Faust - Bohaterowie

Bohaterami utworu pt. „Faust” autorstwa Johanna Wolfganga von Goethego są:
1. Faust – starzec z długą brodą. Uczony, oczytany w dziedzinach literatury, sztuki, teologii, nauk przyrodniczych. Zagłębił się w wiele nauk, ale żadna z nich nie pomogła mu okryć tajemnic wszechświata, ani okryć pełni szczęścia. Cały swój czas spędza w gotyckiej pracowni. Cieszy się wielkim autorytetem i szacunkiem wśród uczniów. Cechuje go aktywność, ambicja i wielka żądza władzy. Mimo wszystko jest głęboko nieszczęśliwy i rozdarty wewnętrznie. Wiedza książkowa nie dostarcza mu zadowalających odpowiedzi na nurtujące go pytania. Fausta można traktować jako reprezentanta całej ludzkości, która zmaga się od wieków z własnymi sławościami i poszukuje drogi do spełnienia. Chce przekroczyć granice niedostępne dla ludzkiego umysłu. Pragnie nieprzemijającej młodości, nieograniczonej wiedzy na temat ludzi oraz całego świata. Fausta można uznać za bohatera poszukującego. Pragnął osiągnąć pełnię szczęścia lub udowodnić, że jest to niemożliwe. Zgadza się na podpisanie paktu z diabłem i otrzymuje dar powtórnej młodości. Jako odmłodzony człowiek używa imienia Henryk. Łamie ustalone nakazy i kieruje się ambicjami oraz marzeniami. Pod koniec swego życia odkrywa, że istotę szczęścia i prawdziwy sens daje mu praca na rzecz innych osób. Swoje ostatnie lata poświęca biednym i potrzebującym, dzięki czemu zrekompensował grzechy wcześniej popełnione. Po śmierci mimo dopuszczenia się wielu niemoralnych i złych czynów, zostaje zbawiony. Jego dusza zostaje zabrana do raju przez aniołów. Okazuje się, że wśród duchów, które się za nim wstawiły była Małgorzata pod postacią Pokutnicy.
2. Małgorzata – jest ukochaną tytułowego bohatera. To młoda, czternastoletnia dziewczyna, która zostaje uwiedziona przez odmłodzonego uczonego pod wpływem działań diabła. Cechuje ją ufność, a nawet naiwność. Ulega urokowi swej pierwszej miłości i w późniejszym czasie płaci za to wysoką cenę. Przez własne postępowanie przyczynia się do śmierci własnej matki oraz brata. Dopuszcza się czynu utopienia dziecka będącego owocem jej miłości z Faustem. Zostaje skazana na śmierć i wtrącona do więzienia. Rezygnuje z możliwości ucieczki i przejawia swe szaleństwo. Jest świadoma wagi popełnionych czynów i z pokorą decyduje się na przyjęcie kary.
3. Mefistofeles – jest diabłem, który na początku lektury zakłada się z Bogiem o duszę tytułowego bohatera. Proponuje układ Faustowi, by ten poznał wszystkie uroki świata. Ma moc przyjmowania ciała innych postaci. Podstępnie podchodzi Fausta pod postacią psa (czarnego pudla) i wcielając się w młodego żaka. Cechuje go ogromna przebiegłość i błyskotliwość. Umiejętnie posługuje się ciętą ripostą i siłą perswazji. Używa przekonujących argumentów i dąży do tego, by osiągnąć wszystko, co przyjdzie mu do głowy. Spełnia pragnienia Fausta i prowadzi go do popełnienia grzechu. Ostatecznie nie udaje mu się osiągnąć celu, by przejąć duszę bohatera, ponieważ przejmują ją aniołowie, którzy zabierają Fausta do raju.