Kronika polska

“Kronika Polska” była tworzona na zamówienie króla Bolesława Krzywoustego. Gall Anonim w utworze się nie przedstawia gdyż w okresie średniowiecza tworzył jak wielu innych “na chwałę Bożą”. Książka jest laurką ku czci władcy, opiewa Jego atuty czyli m.in.. męstwo, szlachetność w które lud przestał wierzyć w momencie gdy władca ten zamordował własnego brata. Władca musiał ocieplić własny wizerunek dlatego opłacił sowicie Galla Anonima żeby napisał dzieło stawiające władcę w korzystnym świetle. Dzieło powstawało w latach 1113- 1116. Gall Anonim wspomina węgierskiego króla jako żyjącego, zaś z historii wiemy że Kalman zmarł na początku 1116r., zaś historia zaczyna się w 1113r. Pielgrzymką pokutną Bolesława którą musiał odbyć za mord na bracie. Dzieło jest pisane po łacinie przez “obcokrajowca- przybłędę” którego nie poznaliśmy z imienia oraz nazwiska, jedynie pod enigmatyczną nazwą Gall Anonim. Wydawać by się mogło że półtora wieku po przyjęciu chrztu powinniśmy wytworzyć elity posługujące się łaciną, niestety tak nie było. Gall Anonim mówi o niewykształconych polskich biskupach. Obecnie historiografowie oraz historycy łączą utożsamiają postać Galla Anonima z Mnichem z Lido. Prof.. Tomasz Jasiński postawił tezę że Gall Anonim nie był Galem lecz pochodził z Wenecji. Profesorowie stawiający taką tezę przez długi czas nie popierali jej żadnymi argumentami vide prof.. Tadeusz Wojciechowski. Wiedziano że nie mógł być Francuzem gdyż wtedy nie wiedziałby że Epir nie był słowiański natomiast Gall posiadał wiedzę odnośnie Epiru oraz Tracji. “Kronika Polska” posiada słabą warstwę faktograficzną co zauważano już w czasach kiedy ona powstawała. Gall Anonim rysuje Polskę jako kraj tranzytowy, oznacza to tyle że byliśmy takim państwem już w XII w. Zagłębiając się w treść “Kroniki…” możemy dostrzec że Gall Anonim nie był specjalistą z tematyki dot. Polski, nic praktycznie o niej nie wie, może o tym świadczyć że w opisach posługuje się ogólnikami. Tekst “Kroniki Polskiej” jest średni natomiast jej forma jest doskonała. Jedyną rzeczą z której mogliśmy być dumni to handel. Gall Anonim kopiuje mit o św. Germanie, zdaje sobie sprawę że Polakom brak obycia, że z wiedzą są na bakier. W opisach dot. Bolesława Chrobrego Gall Anonim powiela legendę o królu Arturze i rycerzach Okrągłego Stołu. Gall Anonim popada w schematyczność, każdego z władców opisuje w identyczny sposób. Z przykrością trzeba stwierdzić iż państwa sąsiednie nie mają tak dobrego zdania o polskich władcach, zwykle ich pomijają albo występują oni w takiej roli jak Bolesław Krzywousty w “Kronice Czeskiej” nazywany przez praskiego kanonika Kosmasa mianem “błazeńskiego księcia”. Gall Anonim opisując Zjazd w Gnieźnie, doszukuje się w

Przedstawiam plan wydarzeń dzieła Galla Anonima pt. „Kronika Polski”.

1. Postrzyżyny u księcia Popiela oraz wypędzenie tajemniczych gości
2. Piast gości wędrowców
3. Popiel odwiedza Piasta i wybiera jego syna na księcia Polski
4. Popiel wypędzony z kraju
5. Prześladowanie Popiela przez myszy i jego śmierć
6. Rządy Siemowita, Lestka i Siemowita
7. Urodziny niewidzącego Mieszka
8. Postrzyżyny Mieszka i odzyskanie przez niego wzroku
9. Mieszko I żeni się z Dobrawą (Dąbrówką)
10. Mieszko przyjmuje chrzest
11. Rodzi się Bolesław (Chrobry)
12. Waleczne rządy Bolesława Chrobrego
13. Wyprawa i śmierć św. Wojciecha
14. Otton III w Gnieźnie (zjazd gnieźnieński)
15. Bolesław koronuję się na pierwszego króla Polski
16. Opis bitw wojsk Bolesława oraz jego sprawiedliwych rządów
17. Śmierć Bolesława Chrobrego
18. Mieszko II królem Polski
19. Opis jego krótkich rządów i fakt schwytania go przez Czechów
20. Śmierć Mieszka i koronowanie Kazimierza Odnowiciela
21. Kazimierz wypędzony z kraju
22. Pomoc węgierskiego króla
23. Czesi najeżdżają na Poznań i Gniezno
24. Ciało świętego Wojciecha zostaje wykradzione
25. Kazimierz Odnowiciel wraca do kraju i przywraca ład
26. Jego rządy
27. Śmierć Kazimierza
28. Bolesław Szczodry (Śmiały) królem
29. Utrata części Ziem m.in. Pomorza i zdobycie Kijowa
30. Rządy tego króla
31. Jego śmierć
32. Do kraju powraca Mieszko, syn Bolesława
33. Jego szybka śmierć
34. Władysław Herman obejmuje panowanie
35. Opis modłów mnichów w St. Gille
36. Judyta zachodzi w ciążę
37. bitwy z Pomorzanami
38. Walka syna Zbigniewa z ojcem pod Kruszwicą
39. Opis cudu za sprawą świ�

„Kronika polska” to historia opowiadająca o najważniejszych polskich władcach z czasów średniowiecza. Akcja rozpoczyna się na dworze księcia Popiela, na którym dokonywane są podstrzyżyny jego synów. Kiedy w pałacu pojawiają się dwaj mężczyźni, których nie zaproszono, zostają oni wyproszeni. Udają się do Piasta i jego żony. W trakcie ich wizyty dochodzi do pomnożenia pokarmów i napojów. Syn Piasta otrzymuje imię Siemowit. Gdy dorasta, zostaje on księciem Polski, a Popiel zostaje zjedzony przez myszy. Po Siemowicie władzę przejmuje jego syn Lestek, a następnie kolejny z rodu Siemomysł. Jego syn Mieszko urodził się niewidomy, jednak podczas jednej z uczt odzyskał on wzrok. Losy kolejnych pokoleń układają się pomyślnie. Mieszko poślubia Dąbrówkę i doprowadza do przyjęcia chrztu. Mieszkowi i Dąbrówce rodzi się syn Bolesław (późniejszy król Bolesław Chrobry), który obejmuje rządy i staje się bardzo dobrym władcą. Wyróżnia się w walce wyjątkową dzielnością i skutecznością. Udaje mu się podbić Czechy i Morawy, zwyciężyć Węgrów i powiększyć obszar kraju. Był religijnym władcą. Za jego rządów powstało wiele kościołów.
Zasłynął on także z tego, że przyjął misję św. Wojciecha, a po jego śmierci wykupił jego ciało. Po jakimś czasie na grób św. Wojciecha przybywa cesarz, który daje w Bolesławowi w prezencie swój diadem. Chrobry ofiarowuje mu w zamian relikwie św. Wojciecha. Relacje między władcami układają się pomyślnie. Niestety, Bolesław doświadcza także porażki – na gruncie osobistym. Chce poślubić siostrę księcia Rusinów. Kiedy książę nie zgadza się n

„Kronika polska” to utwór Galla Anonima. Nie wiadomo, kim był człowiek ukrywający się pod tym pseudonimem. Wiadomo jednak, że został zaangażowany do napisania dziejów Polski przez króla. Prawdopodobnie pochodził z Węgier, jednak pojawiały się także spekulacje, że pochodzi z Francji. Istnieją także przesłanki, by uznać, iż pochodził z Włoch. Żadna z tych wersji nie można jednak uznać za pewną.
„Kronika polska” to utwór, w którym autor opisuje dzieje Polski w okresie panowania Bolesława Krzywoustego oraz panujących przed nim. Utwór powstał w latach 1112 – 1116, w okresie, kiedy Gall Anonim przebywał w gościnie na dworze księcia. Kronika składa się z trzech ksiąg – każda z nich została poświęcona jednemu władcy. Utwór ten jest typowy dla epoki, w której powstał. Łączy w sobie elementy powieści, baśni, legendy. Zawiera także elementy wierszowane, fragmenty listów, mów. Język kroniki jest bogaty, obfitujący w środki językowe takie jak przenośnie, porównania czy epitety. Można więc być pewnym, że autor odebrał bardzo dobre wykształcenie. Tekst został zapisany w języku łacińskim.
Typową cechą kroniki jest jej epizodyczność. Utwór składa się z wielu fragmentów, które często są dość luźno ze sobą powiązane. Narrator jest obecny, wypowiada się w tekście, zwracając uwagę na swoje niedoskonałości jako pisarza, któremu zlecono tak ważne zadanie.
Najważniejszym bohaterem jest Bolesław Krzywousty. Jego rządy zostały ukazane na tle funkcjonowania jego poprzedników. Krzywousty jest przykładem je

Pełny tytuł pierwszej polskiej kroniki to „Kronika i czyny książąt czyli władców polskich”. Została ona spisana w języku łacińskim, prawdopodobnie między latami 1113 a 1116/1117. Łaciński tytuł dzieła brzmi „Cronica et gesta ducum sive principum Polonorum”. Za autora nieukończonej kroniki uważa się twórcę znanego pod pseudonimem Gall Anonim. Taką nazwę nadał kronikarzowi Marcin Kromer żyjący w XVI wieku. Niestety o samym Gallu niewiele wiadomo. Ustalono jedynie, że był to człowiek pochodzący z innego kraju, zapewne z Francji lub Włoch. Przez spory okres swojego życia był związany z klasztorem benedyktyńskim Saint‑Gilles w Prowansji. Prawdopodobnie w czasie swego pobytu w opactwie benedyktyńskim w Samogyvár na Węgrzech zapoznał się z Bolesławem Krzywoustym. Król odpokutowywał tam śmierć swego brata – Zbigniewa. Przyjmuje się, że to stamtąd przybył Gall Anonim wraz z orszakiem Krzywoustego. Dzięki znajomości z władcą szybko znalazł się w kręgu wysoce postawionych, polskich dostojników. To właśnie oni zlecili mu napisanie polskiej kroniki.
„Chronica Polo

„Kronika polska” powstawała w latach 1113-1116 na dworze księcia Bolesława Krzywoustego, na którym zatrzymał się pochodzący prawdopodobnie z Węgier, anonimowy autor. Kronika powstała na zlecenie księcia Krzywoustego. Składa się z trzech ksiąg i przedstawia legendarne początki państwa polskiego i panowanie pierwszych Piastów.
Kronika to utwór epicki, zazwyczaj pisany prozą, przedstawiający czyny osób świeckich lub duchownych. W średniowieczu spisywano je głównie po łacinie, aby mogły dotrzeć również do szerszego grona zagranicznych czytelników- łacina była językiem międzynarodowym. Nazwa gatunku pochodzi od greckiego chronos- 'czas’ i oznacza tyle, co chronologicznie uporządkowaną opowieść. Tok dziejów w kronice wyznaczają czyny wybitnych osób.
Mimo że kroniki bez wątpienia są bezcennym źródłem informacji, nie do końca są one wiarygodne. „Kronika” na