Skąpiec

Wprowadzenie do świata Harpagona

Akcja komedii „Skąpiec” autorstwa Moliera rozgrywa się w XVII-wiecznym Paryżu, w domu głównego bohatera, Harpagona. Harpagon jest zamożnym, lecz niezwykle skąpym człowiekiem, którego obsesja na punkcie pieniędzy wpływa na jego relacje z rodziną i otoczeniem. Jego dzieci, Eliza i Kleant, cierpią z powodu jego skąpstwa, które ogranicza ich wolność i szczęście.

Miłosne intrygi Elizy i Kleanta

Eliza, córka Harpagona, jest zakochana w Walerym, młodym mężczyźnie, który uratował ją przed utonięciem. Walery, aby być blisko ukochanej, zatrudnia się jako służący w domu Harpagona. Młodzi zakochani muszą ukrywać swoje uczucia przed Harpagonem, który planuje wydać Elizę za bogatego Anzelma.

Kleant, syn Harpagona, również ma swoje sercowe problemy. Jest zakochany w Mariannie, pięknej, lecz ubogiej dziewczynie. Niestety, Harpagon również ma zamiar poślubić Mariannę, co prowadzi do konfliktu między ojcem a synem.

Harpagon i jego skarbiec

Harpagon jest obsesyjnie przywiązany do swojego majątku. Jego największym skarbem jest skrzynia z pieniędzmi, którą ukrywa w ogrodzie. Skąpstwo Harpagona jest tak wielkie, że nie ufa nikomu, nawet własnym dzieciom. Jego chciwość i podejrzliwość prowadzą do wielu komicznych sytuacji, w których Harpagon stara się za wszelką cenę chronić swoje bogactwo.

Konflikt ojca i syna

Kleant, zdesperowany brakiem zgody ojca na ślub z Marianną, postanawia pożyczyć pieniądze od lichwiarza. Ku jego zaskoczeniu, okazuje się, że lichwiarzem jest sam Harpagon. Dochodzi do ostrej kłótni między ojcem a synem, w której Kleant oskarża Harpagona o chciwość i brak uczuć rodzinnych.

Plan kradzieży i jego konsekwencje

W domu Harpagona pojawia się Frozyna, sprytna swatka, która obiecuje pomóc Harpagonowi w zdobyciu Marianny. Tymczasem Kleant i jego służący, Strzałka, planują kradzież skrzyni z pieniędzmi, aby zmusić Harpagona do zgody na ślub z Marianną. Plan zostaje zrealizowany, a Harpagon wpada w panikę, odkrywając zniknięcie swojego skarbu.

Punkt kulminacyjny: odkrycie prawdy

W trakcie poszukiwań skradzionej skrzyni, Harpagon konfrontuje się z Kleantem. Dochodzi do emocjonalnej rozmowy, w której Kleant wyznaje ojcu swoje uczucia do Marianny. Harpagon, zdesperowany odzyskaniem pieniędzy, zgadza się na ślub Kleanta z Marianną pod warunkiem, że syn zwróci mu skradzioną skrzynię.

Rozwiązanie i szczęśliwe zakończenie

Na koniec okazuje się, że Walery jest zaginionym synem Anzelma, bogatego mężczyzny, który miał poślubić Elizę. Anzelm, wzruszony odnalezieniem syna, zgadza się na ślub Walerego z Elizą oraz Kleanta z Marianną. Harpagon, choć niechętnie, akceptuje te związki, zadowolony z odzyskania swojego skarbu.

Podsumowanie działań postaci

Postać	Działania i decyzje
Harpagon	Skąpy ojciec, który stawia pieniądze ponad szczęście dzieci. Zgodził się na śluby dzieci po odzyskaniu skarbu.
Kleant	Zakochany w Mariannie, planuje kradzież skarbu ojca, aby wymusić zgodę na ślub.
Eliza	Zakochana w Walerym, ukrywa swoje uczucia przed ojcem.
Walery	Udaje służącego, aby być blisko Elizy, okazuje się zaginionym synem Anzelma.
Frozyna	Swatka, która manipuluje Harpagonem, by pomóc młodym zakochanym.

„Pieniądz jest najważniejszy na świecie” – to motto Harpagona, które prowadzi do jego zguby.

Dlaczego sięgnąłem po „Skąpca” Moliera?

„Skąpiec” to jedna z tych książek, które często pojawiają się na liście lektur szkolnych. Autorem jest Molier, znany francuski dramaturg, który tworzył w XVII wieku. Książka została napisana w 1668 roku i jest jedną z jego najbardziej rozpoznawalnych komedii. Zdecydowałem się ją przeczytać, ponieważ chciałem zrozumieć, dlaczego od wieków przyciąga uwagę czytelników i jest tak często omawiana w szkołach. Moje oczekiwania były mieszane – z jednej strony liczyłem na ciekawą historię, z drugiej obawiałem się, że język i styl mogą być trudne do przyswojenia.

Komedia o chciwości i ludzkich słabościach

„Skąpiec” to przede wszystkim opowieść o Harpagonie, człowieku, którego życie zdominowane jest przez obsesję na punkcie pieniędzy. Tematem książki jest chciwość i jej destrukcyjny wpływ na relacje międzyludzkie. Molier ukazuje, jak chęć posiadania może prowadzić do absurdalnych sytuacji i konfliktów. Główne motywy to rodzina, miłość i pieniądze, a wszystko to przedstawione jest w formie komedii, co sprawia, że historia jest nie tylko pouczająca, ale i zabawna.

Mocne strony „Skąpca”

Jednym z największych atutów książki są barwne postacie. Harpagon to postać, która mimo swojej negatywnej cechy – skąpstwa – jest niezwykle fascynująca. Jego obsesja jest przedstawiona w sposób komiczny, co sprawia, że czytelnik nie tylko go krytykuje, ale i współczuje. Molier doskonale balansuje pomiędzy humorem a powagą, co czyni książkę atrakcyjną dla szerokiego grona odbiorców.

Język, choć archaiczny, jest pełen błyskotliwych dialogów i dowcipnych sytuacji. Molier mistrzowsko posługuje się ironią i satyrą, co dodaje książce głębi. Przesłanie, jakie niesie „Skąpiec”, jest uniwersalne i aktualne – pokazuje, jak łatwo można zatracić się w pogoni za materialnymi dobrami, zapominając o tym, co naprawdę ważne.

„Ważne jest to, co nosimy w sercu” – cytat, który dobrze oddaje przesłanie książki.

Co mogło być lepsze?

Mimo wielu zalet, „Skąpiec” ma też swoje słabsze strony. Dla niektórych czytelników język może być barierą. Chociaż tłumaczenia starają się oddać oryginalny styl Moliera, niektóre fragmenty mogą wydawać się zbyt skomplikowane lub przestarzałe. Ponadto, niektóre wątki poboczne, choć interesujące, mogą być trudne do śledzenia, co czasami wprowadza chaos w odbiorze.

Plusy	Minusy
Barwni bohaterowie	Zbyt długie opisy
Uniwersalne przesłanie	Archaiczny język

Czy warto przeczytać „Skąpca”?

Moim zdaniem, „Skąpiec” to książka, którą warto przeczytać, zwłaszcza jeśli interesują cię klasyczne dzieła literatury. Jest to lektura, która nie tylko bawi, ale i zmusza do refleksji nad własnym życiem i wartościami. Polecam ją szczególnie uczniom, którzy chcą poszerzyć swoje horyzonty i zrozumieć, jak literatura może odzwierciedlać ludzkie słabości.

Ostateczne wrażenie

Podsumowując, „Skąpiec” to książka, która mimo upływu wieków wciąż potrafi zaskoczyć i rozbawić. Jej największą siłą są postacie oraz uniwersalne przesłanie, które pozostaje aktualne do dziś. Choć język może być wyzwaniem, warto podjąć ten wysiłek, by doświadczyć jednej z najważniejszych komedii w historii literatury. Jeśli szukasz lektury, która łączy humor z głęboką refleksją, „Skąpiec” z pewnością spełni te oczekiwania.

Krótkie streszczenie lektury „Skapiec”

„Skąpiec” to komedia autorstwa Moliera, której akcja rozgrywa się w XVII-wiecznym Paryżu. Głównym bohaterem jest Harpagon, zamożny, lecz niezwykle skąpy człowiek, który staje się źródłem konfliktów w swojej rodzinie. Jego obsesja na punkcie pieniędzy prowadzi do wielu komicznych, ale i dramatycznych sytuacji.

Harpagon ma dwoje dzieci: syna Kleanta i córkę Elizę. Kleant jest zakochany w Mariannie, lecz jego plany małżeńskie komplikują się, gdy okazuje się, że Harpagon również chce poślubić tę samą dziewczynę. Eliza natomiast pragnie wyjść za Walerego, młodzieńca, który ratuje ją przed utonięciem, lecz Harpagon nie zgadza się na ten związek, gdyż Walery nie ma majątku.

Konflikt narasta, gdy Harpagon postanawia wydać Elizę za bogatego Anzelma, nie zważając na uczucia córki. W międzyczasie Kleant, z pomocą służącego Strzałki, planuje zdobyć pieniądze na ślub z Marianną, pożyczając je od lichwiarza, który okazuje się być jego ojcem, Harpagonem. Sytuacja staje się jeszcze bardziej skomplikowana, gdy Harpagon odkrywa, że jego skrzynia z pieniędzmi została skradziona.

Punkt kulminacyjny następuje, gdy Harpagon, wściekły z powodu kradzieży, zaczyna podejrzewać wszystkich wokół. W końcu okazuje się, że skrzynię ukrył Strzałka, działając na polecenie Kleanta. Harpagon, zmuszony do negocjacji, zgadza się na ślub Kleanta z Marianną w zamian za zwrot pieniędzy. Również Eliza i Walery mogą się pobrać, gdy wychodzi na jaw, że Walery jest synem bogatego Anzelma, co rozwiązuje problem braku posagu.

Komedia kończy się szczęśliwie dla młodych zakochanych, ale Harpagon pozostaje niezmiennie skąpy, co podkreśla jego niezdolność do zmiany. Molier w „Skąpcu” ukazuje, jak obsesja na punkcie pieniędzy może prowadzić do absurdalnych sytuacji i niszczyć relacje międzyludzkie.

Plan wydarzeń lektury Skapiec

1. Harpagon, bogaty i skąpy mieszczanin, martwi się o swoje pieniądze i ukrywa je w ogrodzie.
2. Eliza, córka Harpagona, zakochuje się w Walerym, który ratuje ją przed utonięciem.
3. Walery zatrudnia się u Harpagona, aby być bliżej Elizy i zdobyć jej rękę.
4. Kleant, syn Harpagona, zakochuje się w Mariannie, ubogiej dziewczynie.
5. Harpagon planuje ożenić się z Marianną, nie wiedząc o uczuciach Kleanta.
6. Kleant i Eliza obawiają się, że ich ojciec nie zgodzi się na ich związki.
7. Harpagon organizuje kolację, aby przedstawić Mariannę jako swoją przyszłą żonę.
8. Kleant próbuje pożyczyć pieniądze, aby uciec z Marianną, ale odkrywa, że pożyczkodawcą jest jego ojciec.
9. Dochodzi do kłótni między Harpagonem a Kleantem o pieniądze i Mariannę.
10. Harpagon odkrywa, że jego skarb został skradziony i wpada w panikę.
11. Walery zostaje oskarżony o kradzież, ale wyjawia prawdę o swoim pochodzeniu.
12. Okazuje się, że Walery i Marianna są rodzeństwem, a ich ojciec to bogaty szlachcic.
13. Harpagon zgadza się na ślub Elizy z Walerym i Kleanta z Marianną, pod warunkiem zwrotu skarbu.
14. Skarb zostaje odnaleziony, a Harpagon odzyskuje swoje pieniądze.
15. Wszyscy świętują szczęśliwe zakończenie, a Harpagon pozostaje skąpy.

„Skąpiec” Moliera to jedna z najbardziej znanych komedii, która w sposób humorystyczny, ale i krytyczny, przedstawia ludzkie wady. Głównym bohaterem tej sztuki jest Harpagon, postać, która swoją osobowością przyciąga uwagę i staje się centralnym punktem fabuły.

Harpagon, którego nazwisko stało się synonimem skąpstwa, to zamożny, lecz niezwykle chciwy człowiek. Jego życie kręci się wokół gromadzenia pieniędzy i oszczędzania na wszystkim, co tylko możliwe. Harpagon jest postacią statyczną, co oznacza, że nie przechodzi znaczącej przemiany w trakcie utworu. Jego skąpstwo jest tak głęboko zakorzenione, że nie ulega zmianie nawet w obliczu rodzinnych konfliktów czy osobistych strat. W jednym z kluczowych momentów sztuki, Harpagon mówi:

„Pieniądze są dla mnie wszystkim, bez nich nie ma życia.”

To zdanie doskonale oddaje jego obsesję na punkcie bogactwa. Harpagon jest postacią tragiczną w komediowym wydaniu – jego ślepa miłość do pieniędzy prowadzi do licznych nieporozumień i konfliktów z bliskimi. Jego dzieci, Kleant i Eliza, cierpią z powodu jego skąpstwa i braku zrozumienia. Harpagon nie dostrzega, że jego postawa oddala go od rodziny, co czyni go postacią samotną i niezrozumianą.

Kleant, syn Harpagona, jest jego zupełnym przeciwieństwem. Młody, pełen życia i uczuć, pragnie miłości i szczęścia, które nie są związane z bogactwem. Jego relacja z ojcem jest napięta, ponieważ Kleant nie akceptuje skąpstwa Harpagona i jego materialistycznego podejścia do życia. Kleant jest postacią dynamiczną – w trakcie utworu podejmuje działania, które mają na celu zdobycie miłości Marianny, kobiety, którą kocha. Jego determinacja i odwaga w dążeniu do celu są godne podziwu, a jego postawa kontrastuje z egoizmem ojca.

Eliza, córka Harpagona, również cierpi z powodu skąpstwa ojca. Jest zakochana w Walerym, lecz Harpagon planuje wydać ją za mąż za bogatego Anzelma, nie zważając na uczucia córki. Eliza jest postacią delikatną i wrażliwą, ale także odważną, gdyż potrafi sprzeciwić się woli ojca w imię miłości. Jej relacja z Harpagonem pokazuje, jak bardzo skąpstwo ojca wpływa na życie jego dzieci, zmuszając je do walki o własne szczęście.

Walery, ukochany Elizy, to postać, która wnosi do fabuły element tajemnicy i intrygi. Jako służący Harpagona, stara się zdobyć jego zaufanie, aby zbliżyć się do Elizy. Walery jest inteligentny i sprytny, co pozwala mu na manipulowanie sytuacjami na swoją korzyść. Jego miłość do Elizy jest szczera i głęboka, co czyni go postacią pozytywną i godną sympatii.

Marianna, obiekt uczuć Kleanta, to młoda kobieta, która również staje się ofiarą planów Harpagona. Harpagon pragnie poślubić ją dla jej posagu, nie zważając na jej uczucia. Marianna jest postacią skromną i pełną wdzięku, która pragnie prawdziwej miłości, a nie małżeństwa z rozsądku. Jej relacja z Kleantem jest pełna ciepła i wzajemnego zrozumienia, co kontrastuje z zimnym i kalkulującym podejściem Harpagona.

Anzelm, bogaty kandydat na męża Elizy, to postać, która wprowadza do fabuły element zaskoczenia. Jego przeszłość i związki rodzinne odkrywają się w kluczowym momencie, co prowadzi do rozwiązania wielu konfliktów. Anzelm jest postacią, która mimo swojego bogactwa, potrafi okazać zrozumienie i hojność, co czyni go przeciwieństwem Harpagona.

Wszystkie te postacie tworzą barwną mozaikę charakterów, które w sposób humorystyczny, ale i pouczający, ukazują różnorodność ludzkich postaw wobec pieniędzy, miłości i rodziny. „Skąpiec” Moliera to nie tylko komedia o skąpstwie, ale także o ludzkich pragnieniach, konfliktach i dążeniu do szczęścia. Dzięki wyrazistym postaciom, utwór ten pozostaje aktualny i uniwersalny, skłaniając do refleksji nad tym, co w życiu naprawdę ważne.

Krótki wstęp

Kim był autor?
Molier, a właściwie Jean-Baptiste Poquelin, to jeden z najsłynniejszych francuskich dramaturgów XVII wieku. Jego dzieła są znane z błyskotliwego humoru i ostrej krytyki społecznej. „Skąpiec” to jedna z jego najbardziej znanych komedii.

Kiedy powstała książka?
„Skąpiec” został napisany w 1668 roku. Jest to czas, kiedy Molier był już uznanym dramaturgiem, a jego sztuki cieszyły się dużą popularnością na dworze króla Ludwika XIV.

Dlaczego ta książka jest ważna?
„Skąpiec” jest ważny, ponieważ w sposób humorystyczny i jednocześnie krytyczny przedstawia ludzkie wady, takie jak chciwość i skąpstwo. To dzieło, które mimo upływu lat, wciąż jest aktualne i bawi widzów na całym świecie.

Geneza utworu i gatunek

– Okoliczności powstania
Molier napisał „Skąpca” w okresie, gdy jego twórczość była już dobrze znana i ceniona. Sztuka powstała w czasie, gdy autor zmagał się z krytyką ze strony niektórych środowisk, co tylko dodawało mu motywacji do tworzenia dzieł o ostrym wydźwięku społecznym.

– Rodzaj i gatunek literacki
„Skąpiec” to komedia, a dokładniej komedia charakterów, która skupia się na przedstawieniu ludzkich wad i przywar w sposób humorystyczny.

– Cechy gatunku widoczne w lekturze
W „Skąpcu” widoczne są typowe cechy komedii: humor, ironia, dynamiczna akcja oraz wyraziste postacie. Molier mistrzowsko wykorzystuje te elementy, by w zabawny sposób ukazać ludzką chciwość i jej konsekwencje.

Czas i miejsce akcji

– Czy są realne czy fikcyjne?
Akcja „Skąpca” rozgrywa się w XVII-wiecznym Paryżu. Miejsce to jest realne, ale przedstawione w sposób, który podkreśla uniwersalność problemów poruszanych w sztuce.

– Jaką pełnią rolę w utworze?
Czas i miejsce akcji w „Skąpcu” nie są kluczowe dla zrozumienia fabuły. Służą one raczej jako tło dla ukazania ponadczasowych problemów związanych z ludzką naturą, takich jak chciwość i skąpstwo.

Bohaterowie

– Główny bohater: cechy, przemiana, rola
Głównym bohaterem jest Harpagon, tytułowy skąpiec. Jest on uosobieniem chciwości i skąpstwa. Jego obsesja na punkcie pieniędzy prowadzi do wielu komicznych, ale i tragicznych sytuacji. Harpagon nie przechodzi znaczącej przemiany w trakcie utworu, co podkreśla jego niezdolność do zmiany i zrozumienia własnych wad.

– Postacie drugoplanowe: 2–3 najważniejsze osoby
1. Kleant – syn Harpagona, który pragnie poślubić Mariannę. Jest przeciwieństwem ojca, pełen uczuć i gotów walczyć o miłość.
2. Eliza – córka Harpagona, zakochana w Walerym. Jest postacią pełną ciepła i dobroci.
3. Walery – ukochany Elizy, który stara się zdobyć przychylność Harpagona, by móc poślubić jego córkę.

– Relacje między nimi
Relacje między bohaterami są napięte, głównie z powodu skąpstwa Harpagona. Jego dzieci, Kleant i Eliza, starają się znaleźć szczęście w miłości, mimo że ich ojciec stawia im przeszkody. Walery, jako ukochany Elizy, próbuje zdobyć zaufanie Harpagona, co prowadzi do wielu zabawnych sytuacji.

Problematyka

– Jakie ważne tematy porusza utwór?
1. Chciwość i skąpstwo – główny temat utworu, ukazany poprzez postać Harpagona, który dla pieniędzy jest gotów poświęcić wszystko, nawet szczęście własnych dzieci.
2. Miłość – przedstawiona jako siła, która potrafi przezwyciężyć wiele przeszkód, ale również jako uczucie, które jest zagrożone przez materializm.
3. Rodzina – relacje rodzinne w „Skąpcu” są skomplikowane, a chciwość Harpagona prowadzi do konfliktów i nieporozumień.

– Krótkie rozwinięcie każdego z tych motywów
Chciwość i skąpstwo są ukazane jako destrukcyjne siły, które niszczą relacje międzyludzkie. Harpagon, skupiony na gromadzeniu bogactwa, nie dostrzega potrzeb swoich dzieci, co prowadzi do konfliktów. Miłość, choć silna, musi stawić czoła przeszkodom stawianym przez materializm. Rodzina, zamiast być źródłem wsparcia, staje się areną walki o pieniądze i władzę.

Wartości i przesłanie

– Czego uczy ta książka?
„Skąpiec” uczy, że chciwość i skąpstwo mogą prowadzić do samotności i nieszczęścia. Pokazuje, że prawdziwe szczęście nie tkwi w bogactwie, lecz w relacjach z innymi ludźmi.

– Jakie ma przesłanie dla współczesnego czytelnika?
Dla współczesnego czytelnika „Skąpiec” jest przypomnieniem, że materializm i pogoń za pieniędzmi mogą zniszczyć to, co w życiu najważniejsze – miłość, przyjaźń i rodzinę. To także ostrzeżenie przed tym, by nie pozwolić, aby pieniądze stały się jedynym celem w życiu.

Podsumowanie

• Autor i rok wydania: Molier, 1668
• Gatunek: komedia charakterów
• Główne postacie: Harpagon, Kleant, Eliza, Walery
• Tematy: chciwość, miłość, rodzina
• Przesłanie: prawdziwe wartości leżą w relacjach międzyludzkich, nie w bogactwie

Pytania do przemyślenia

• Dlaczego Harpagon jest postacią, którą warto zapamiętać?
• Jaką rolę w książce odgrywa miłość?
• Co można wynieść z tej książki dla siebie?

„Pieniądz nie jest celem, lecz środkiem do celu.” – Molier, „Skąpiec”

W literaturze często spotykamy się z postaciami, które budzą w nas skrajne emocje. Jedną z takich postaci jest Harpagon, główny bohater komedii Moliera „Skąpiec”. Jego zachowanie i sposób bycia stawiają przed nami pytanie: czy skąpstwo Harpagona jest jego największą wadą, czy może jednak kryje się za tym coś więcej? W tej rozprawce postaram się udowodnić, że skąpstwo Harpagona to nie tylko jego największa wada, ale także cecha, która wpływa na całe jego życie i relacje z innymi ludźmi.

Harpagon to postać, która już od pierwszych stron utworu wzbudza w czytelniku mieszane uczucia. Jego obsesja na punkcie gromadzenia pieniędzy i skrajne skąpstwo są widoczne w każdym jego działaniu. Harpagon nie tylko oszczędza na wszystkim, ale także traktuje swoje dzieci jak potencjalne źródło zysku. Jego skąpstwo jest tak silne, że nie potrafi dostrzec, jak bardzo krzywdzi swoich bliskich. W jednej ze scen, gdy jego syn Kleant prosi go o pieniądze na zakup nowego ubrania, Harpagon reaguje z oburzeniem i podejrzliwością, co pokazuje, jak bardzo pieniądze przesłaniają mu rzeczywistość. To właśnie ta cecha sprawia, że Harpagon jest postacią tragiczną, mimo że komedia Moliera ma na celu bawić.

Jednym z głównych argumentów potwierdzających tezę o skąpstwie jako największej wadzie Harpagona jest jego stosunek do miłości. Harpagon planuje ożenić się z młodą Marianną, nie z powodu uczucia, ale dlatego, że jest to dla niego korzystne finansowo. Jego syn, Kleant, również jest zakochany w Mariannie, co prowadzi do konfliktu między ojcem a synem. Harpagon nie potrafi zrozumieć, że miłość nie jest kwestią pieniędzy, co jeszcze bardziej uwidacznia jego skąpstwo. W jednym z dialogów, gdy Kleant próbuje przekonać ojca do zmiany zdania, Harpagon odpowiada: „Pieniądze, synu, to jedyna rzecz, która się liczy”. Ten cytat doskonale ilustruje, jak bardzo Harpagon jest zaślepiony swoim skąpstwem.

Kolejnym dowodem na to, że skąpstwo Harpagona jest jego największą wadą, jest sposób, w jaki traktuje swoich służących. Harpagon jest skłonny oszczędzać na wszystkim, nawet na jedzeniu dla swoich pracowników. W jednej ze scen, gdy jego służący Jakub próbuje przygotować posiłek, Harpagon nieustannie go kontroluje i krytykuje za każdy grosz wydany na jedzenie. Takie zachowanie pokazuje, że Harpagon nie ma szacunku dla innych ludzi i traktuje ich jedynie jako narzędzia do pomnażania swojego majątku. Jego skąpstwo prowadzi do tego, że jest samotny i nielubiany przez otoczenie.

Skąpstwo Harpagona wpływa także na jego relacje rodzinne. Jego dzieci, Kleant i Eliza, są zmuszone do ukrywania swoich prawdziwych uczuć i planów przed ojcem, ponieważ wiedzą, że jego reakcja będzie negatywna. Harpagon nie potrafi zrozumieć, że jego dzieci mają własne marzenia i pragnienia, co prowadzi do licznych konfliktów. W jednej ze scen Eliza wyznaje swojemu ukochanemu Walery’emu, że boi się reakcji ojca na ich związek, co pokazuje, jak bardzo skąpstwo Harpagona wpływa na życie jego dzieci. Harpagon, zamiast być wsparciem dla swoich dzieci, staje się dla nich przeszkodą do pokonania.

Niektórzy mogliby argumentować, że skąpstwo Harpagona jest wynikiem jego trudnych doświadczeń życiowych i że w głębi duszy jest on dobrym człowiekiem. Jednakże, nawet jeśli przyjmiemy, że Harpagon miał trudne życie, nie usprawiedliwia to jego zachowania. Skąpstwo jest cechą, którą można kontrolować i zmieniać, jeśli tylko się tego pragnie. Harpagon jednak nie podejmuje żadnych prób zmiany swojego postępowania, co świadczy o tym, że skąpstwo jest jego świadomym wyborem.

Innym kontrargumentem mogłoby być stwierdzenie, że Harpagon jest po prostu ofiarą swoich czasów, w których pieniądze były najważniejsze. Jednakże, nawet w tamtych czasach istnieli ludzie, którzy potrafili cenić wartości niematerialne. Harpagon nie jest więc ofiarą społeczeństwa, ale raczej jego produktem, który wybrał skąpstwo jako swoją drogę życiową.

Podsumowując, skąpstwo Harpagona to nie tylko jego największa wada, ale także cecha, która determinuje całe jego życie. Jego obsesja na punkcie pieniędzy wpływa na jego relacje z rodziną, przyjaciółmi i służącymi, prowadząc do licznych konfliktów i nieporozumień. Harpagon, zamiast cieszyć się życiem i relacjami z innymi ludźmi, wybiera samotność i izolację, co czyni go postacią tragiczną. Molier, poprzez postać Harpagona, pokazuje, jak destrukcyjne może być skąpstwo i jak ważne jest, aby w życiu kierować się wartościami niematerialnymi. Warto pamiętać, że prawdziwe szczęście nie tkwi w posiadaniu pieniędzy, ale w relacjach z innymi ludźmi i umiejętności cieszenia się życiem.

Najważniejsze informacje o lekturze

• Autor i rok wydania: „Skąpiec” został napisany przez Moliera, a jego premiera miała miejsce w 1668 roku.
• Gatunek i rodzaj literacki: Jest to komedia, należąca do dramatu.
• Czas i miejsce akcji: Akcja toczy się w XVII-wiecznym Paryżu.
• Główni bohaterowie:
  • Harpagon: główny bohater, skąpy ojciec, obsesyjnie oszczędny.
  • Kleant: syn Harpagona, zakochany w Mariannie.
  • Eliza: córka Harpagona, zakochana w Walerym.
  • Walery: ukochany Elizy, służący Harpagona.
  • Frozyna: swatka, która próbuje zaaranżować małżeństwo.
• Problematyka i główne motywy:
  • Skąpstwo: obsesja na punkcie pieniędzy i oszczędzania.
  • Rodzina: relacje między rodzicami a dziećmi.
  • Miłość: miłosne perypetie młodych bohaterów.
  • Chciwość: negatywne skutki nadmiernego przywiązania do majątku.
• Przesłanie i wartości: „Skąpiec” pokazuje, że nadmierna chciwość i skąpstwo mogą prowadzić do osobistej tragedii i izolacji społecznej.

Zapamiętaj te fakty

• Autor: Molier
• Rok wydania: 1668
• Gatunek: Komedia
• Miejsce akcji: Paryż
• Czas akcji: XVII wiek
• Główny bohater: Harpagon – skąpy ojciec
• Motywy: skąpstwo, rodzina, miłość, chciwość
• Przesłanie: Skąpstwo prowadzi do izolacji i konfliktów.