Don Kichot - Najważniejsze informacje

„Don Kichot z La Manchy”, a właściwie „El ingenioso hidalgo don Quijote de La Mancha”, czyli „Przemyślny szlachcic Don Kichote z La Manchy” to powieść autorstwa Miguela de Cervantesa. Jest to bez wątpienia najbardziej znane i najwybitniejsze dzieło tego hiszpańskiego autora. Powieść składa się z dwóch części, pierwsza została wydana w roku 1605, zaś druga dziesięć lat później. Pierwsza część często uważana jest jednocześnie za pierwszą powieść nowożytną. Utwór jest dziełem komediowym, humorystycznym, posiada również cechy satyryczne, ponieważ na swój sposób wyśmiewa starożytny etos rycerski. Jest to właściwie parodia średniowiecznego eposu rycerskiego. Głównym bohaterem jest tytułowy Don Kichot, ma on około 50 lat i jak można się domyślić niemałe problemy psychiczne. Don Kichot w swym szaleństwie uznaje siebie za rycerza i postanawia wyruszyć w drogę pełną przygód. W tym celu bierze ze sobą stary miecz, do hełmu dorabia kartonową przyłbicę i wyrusza na swym wychudzonym, zabiedzonym koniu. Wraz z głównym bohaterem wyrusza Sancho Pansa, jest to służący, którego Don Kichot uznał za swego giermka. Sancho zgadza się na podróż, ponieważ zostaje skuszony przez błędnego rycerza (Don Kichota) dobrociami materialnymi jakie ma otrzymać po podróży. Mężczyzn spotyka wiele przygód podczas, których spotykają niezliczoną liczbę ludzi. Przygodny, które przeżywają bohaterowie są niezwykle zabawne np. Gdy Don Kichot trafia do karczmy uznaje karczmarza za króla, karczmę za zamek, a przebywające tam „panie lekkich obyczajów” za damy dworu. Przez swoje szalone postępowanie główny bohater nie raz pakuje się w niemałe kłopoty. Warto wspomnieć, że w treści tego dzieła występują postaci fantastyczne, są jednak one tylko wytworem wyobraźni Don Kichota i zawsze pod ich zmyślonymi postaciami kryją się prawdziwi ludzie lub przedmioty uważane przez głównego bohatera, za coś zupełnie innego jak np. Smoki czy czarodzieje. Powieść stała się tak popularna z pewnością ze względu na swą wszechstronność, bowiem bohater powieści nie tylko budzi śmiech i radość, jest to także obiekt refleksji i żalu, ponieważ jest on absolutnie oderwany od rzeczywistości.