Folwark zwierzęcy - Problematyka

George Orwell a wł. E. A. Blair pisząc “Folwark Zwierzęcy” postanowił ostrzec świat przed totalitaryzmem, który zawsze stanowi zagrożenie dla jednostki ludzkiej. „Folwark Zwierzęcy” to powieść która stanowi satyrę na rewolucję która „pożera własne dzieci”. Prawda ta jest uniwersalna, bo przecież we Francji przewrót termidoriański obalił Maksymiliana de Robespierre’ a, w Niemczech pozbyto się ludzi którzy torowali Adolfowi Hitlerowi drogę do władzy, jednakże Orwell z racji doświadczeń życiowych najwięcej pisze o bolszewickiej Rosji, to analogii do ustroju i systemu Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich możemy odnaleźć u tego pisarza najwięcej. W momencie przewrotu, nowe elity które dochodzą do władzy nie mają wprawy w rządzeniu, ich rządy można nazwać mianem „pajdokracji”. Rządzący którzy doszli do władzy, kierują się pragmatyzmem, dążą do umocnienia swojej pozycji, dorabiają się. Jak to było w przypadku ZSRR dochodzi do starć pomiędzy poszczególnymi frakcjami, które chcą zdominować rządy w państwie, tak było u Orwella, tak też było w Rosji vide blok trockistowski, odchylenie kamieniewowsko-zinowjewowskie, frakcja bucharinowców. W ostatecznym rozrachunku zwycięża jeden przywódca, mianowicie ten który potrafi wykorzystać dla swoich celów aparat policyjny. Do władzy dochodzi dyktator, który wzywa Naród do walki z wrogiem zewnętrznym oraz wewnętrznym, obezwładnia państwo terrorem, czystkami, propagandowymi treściami. Przywódca staje się dla Narodu bogiem, który rządzi dzięki oddanej klice podwładnych, tak było w ZSRR gdzie Stalin poprzez aparatczyków jak N.S. Chruszczow przeprowadzał Holodomor, tak też jest opisane w dziele Orwella „Folwark Zwierzęcy”. Krytycy literaccy w książce Orwella widzieli obraz ZSRR, kolejne pokolenia rewolucjonistów, którzy odchodzą coraz bardziej od doktryny, zaś wypowiadane przez nich słowa z roku na rok coraz mocniej stają się jedynie frazesami bez pokrycia. Orwell opisuje w jaki sposób „idea” przeradza się w „program” a ten w „rewolucję”. Po rewolucji powstaje „warstwa przywódców”, zaś każdy kto jest przeciwny zmianom otrzymuje miano „wroga ludu”. W końcu wyłania się „wódz”, który zawładnie całą rewolucją, zamiast postulowanego „ludowładztwa” mamy „kult jednostki”. Jak już zaznaczyłem schemat przedstawiony przez Orwella nie jest przypisany jedynie do bolszewizmu, ten proces czeka każdą władzę która nie będzie przestrzegać zasad demokracji, zamiast tego będzie rządzić samodzielnie nie licząc się z głosem społeczeństwa. Orwell daje nam ponadczasowe ostrzeżenie, mianowicie iż powinniśmy jako obywatele kontrolować elity polityczne które rządzą danym państwem. George Orwell który za młodych lat zetknął się z komunizmem podczas wojny w Hiszpanii przejrzał ten system „na wylot”, zapewne poznał Dolores Ibarruri, być może naszego Karola „Waltera” Świerczewskiego też zdążył poznać. Świadomy do czego może prowadzić świat gdzie lekceważone są prawa Człowieka napisał przestrogę i zaczął cenić wolność bo jak sam napisał „ jeśli wolność w ogóle coś oznacza, to oznacza prawo do mówienia ludziom tego, czego nie chcą słyszeć”.