Królowa śniegu - Opracowanie

Baśń opowiada o dwójce dzieci: Kaju i Gerdzie mieszkających w sąsiedztwie .
Gerda – dziewczynka o złotych włosach, niebieskich oczach i miłym uśmiechu.
Kaj- chłopiec z brązowymi włosami i zielonymi oczami.
Główni bohaterowie to : Kaj, Gerda, Królowa śniegu.
Bohaterowie poboczni : Babcia Gerdy, babcia Kaja, Diabeł, uczniowie szkoły diabła, koledzy Kaja, staruszka która umie czarować, książę, księżniczka, rozbójniczka, rozbójnicy, wrona, Laponka.
AUTOR
Autorem jest Hans Christian Andersen
Pierwsze wydanie ukazało się w roku 1844
Wygląd autora : krótkie kręcone brązowe włosy, wystający nos, brązowe oczy.
Hans Christian Andersen urodził się drugiego kwietnia w roku 1805 a zmarł w wieku 70 lat dnia czwartego sierpnia w roku 1875.
AKCJA
Akcja zaczyna się u diabła nad wszystkimi domami, trwa przez cały od jesieni do lata.
Kończy się w lato gdy Kaj i Gerda są dorośli.
STRESZCZENIE
Zły czarownik diabeł stworzył lustro które, to co ładne zmieniało w brzydkie. Uczniowie diabła lecieli wysoko aż lustro zaczęło drżeć aż w końcu rozleciało się na biliony kawałków. Mała Gerda i Kaj mieszkali na poddaszu Kaj razem ze swoją babcią na jednym a Gerda ze swoją babcią, na drugim. Ich domy były tak blisko że dzieci mogły po prostu przechodzić od jednego domku do drugiego po rynnie. W lato Kajowi wpadł do serca i do oka ułamek magicznego lustra stworzonego przez diabła. Chłopcu zmroziło się serce. Kaj poszedł pobawić się z innymi chłopcami na sankach. Spotkał tam królową śniegu i podczepił do jej sań swoje maleńkie sanki. Gerda przestraszyła się bo Kaj od dłuższego czasu nie przychodził. Dziewczynka postanowiła że go poszuka z samego rana wzięła swoje czerwone buciki i wyruszyła. Przyszła nad rzekę i pomyślała że rzeka zabrała Kaja więc rzuciła buciki i poprosiła żeby rzeka oddała Kaja. Rzeka nie oddawała Kaja I Gerda postanowiła, że wyruszy sama na poszukiwania Kaja łódką płynęła bardzo długo aż nagle dopłynęła do ogrodu w którym mieszkała starsza pani. Pani pomogła wyjść Gerdzie z wody i razem poszły do domu. Gerda zatrzymała się u starszej pani na parę dni gdy Gerda wyruszyła na dalsze poszukiwania chłopca . Gdy odpoczywała spotkała wronę która powiedziała jej dzień dobry Gerda opowiedziała wronie o tym co ją spotkało Wrona powiedziała że widziała chłopca Który miał na plecach sanki powiedziała też że wszedł do zamku Gerda dała radę dostać się do zamku znalazł to spał stała księżniczką na biały białą jak lilia a drugie było czerwone Gerda zauważyła że osoba która leży w łóżku ma brązową szyje pomyślała że to Kaj Krzyknęła głośno jego imię a książę obudził się odwrócił głowę ale niestety nie był to Kaj. księżniczka obudziła się a Gerda opowiedziała im to co ją spotkało, królewicz który był bardzo miły zszedł z łóżka i pozwolił Grędzie na nim się położyć a Gerda położyła się spać. Kiedy się już obudziła książę i księżniczka dali jej ubranie ciepłe ubranie i pożegnali ją. Pojechała złotą karocą dla lasu który był bardzo ciemny ale karoca świeciła jak pochodnia Nagle spotkali rozbójników. rozbójnicy zabrali Gerdę do miejsca w którym mieszkali. Gerda przespała się u rozbójników. Potem mała rozbójniczka dała dziewczynce jej rena a Gerda razem z renem pojechali. Zatrzymali się pod skromnym domkiem i zapukali tworzyła im starsza Laponka
Ren opowiedział historię Gerdy. Laponka poradziła Gerdzie żeby pojechała na renie do swojej koleżanki Finki. I też tak zrobiła dziewczynka pojechała do Finki. Ren poprosił Finkę żeby dała Gerdzie taki napój żeby była silna jak dwunastu mężczyzn żeby Gerda mogła pokonać królową śniegu. Lecz Finka uzmysłowiła Gerdzie i renowi że ma wielką moc. Finka poprosiła też rena żeby zawiózł Gardę pod zamek Królowej Śniegu i zostawił ją koło krzaka. Ren tak zrobił. Gerda biegła przed siebie nagle dostrzegła zamek. – to pewnie zamek Królowej śniegu- pomyślała .Gerda dostała się do zamku znalazła tam Kaja, który układał napis „ Wieczność „. Mała Gerda podbiegła do kaja i zapłakała. Wtedy Kaj zaczął płakać i odłamek szkła z lustra stworzonego przez diabła wypadł mu z oka. Wzięli się za ręce i uciekli z zamku królowej śniegu i razem przyjechali do domów na renach które dostali od Laponki i żyli długo i szczęśliwe.