Pani Bovary - Rozprawka

Śmierć przez niespełnioną miłość jest czymś często spotykanym w literaturze. Miłość, a w szczególności ta, która nie idzie zgodnie z naszą wizją i planami nie ma szans skończyć się dobrze. Niespełnione marzenia o najpiękniejszej miłości jak z książki prowadzą do własnej destrukcji, do samobójstwa.
W utworze Pani Bovary możemy spostrzec, że kobieta pragnie miłości jak z książek, które tak uwielbia czytać. Rzeczywistość jest inna, jej małżeństwo nie jest udane, nie jest tym o czym marzyła. Zaczyna wykraczać z miłością poza małżeństwo, łamiąc przysięgę, lecz to też nie wychodzi. Żadna miłość nie idzie po jej myśli, nie może znaleźć kogoś kto będzie odpowiedni i sprawi, że właśnie ta miłość będzie tą najpiękniejszą. Niespełniona wizja miłości, bajecznej miłości prowadzi ją do tragicznego końca. Bohaterka nie wytrzymuje i popełnia samobójstwo. Nie mogła dostać tego czego chciała, więc wolała skończyć swoje życie. Miłość sprawiła, że kobieta zwariowała na jej punkcie, co było główną przyczyną jej tragicznego końca.
Miłość potrafi być lekiem na każde zło, sprawia radość ludziom zakochanym, lecz ma również drugą stronę, może stanowić źródło cierpienia i prowadzić do nieszczęśliwego końca. Werter z utworu Cierpienia Młodego Wertera jest bohaterem, który cierpi właśnie z powodu miłości. Zakochuje się w pięknej Kobiecie, która na początku również pokazuje mu swoje zainteresowanie jego osobą. Prawda okazuje się inna, Werter dowiaduje się, że jego ukochana ma w swoim życiu już kochającego ją mężczyznę, narzeczonego. Jego wizja miłości, życia, gdy u boku ma piękną Lotte pęka. Nie potrafi wyobrazić sobie życia bez niej, nawet nie chce tego sobie wyobrazić. Miłość do ukochanej popycha go do drastycznego kroku, do popełnienia samobójstwa.
Motyw samobójstwa najczęściej chodzi z parze wraz z motywem miłości. Miłość potrafi być zawrotna i nigdy nie wiadomo co nam przyniesie. Może być dla nas łaskawa, a może i być okrutna. Niewiele miłości czy to w literaturze, czy w życiu kończy się szczęśliwie, jednak więcej ma sprzeczny z tym koniec. Bohaterem, którego miłość nie zakończyła się szczęśliwie jest Stanisław Wokulski z utworu Lalka. Mężczyzna zakochuje się w Izabeli, staje się nawet i jej narzeczonym, lecz coś nie tak z tą ich miłością. Gdy właśnie Stanisław dostrzega co jest nie tak i jaka naprawdę jest Izabela próbuje popełnić samobójstwo. Stara się rzucić pod pociąg i skończyć ze swoim życiem. Udałoby mu się to, gdyby nie Wysocki, który był dłużny mężczyźnie za posadę. On ratuje go przed śmiercią, głupią śmiercią przez nieszczęśliwą miłość.
Samobójstwo nie opiera się tylko na miłości, powodem może być też rozpacz czy wstyd przez jakiś wydarzenie. Po takiej sytuacji ludzie próbują zakończyć swoje życie, bo boją się opinii innych, boją się oceny swoich czynów.
Bohaterką taką jest Jokasta z Króla Edypa. Kobieta jest żoną Edypa, króla, który objął tron po poprzednim królu, pierwszym mężu Jokasty. Jak się okazuje później, poprzedni król był jego ojcem a Jokasta jest jego matką. Prawda wychodzi na jaw dzięki Tejrezjaszowi, wróżbicie, który do nie doszedł. Gdy Jokasta dowiaduje się, że Edyp to jej syn, którego wraz z poprzednim mężem oddała, aby przepowiednia z jego udziałem się nie udała, popada w rozpacz. Boi się co pomyślą sobie ludzie z miasta, ogarnia ją wielki wstyd, że jej mężem jest jej syn. Jokaście po dowiedzeniu się prawdy nie zostało nic innego jak tylko skończenie z własnym życiem. Właśnie to robi popełniając samobójstwo.
Samobójstwo jest swego rodzaju ucieczką od problemów na świecie. Powody mogą być różne, mogą się przejawiać na tle niespełnionej czy nieodwzajemnionej miłości jak u Wertera, albo poprzez ogromną falę wstydu, której nie jest się w stanie opanować jak u Jokasty. Samobójstwo nie jest żadnym rozwiązanie problemu, to tylko szybką ucieczką bez próby rozwiązania go. Inni nie widzą innego wyjścia niż koniec ze swoim życiem, robią to pod wpływem chwili, silnie targanych emocji. Samobójstwo nie jest niczym odpowiednim, jednym udaje się je popełnić, a nad jednymi czuwają inne osoby, które w razie potrzeby pomogą jak u Wokulskiego.