Przypadki Robinsona Kruzoe - Bohaterowie

Robinson Cruzoe – Syn kupca, jego dwaj bracia zginęli na morzu, dlatego rodzice sprzeciwiali się jego marzeniom o życiu marynarza. Od dziecka marzył o przygodach, nudziła go szkoła, zwykłe życie. Nie zrezygnował ze swoich marzeń mimo wielu nieszczęść, jakie go spotkały. U Maurów nauczył się pracy, cierpliwości, stał się konsekwentny. Przebywając przez wiele lat na wyspie nauczył się pomysłowości, odwagi, włożył wiele wysiłku w doskonalenie swojej wyspy. Trudne sytuacje, jakie przeżył na wyspie, między innymi jego choroba skłoniły go do nawrócenia. Robinson tęsknił za ojczyzną i rodzicami, których śmierć bardzo nim wstrząsnęła. Nauczył Piętaszka języka angielskiego i angielskich zwyczajów. Umiał postawić się w sytuacji innych, czuł obrzydzenie do ludożerców, ale wiedział, że ci nie wiedzą, że to co robią jest nieodpowiednie.

Kapitan – mężczyzna w wieku pięćdziesięciu lat o przyjaznej twarzy. Zabrał młodego Robinsona w podróż morską do Afryki, gdzie nauczył go żeglarstwa i pomógł zarobić pierwsze pieniądze. Podczas powrotu zachorował na malarię, a Robinson, który bardzo zżył się z kapitanem opiekował się nim aż do jego śmierci.

Eleonora Smith – wdowa po kapitanie, kobieta serdeczna, uczciwa. Robinson powierzył jej na przechowanie połowę swoich pieniędzy, za co w przyszłości odwdzięczył się jej.

Piętaszek – Robinson nazwał go tak, ponieważ w piątek został przywieziony na wyspę. Młody chłopak, został uratowany przez Robinsona z rąk ludożerców. Szybko przyswoił język angielski, był pracowity, wierny, zdolny. Zginął podczas starcia z dzikimi plemionami.

Ksury – czternastoletni Maur, podczas ucieczki z niewoli z Sale Robinson zabrał go ze sobą – w zamian za złożenie przysięgi. Przyjął wiarę chrześcijańską i podjął się pracy na portugalskim statku.

Kapitan portugalskiego statku – człowiek uczciwy, pomocny, szlachetny. Pomógł Robinsonowi, gdy ten razem z Ksurym uciekał z niewoli, odkupił od niego łódź w zamian za transport do Brazylii i przyjął Ksurego do pracy. Gdy dopłynęli kapitan przywiózł Robinsonowi towary kupione za pieniądze, które zostawił u wdowy.

Don Juan Castillos – Hiszpan, którego Robinson uratował z rąk ludożerców. Kiedy Robinson powrócił do Anglii, Don Juan zajmował się wyspą, a po jego powrocie opowiedział, co się na niej działo. Hiszpan zmarł na wyspie.

Ludożercy – dzicy Karaibowie, wierzyli w boga Benamuki, nie wiedzieli, że zjadanie ludzi jest czymś złym. Bali się broni palnej, w której posiadaniu byli europejczycy.

Murzyńscy niewolnicy – Robinson pracował z nimi przez dwa lata, kiedy przebywał w niewoli u Maurów. Mieszkali w żyli warunkach: mieszkali w ciasnych, brudnych pomieszczeniach, spali na słomie, ich jedynym pożywieniem był chleb i ryż.

Angielscy buntownicy – trójka mężczyzn, którzy przejęli statek i chcieli zabić kapitana, którego Robinson uratował w zamian za przewiezienie jego i Piętaszka do Anglii. Robinson zostawił zbuntowaną załogę statku na wyspie, a ci po powrocie ojca Piętaszka i Hiszpana zaczęli niszczyć rośliny i budynki na wyspie, napadali na mieszkańców. Sytuacja na wyspie uspokoiła się dopiero po chorobie jednego z nich.