Don Kichot - Problematyka

„Don Kichot” Miguela de Cervantesa jest ważną powieścią, pierwszą nowożytną, powstałą w Hiszpanii w XVII w. Jest to powieść pisana w baroku, który przynosi wraz ze sobą rozczarowanie renesansem. Barok powracał poniekąd do idei średniowiecza. Idea rycerskości była anachronizmem, don Kichot uosabia sobą postać człowieka, który nie zwrócił uwagi, iż czas upływa. Jest to opowieść o drodze, o przeżytej podróży. Bohaterowie zostali zestawieni przy pomocy kontrastów vide don Kichot i giermek Sancho Pansa. Jest to książka o marzeniach, o dążeniu do ich realizacji. Jest to opowieść o odwadze, o walce w imieniu słabszych. Don Kichot dla wielu jest zjawiskiem, mówiąc ostrzej dziwadłem, które żadną miarą nie przystaje do czasów współczesnych. Jest to powieść o degradacji wartości, to co kiedyś było ważne, istotne, dziś uległo dewaluacji. Jest to opowieść o marzeniach, postawie buntu, kontestacji zastanej rzeczywistości, idealizmie, samotności, gdyż don Kichot jest wyobcowany, Sancho Pansa idzie za Nim dla celów materialnych. Jest to książka o próbie poprawy świata, niektórzy widzą tu postawy stoickie. Don Kichot jest spełniony, został wyznaczony na rycerza. Jest to opowieść o pewnym złudzeniu, o krytyce literatury, która nie nadaje się do czytania. Wszyscy widzą, iż książki które don Kichot czytał zrobiły Mu krzywdę na umyśle. Don Kichot jest postacią tragiczną, co widać podczas walki z wiatrakami, jest pogrążony w swoich fantasmagoriach. Dulcynea jest zwykłą chłopką, żadną księżniczką. Jest to opowieść o schizofrenii, o chorym człowieku, który żyje we własnym świecie. Don Kichot nie rezygnuje ze swoich pragnień oraz marzeń. Otoczenie chce, ażeby don Kichot przegrał, umiera świadomy, wraca do świata żywych, wie, że źle ocenił swoją rzeczywistość. Jest to też książka o rozsądku, który uosabia Sancho Pansa, który musi zadbać o swój byt jak też o swoich bliskich. Jest to opowieść o przeciwieństwach, które się przyciągają. Cervantes pragnął pokazać, że świat nie jest jednoznaczny, każdy widzi to co chce zobaczyć, zaś w najbliższych latach tuż po napisaniu „Don Kichota” wielu będzie w ten sposób pisać. Pisarz wskazuje, iż sami powinniśmy zadecydować jak to nasze życie powinno wyglądać, nie powinniśmy pozwalać niczego sobie dyktować. Na świecie są różne poglądy, natomiast bez szalonych ludzi nie byłaby możliwa ewolucja, rozwój świata. Don Kichot pokazuje, że warto próbować, warto iść za swoim wewnętrznym głosem, nie poddaje się, walczy, stara się. Don Kichot walczy o prawo do równego traktowania, gdy staje w obronie bitego parobka. Ma prawo do interwencji, wielu z nas zachowałoby się w sposób tożsamy, identyczny. Don Kichot walczy o sprawiedliwość, o równe podejście do każdego człowieka, o tym jest ta książka. Jest to książka o idealizmie, o walce o sprawę, o honorowości, sensie działań, miłości. Autor wskazuje na upór, zaś Jego bohater ma w sercu tęsknotę za lepszym światem. Bohater dopasowuje świat do własnej wizji, wskażmy, iż nikomu krzywdy nie robi. Don Kichot jest o walce z samym sobą, don Kichot na końcu tę walkę z własnym szaleństwem wygrywa. Warto przeczytać książkę dla języka, którym została napisana, dla ciekawych postaci. Na koniec winniśmy zapytać siebie samych czy mamy coś w sobie z postaci don Kichota, a jeśli tak to co to jest, jaka cecha?