Kamizelka - Charakterystyka

Jest koniec XIX wieku. Wkraczamy do jednej z warszawskich kamienic. Żyje tam młode małżeństwo, które nie potrzebuje zbyt wiele do szczęścia. Miłość daje małżonkom poczucie bezpieczeństwa. To ona determinuje ich poczynania. Są w stanie dla siebie zrobić wszystko i bezgranicznie poświęcić się dla drugiej osoby. Nagle przychodzi choroba mężczyzny. Czy miłość da siłę, aby ją pokonać? I jeszcze jedno – czy można kłamać w dobrej wierze?Wszystkiemu przyglądał się narrator, którego cechuje wrażliwość i zmysł dobrego obserwatora. Czuć, że całym sercem był z bohaterami, że dobrze im życzył.Od początku znamy finał opisywanej historii. Wiemy, że choroba zbierze śmiertelne żniwo. Fakt ten sprzyja rozmyślaniom. Czytelnik nie zastanawia się nad tym, co się niebawem wydarzy i jak potoczą się wydarzenia, ale myśli nad motywacją działań bohaterów. To serca młodych małżonków stają się główną areną wydarzeń. To tu będzie się działo to, co najistotniejsze.Tytułowa kamizelkaNowela rozpoczyna od opisu sfatygowanej kamizelki. Jest przetarta, poplamiona, niekompletna, bo brakuje jej guzików. Nic tak jednak nie zwraca uwagi, jak ściągacze. Ten dziwny przedmiot jest symbolem miłości i tego, co można zrobić dla ukochanej osoby, aby nie przysparzać jej zmartwień i ulżyć w cierpieniu. Narrator, który z bliska przyglądał się poczynaniom sąsiadów, po śmierci mężczyzny, gdy nadarzyła się okazja, postanowił nabyć kamizelkę. Kupił ja na targu od pewnego Żyda, który handlował starociami. Przedmiot, choć wydaje się bezwartościowy, dla narratora jest bezcenny. Co prawda, przywołuje smutne wspomnienia, ale też niezwykle ciepłą refleksję: to miłość jest siłą, która sprawia, że świat staje się lepszy.Bohaterowie noweliO małżonkach nie wiemy zbyt wiele. On jest urzędnikiem, którego uwagę i siły całymi dniami pochłania praca. Ona chce pomóc mężowi w utrzymaniu domu, dlatego udziela korepetycji i świadczy usługi krawieckie. Pieniędzy często im brakuje, z to miłości i szacunku do siebie mają pod dostatkiem. Widać to było, gdy udawali się na niedzielne spacery. Znienacka szczęśliwe życie małżonków przerywa choroba. Kamizelka, którą nosi bohater tej historii, staje się wskaźnikiem jego stanu zdrowia. Oboje w tajemnicy przed sobą dokonują poprawek. On przesuwa sprzączki, ona skraca paski kamizelki. Małżonkom przyświecają dobre intencje. On nie chce, żeby jego ukochana zamartwiała się faktem, że ciągle traci na wadze. Ona udaje, że tego nie zauważa i chce, żeby wybranek jej serca również nie zwrócił na to uwagi. I tak zwykła część męskiej garderoby urasta do rangi symbolu.Bohaterów nie znamy z imienia i nazwiska. Niczym się nie wyróżniają. Nie mają zbyt wiele. Mają siebie. Sytuacja materialna z dnia na dzień robi się trudniejsza. Przedłużająca się choroba zmusza urzędnika do porzucenia pracy, a jego żonę do dawania kilku lekcji więcej. Nie wpłynęło to destrukcyjnie na uczucie między nimi. Wręcz przeciwnie, kłopoty sprawiły, że z jeszcze większą żarliwością patrzyli na siebie i byli w stanie poświęcić dla siebie wszystko.Problematyka i przesłanie”Kamizelkę” zalicza się do arcydzieł pozytywistycznej nowelistyki. Prosta nieskomplikowana fabuła skupiona wokół pary kochających się ludzi i niepozornego przedmiotu prowadzi do głębokich refleksji. O miłości nie mówi się wprost. Narrator nie przekonuje o jej sile. Bardziej niż słowa przemawiają jednak czyny bohaterów.Bolesław Prus udowadnia, że miłość jest bezwarunkowa. Nie jest ona przywilejem, którego dostąpić mogą tylko bogaci i urodziwi. To uczucie, które nadaje sens życiu każdego człowieka. Pod warunkiem, że jest prawdziwa.