Ropucha - Bohaterowie

„Ropucha” jest opowieścią napisaną przez duńskiego pisarza i poetę znanego na całym świecie Hansa Christiana Andersena. Choć jest to krótka forma zawiera w sobie ogromne przesłanie dzięki występującym w niej postaciom. Zostali oni wyszczególnieni poniżej.
Stara ropucha babka, która przez przypadek dostała się w wiadrze do studni, tam została i osiedliła z rodziną. Jest to mądra ropucha dbająca o resztę rodziny, jednak nie pozwala im wierzyć w inny świat. Mówi o nim tylko źle. Chcąc chronić rodzinę, zamykając im możliwość poznawania świata.
Mała ropuszka podróżniczka. Uważa się za najbrzydszą i niegodną posiadania klejnotu w głowie. Postanawia za to, wbrew słowom babki, odkryć świat. Tęsknota odkrywania nieznanego ciągnie ją do poznawania świata. Idzie wciąż dalej i dalej zwiedzając świat na zewnątrz studni, spełniając swoje marzenia i poznając inne zwierzęta. Aż w końcu umiera szczęśliwa myśląc, że udaje jej się spełnić marzenie o lataniu i locie do Egiptu.
Gościnne żaby ze stawu zaprosiły małą ropuszkę do siebie. Mile powitalny gościa i przyjęły serdecznie. Wieczorem zaś zaprosiły ją na koncert w domowym zaciszu.
Kogut chcący zjeść gąsienice, powstrzymany jednak przez ropuszkę. Uważał ją za potwora broniącego jednego robaka.
Gąsienica uratowana przez ropuszkę przed kogutem. Była tak przekonana o swojej doskonałości, iż myślała że sama odstraszyła koguta. Nie wierzyła ropuszce, że ta jej pomogła. Zamiast podziękować, stwierdziła, że ropuszka jest brzydka i szkaradna i kazała jej odejść.
Dwaj studenci- poeta i przyrodnik. Choć inaczej patrzący na świat to obaj dobrzy i poczciwy. Zaczęli zastanawiać się nad ropuszką i ewentualnym klejnocie ukrytym w jej głowie.
Bociany przekonane o swojej doskonałości. Argumentowały to uniwersalnym językiem/mowa dla wszystkich bocianów, a nie innymi występującymi wśród ludzi, czy też umiejętnością latania (a nie tak jak ludzie samolotami). Na koniec, ostatecznie bocian zjada główną bohaterkę opowiadania- małą ropuszkę.