Pani Bovary - Najważniejsze informacje

,,Pani Bovary”- najważniejsze informacje

Książkę tę pisał przez ponad 5 lat Gustaw Flaubert, wydano ją zaś w roku 1857.
Powieść wywołała skandal obyczajowy: treść uraziła odbiorców, obraza moralności,” apologia cudzołóstwa”, pisarz został uniewinniony, książka ze względu na rozwój stała się bestsellerem. Zaliczamy ją powieść realistyczną, realizuje ona wiele postulatów tego gatunku, ale również jako powieść naturalistyczną, gdyż odnajdziemy w niej elementy i tego gatunku. Czas akcji jest bliżej nieokreślony, jest to wiek XIX. Sama akcja trwa kilkadziesiąt lat. Miejscem akcji są różne małe miejscowości na północy Francji. W powieści główną historią jaką poznajemy, jest opowieść o małżeństwie Karola Bovarego i Emmy Bovary. Poznajemy historię młodego lekarza, który zakochał się dziewczynie i postanowił się z nią ożenić. Zamieszkują razem, jednak Emmie nie podoba się obecna miejscowość, więc kochający ją mąż postanawia przenieść się z nią do innej. Znajduje tam pracę i zapewnia utrzymanie małżeństwu. Mają razem ze sobą jedno dziecko: córeczkę: Bertę. Emma z powodu czytania w młodości romansów ma inne wyobrażenie o miłości i zaczyna zdradzać swojego męża. Najpierw z bogatym Leonem, studentem prawa, później z bogatym szlachcicem Rudolfem, jednak później znów wraca do Leona. Spotyka się z nim w hotelu w Rouen, gdzie nie szczędzi pieniędzy na ich zabawy i romans. Dostaje je od kochającego męża, oraz zadłuża się u kupca imieniem Lheureux. Karol nie zauważa jej romansów, ani upływu pieniędzy z budżetu domowego, nie był podejrzliwy wobec żony. W wyniku nie radzenia sobie z finansami, oraz nie potrafiąc znaleźć satysfakcji w swoim życiu, Emma zakrada się do składziku znajomego aptekarza Homaisa, skąd wykrada truciznę, którą zażywa. Kona w męczarniach, wszystko dzieje się na oczach męża. Karol przytłoczony nadmiarem problemów i samobójstwem żony umiera na ławce w altanie. Należy pamiętać, że książka nie tylko opowiada nam o historii niewiernej żony, ale przedstawia nam również przekrój społeczeństwa w osobie aptekarza, kupca, czy księdza. Sam Gustaw Flaubert mówił o swoim dziele w ten sposób: ,,Pani Bovary to ja.”.