjaśniała zjawiska przyrodnicze. Książka ukazuje, jak mityczne opowieści wpływały na postrzeganie świata i relacje międzyludzkie.
Motywy literackie obecne w utworze „Z Legend Dawnego Egiptu”
Motyw podróży jest jednym z kluczowych w książce. Bohaterowie często wyruszają w podróże, które mają na celu nie tylko fizyczne przemieszczanie się, ale także duchowe odkrycia i przemiany. Podróż staje się metaforą życia, pełnego wyzwań i nauki.
Innym ważnym motywem jest motyw boskości i boskiej interwencji. W starożytnym Egipcie bogowie byli obecni w każdej sferze życia, a ich wola była niepodważalna. Książka pokazuje, jak boskie siły wpływają na losy ludzi, często w sposób nieprzewidywalny i tajemniczy.
Motyw miło�