Opowieści z Narnii – Książę Kaspian - Najważniejsze informacje

Kaspian to młody, Telmarski książę, następca Kaspiana IX. Jego ojciec został zamordowany przez swojego brata, Miraza, który sam chciał rządzić Narnią. Miraz po śmierci Kaspiana X opiekował się bratankiem, jednak gdy jego żona urodziła mu potomka, Kaspianowi groziło śmiertelne niebezpieczeństwo. Od tamtej pory miał się na baczności. Pewnej nocy Kaspian został zbudzony ze snu przez swego nauczyciela, doktora Korneliusa. Oznajmił on, że książę musi uciekać, ponieważ Miraz chce się go pozbyć. Kaspian szybko wsiadł na konia i uciekł, jednak po drodze stracił przytomność i spadł z wierzchowca, który, zgubiwszy jeźdźca, uciekł. Książę obudził się w borsuczej norze w towarzystwie mówiącego borsuka – Truflogona, Czerwonego Karła, Zuchona i Czarnego Karła Nikabrika. Nikabrik chciał zabić Kaspiana, jednak nikt mu na to nie pozwolił. Książę opowiedział Narnijczykom o sobie i o obecnej sytuacji. Cała trójka zdecydowała się, że najwyższy czas rozpocząć wojnę z Mirazem.
Kaspian, Nikabrik, Zuchon i Truflogon wyruszają na poszukiwania Starych Narnijczyków, którzy mogliby pomóc w walce. Po niejakim czasie udało im się znaleźć Trzy Brzuchate Niedźwiedzie, później wiewiórkę Trajkowitkę, która na polecenie Zuchona zbiera wszystkich Narnijczyków, jakich tylko znalazła. Do Księcia dołączył centaur Gromojar ze swymi dziećmi, fauny, karły, satyry, nawet mysi oddział na czele mówiącej myszy-rycerza Ryczypiska, oraz olbrzym Świdrogrzmot i wielu innych. Pięcioro karłów kuje Kaspianowi, Zuchonowi i Nikabrikowi nowe zbroje i broń. W nocy na Tanecznym Uroczysku odbywają się tańce i huczna zabawa.
Narnijczycy naradzają się co robić dalej. W pewnej chwili ktoś pojawił się w obozie. Był to doktor Kornelius, który uświadomił wszystkim, że Miraz wraz z wojskiem zbliżają się mieszkańców Narnii, aby zdławić bunt. O wszystkim dowiedział się przez konia Kaspiana, który wrócił do stajni. Za radą swego nauczyciela Książę decyduje się przenieść swe siły do Kopca Aslana, jednak walka z Mirazem nie przynosi większego rezultatu. Kaspian i jego oddziały ponoszą porażkę przez olbrzyma Świdrogrzmota, który poprowadził ich do ataku niezgodnie z ustalonym wcześniej planem. Kaspian naradza się z przyjaciółmi. Nikabrik radzi zadąć w magiczny róg Zuzanny, Zuchon twierdzi, że nie wierzy w bajki o Aslanie, za to Kornelius doradza ostrożność. Książę postanowił zagrać na rogu. trajkowitkę wysłał w jedną stronę, a Zuchona w drugą, aby odnaleźli pomoc.
Później Edmund wraz z Zuchonem i Piotrem podsłuchują rozmowę Kaspiana, Truflogona, Nikabrika i Korneliusa z dwoma innymi towarzyszami, jak się później okazało, wiedźmą i wilkołakiem. Kaspian opowiada o stopniowym rozpraszaniu się jego wojsk, za to Nikabrik uważa, że skoro Aslan nie przybył, należy wezwać na pomoc inne siły. On i jego towarzysze planują przywrócić do życia Białą Czarownicę, jednak nikt się na to nie zgadza, dlatego też doszło do zdrady. Kaspian został zaatakowany przez wilkołaka, wiedźma atakuje Korneliusa, a Truflogona Nikabrik. Pomoc przybyła na ostatnia chwilę: Piotr zabił wilkołaka, Zuchon Wiedźmę, a Edmund Nikabrika.
Piotr postanawia zakończyć wojnę z Mirazem pojedynkiem. Kaspian sądzi, że to nie wiele da, gdyż Miraz nie dotrzyma warunków jako ewentualny zwycięzca. Plan się powiódł, gdy Edmund przyniósł Piotrowi pomyślną odpowiedź. Aslan szykował mistrzów pojedynków, których obowiązkiem było nadzorowanie walki. Są nimi Gromojar, Świdrogrzmot i niedźwiedź. Ostatni ssał swoją łapę, przez co nieumyślnie poniżał Narnijczyków.
Podczas bitwy (po pojedynku, w którym to Piotr został oskarżony o niesprawiedliwe według zasad zabicie Miraza) Aslan swoim oddechem uleczył byłą nianię Kaspiana.
Po walce Łucja uleczyła wszystkich rannych. Kaspian zostaje koronowany na króla Narnii jako Kaspian X. W zamku odbywa się uczta, podczas której wierni żołnierze zostają nagrodzeni. Lew mówi, że Telmarowie mają możliwość pozostania w Narnii, ale jeśli chca, mogą wrócić do swojej ojczyzny. Okazało się, że pochodzą oni od piratów, którzy rozbili się na wyspie w normalnym świecie i przez nieświadomie znaleźli się w Narnii. Telmarowie boją się, że przejście ich zgubi, tylko jeden z nich zdecydował się przejść – Aslan obiecuje mu ogromne szczęście za jego ogromną wiarę. Na dowód, że przejście to nie pułapka czwórka rodzeństwa (przebrana w szkolne mundurki) przechodzą przez magiczne przejście do swego świata. Lew oznajmia dwójce starszego rodzeństwa, że już nie wrócą do Narnii, a oni znieśli to spokojnie, chociaż byli nieco smutni z tego powodu. Zuzanna oddaje Kaspianowi swój róg. Po pożegnaniu z nim, dzieci znajdują się w Londynie na stacji. Edmund przypomniał sobie, że zostawił latarkę, lecz jest już za późno, żeby po nią zawrócić.