Pamięć i tożsamość - Problematyka

Problematyka książki pt. ,, Pamięć i tożsamość ” – Jan Paweł II

Wydawnictwo- Znak

Książka Jana Pawła II pt. ,, Pamięć i tożsamość ” jest przesłaniem skierowanym do ludzi na przełomie tysiącleci. Wiele wartości jest dzisiaj świadomie podważanych i negowanych.

Idea napisania książki zrodziła się w 1993 roku. Ojciec święty rozmawiał z wybitnymi ludźmi, kapłanami, filozofami ( ks. Józef Tischner, Krzysztof Michalski) w swojej letniej rezydencji w Castel Gandolfo.

Wstęp do książki napisali: ks. prałat Paweł Ptasznik i abp Paolo Sardi. We wstępie autorzy podkreślają, że Jan Paweł II jest świadkiem wielu wydarzeń w historii Polski, Europy i całego świata. Doświadczał wiele jako chłopiec, młodzieniec, kapłan, biskup, a w końcu jako Papież.

To wielka, jakże poruszająca katecheza potrzebna szczególnie dla nas żyjących w obecnych czasach. Ojciec Święty podejmuje dialog ze wszystkimi. Jan Paweł II porusza w książce ludzkie sumienia, sprawy najbliższe naszemu sercu, niepokoje i rozterki. Próbuje udzielić wskazówek i podaje właściwe rozwiązania. Zachęca do szukania właściwych odpowiedzi. Jan Paweł II podkreśla, że z każdego zła Bóg potrafi wyprowadzić dobro.
Pisze, że Ojczyzna jest dobrem wspólnym, ale powinna być też wspólnym obowiązkiem. Wspomina heroizm, odwagę i bohaterstwo Polaków, którzy walczyli o wolność kraju.

W książce rozważania Papieża ujęte są w następujących częściach:

Miara wyznaczona złu,
Wolność i odpowiedzialność,
Myśląc Ojczyzna… (Ojczyzna -naród- państwo),
Myśląc Europa (Polska- Europa – Kościół),
Demokracja: możliwości i zagrożenia.

Jan Paweł II omawia skutki komunizmu, sprawę wolności i patriotyzmu, obszar demokracji. Pisze o misji Kościoła we współczesnym świecie.
Słowo ,,Ojczyzna” Jan Paweł II łączy z pojęciem ojca. Nawiązuje do pojęcia Ojca z ust samego Chrystusa. Zwraca uwagę, że Ojczyzna to dziedzictwo duchowe, ziemia, kultura przejęta od przodków. Jan Paweł II tak bardzo pragnął, by to dziedzictwo przetrwało we właściwych jego wymiarach. Podkreśla, że Ojczyzna jako ojcowizna jest z Boga, ale i ze świata.
Jan Paweł II wspomina sławnych poetów: Adama Mickiewicza, Zygmunta Krasińskiego, Juliusza Słowackiego, Cypriana Kamila Norwida, twórczość Fryderyka Chopina, Stanisława Moniuszki i wielu innych znakomitych Polaków. Zwraca uwagę na piękno dzieł polskich malarzy- Jana Matejki, Artura Grottgera, Jacka Malczewskiego, Stanisława Wyspiańskiego. Pisze o rozwoju teatru.
Jan Paweł II analizując pojęcie Ojczyzny tłumaczy czym jest patriotyzm. Nawiązuje do dekalogu, a w nim do czwartego przykazania, które brzmi ,,Czcij ojca swego i matkę swoją”. Podkreśla, że mamy czcić rodziców, bo oni dali nam życie, a dając życie uczestniczyli w dziele zbawienia. Patriotyzm jest też umiłowaniem historii, tradycji, kultury, języka, przyrody.

Na końcu opisana jest relacja z zamachu na życie Jana Pawła II, który miał miejsce 13 maja 1981 na placu świętego Piotra w Rzymie. Zamachu dokonał Ali Agca.
Jest też wzmianka o spotkaniu Papieża z zamachowcem, Alim Agcą, w 1983 r.