Chatka Puchatka - Geneza utworu i gatunek

„Chatka Puchatka” została napisana i wydana przez Alana Aleksandra Milne’a w roku 1928 (polskie wydanie miała swą premierę w roku 1938). Książka to dziesięć niedługich opowiadań, które są kontynuacją i rozwinięciem przygód z części pierwszej, zatytułowanej „Kubuś Puchatek”. W przedmowie (nazwanej przez autora „Wymówką”) autor przeprasza za zwłokę w pisaniu drugiej części.
Książka należy do gatunku literatury dziecięcej. Bajkowe postacie, piosenki, wierszyki, ilustracje Ernesta Sheparda, prostolinijność w przekazie i historie pozbawione przemocy wyraźnie wskazują, iż odbiorcą opowiadań są przede wszystkim mniejsze dzieci.
To właśnie dla swego syna autor wykreował Stumilowy Las i stworzył znanych i lubianych do dnia dzisiejszego bohaterów. Inspiracją stały się pluszaki należące do Christopher’a Robina. To właśnie on został książkowym Krzysiem (polskie tłumaczenie imienia). Na siódme urodziny Christopher dostał w prezencie pluszowego misia pochodzącego ze sklepu Harrodsa w Londynie, na podstawie którego autor wykreował postać Kubusia Puchatka. Sam pluszak stał się później zabawką kultową, a chłopiec był bardzo zżyty ze swą maskotką. Z kolei inspiracją dla imienia tytułowego Puchatka – w oryginale Winnie the Pooh – była niedźwiedzica (o imieniu Winnie) przebywająca w zoo, którą ojciec i syn często odwiedzali. Zanim niedźwiedź trafił to zoo, był maskotką kanadyjskich żołnierzy walczących na froncie. Opiekunem misia był porucznik Harry Colebourne. Początkowo Alan Aleksander Milne opowiadał swemu synkowi na dobranoc owe historie, później za namową rodziny, postanowił przenieść je na papier. Książki („Kubuś Puchatek” i „Chatka Puchatka”) przyniosły autorowi ogromną popularność, wpisując się w jedną z najważniejszych pozycji klasyki literatury dziecięcej.