Opowieści z Narnii – Lew, czarownica i stara szafa - Opowieści z Narnii – Lew, czarownica i stara szafa – C.S. Lewis – Recenzja książki

„Opowieści z Narnii” to jedna z ciekawszych propozycji dla dzieci.
Akcja powieści toczy się w czasie II wojny światowej. Dzieci zostają wysłane na wieś z powodu częstych nalotów bombowych na Londyn. Już drugiego dnia po przyjeździe zaczynają zwiedzać dziwny, ogromny, tajemniczy dom, którego dokładnie nie zna nawet jego właściciel. W jednym z pokojów znajduje się tajemnicze przejście do krainy zwanej Narnią. Gdy najmłodsza z rodzeństwa – Łucja – jako pierwsza poznaje tajemnicze przejście – rozpoczyna się wielka przygoda czworga bohaterów.
Pierwsza przechodzi do tajemniczego świata najmłodsza – Łucja. W Narnii spotyka Fauna – pana Tumnusa, który zaprasza ją na wyśmienity podwieczorek. W pewnej chwili, w trakcie uczty pan Turnus zaczyna płakać. Gdy zaskoczona Łucja pyta, co się stało, Faun wyjawia jej straszną prawdę – jest sługą Białej Czarownicy i wykonuje dla niej specjalne zadanie: „-To właśnie jest najgorsze – odpowiedział pan Turnus i jęknął głucho. – Porywam dla niej dzieci, oto cała prawda. Popatrz na mnie, Córko Ewy. Czy mogłabyś uwierzyć, że jestem takim Faunem, co spotyka w lesie biedne niewinne dziecko, które nie robiło mu nic złego, udaje, że się z nim zaprzyjaźnia, zaprasza je do swojego domu – a wszystko po to, aby je uśpić, a potem oddać w ręce Białej Czarownicy?”
Łucja przyznaje, iż nie jest to najgodniejszy czyn, ale jednocześnie wierzy w dobre serce Fauna, który ostatecznie okazuje się być uczciwym i pozwala Łucji wrócić do domu.
Wkrótce dzieci wspólnie wybierają się na poszukiwanie przygód. W czasie wędrówki na spotkanie z Aslanem, spotykają świętego Mikołaja, który obdarowuje je niezwykłymi prezentami. Piotr otrzymuje miecz i tarczę, które są atrybutami odwagi i męstwa i które zapewnią Piotrowi możliwość sprawiedliwego i uczciwego zarządzania krajem. Zuzanna dostała w darze łuk z kołczanem pełnym strzał, które nigdy nie chybiają. Dostaje również róg, który ma moc przywołania pomocy w niebezpieczeństwie. Najmłodsza z rodzeństwa otrzymuje lek zrobiony z Ognistych Kwiatów rosnących w Górach Słońca. Gdy ktokolwiek jest ranny, wystarczy kilka kropel z butelki, by uleczyć wszystkie rany. Mikołaj stwierdza również, że dziewczęta nie mogą brać udziału w wojnie, gdyż jest to przywilejem mężczyzn.
Czytając „Opowieści z Narnii” nie sposób nie zauważyć, iż dobrym ojcem wszystkich stworzeń jest sam Aslan. Gdy tworzy Narnię i wszystkie zamieszkujące ją istoty, wykazuje troskę o nie i niezwykłą opiekuńczość. Jego ojcowska troskę szczególnie odczuwają dzieci, do których zwraca się mówiąc „córeczko”, „synu” lub „moje dzieci”. Jak troskliwy rodzic pojawia się zawsze wtedy, gdy dzieciom i jego poddanym grozi niebezpieczeństwo, okazuje im pełnię miłości i przywiązania. Szczególnie troskliwie zajmuje się dziewczynkami – najmłodszą Łucją, Julią i Polą.
Lewis zwraca także uwagę na rolę i wartość przyjaźni w życiu człowieka. Jego bohaterowie wychodzą cało z wielu przygód tylko dlatego, że potrafią być prawdziwymi, oddanymi przyjaciółmi, szanują swoich bliskich i troszczą się o nich. Są wierni i odpowiedzialni za tych, których kochają. Kreując swych bohaterów autor stara się przekonać swych młodych czytelników, iż przyjaźń, wierność i uczciwość we wzajemnych stosunkach są szczególnie ważne i nadają ich życiu prawdziwy sens.
Podsumowując można śmiało powiedzieć, iż Lewis wskazuje w swojej serii wzorce pozytywnych zachowań. Do wartości, które ceni i które stara się propagować należą przede wszystkim dom rodzinny, miłość, przyjaźń. Autor wyraźnie oddziela czerń od bieli. Swoich bohaterów dzieli na postacie pozytywne i negatywne. Pierwsze z nich to osoby obdarzone dobrym sercem, szczere, uczciwe, wartościowe pod każdym względem. Dane słowo, obietnica, przyjaźń, wolność, niepodległość, poszanowanie praw wszystkich zwierząt są dla nich czymś naturalnymi. Nie rozróżniają „lepszych” i „gorszych”, nie pragną sławy, władzy i siły. Bohaterowie dziecięcy: Julia, Łucja, Zuzanna, Piotr, Edmund, Eustachy wykorzystują otrzymaną moc i siłę tylko wtedy, kiedy służą one czynieniu dobra. Dzieci nie akceptują podziałów społecznych, nie tolerują zła. Jednak nawet osoby, które nie zawsze postępują uczciwie, budzą ich litość i współczucie.