Królowa śniegu - Problematyka

Problematyką baśni Hansa Christiana Andersena pt.”Królowa Śniegu” jest ogromna zmiana jaka zaszła w Kaju pod wpływem odłamków czarodziejskiego zwierciadła, które utkwiły w jego sercu i oku. Chłopiec był początkowo dobrym i miłym dzieckiem, ceniącym piękno otaczającego go świata. Niestety pewnego dnia odłamki czarodziejskiego zwierciadła pozbawiły tego uroczego chłopca radości z życia. Kaj stał się złym ,nieczułym, oziębłym i zgorzkniałym dzieckiem. Od tej pory w jego odczuciu świat stał się brzydki, szkaradny i nudny. Z tego powodu chłopiec nie okazywał żadnych emocji i stale dokuczał innym oraz wyśmiewał się z nich.Ten biedny radosny chłopczyk w jednym momencie stracił swoją dziecięcą wrażliwość oraz radość z życia. Na szczęście Kaj miał w pobliżu siebie oddaną Gerdę, której niewinność, poświęcenie i miłość potrafiły go ocalić. To dzięki tej dobrej dziewczynce Kaj znów mógł patrzyć na świat oczami szczęśliwego dziecka. Andersen w swej baśń pokazuje, że to właśnie osoby najbardziej bezbronne, niewinne i ufne jak dzieci są w stanie odkryć najprawdziwsze piękno otaczającego nas świata. Potrafią rozkoszować się tym pięknem i obdarować swą radością innych. Warto także wspomnieć jak Gerda dzięki swojej dobroci i życzliwości dostawała pomoc od napotkanych na swojej drodze ludzi. I w prawdziwym życiu dobroć i życzliwość pomaga zdobywać pomoc od innych oraz zyskiwać przyjaciół. Jak się okazuje na podstawie tej baśni tylko przybierając postawę dzieci oraz ich nieskażone fałszem spojrzenie możemy docenić piękno otaczającego nas świata. Będąc dorosłymi zazwyczaj zaczynamy podchodzić do świata z dystansem. Patrzymy i nie dostrzegamy w świecie nic pięknego ani dobrego. Nie okazujemy już takich emocji jak kiedyś, a życie nie sprawia nam już takiej radość. Dlatego tak ważne jest, by pozostać dobrym człowiekiem i nie zatracać w sobie tej dziecięcej radość z życia. Tylko wtedy możemy docenić to co mamy. Piękną przyrodę, która nas otacza i prawdziwych przyjaciół, którzy zawsze będą przy nas. Dla zrozumienia tego wszystkiego autor na końcu utworu umieszcza biblijne słowa, które odczytuje babka: „A jeśli nie staniecie się jako dzieci, nie osiągniecie Królestwa Bożego”.