Dziewczynka z zapałkami - Bohaterowie

1) W baśni Hansa Christiana Andersena główną bohaterką jest tytułowa dziewczynka z zapałkami. Autor nie podaje nam informacji o tym, jak dziewczynka się nazywa i ile ma lat. Wiemy jedynie, że mieszka z rodzicami na strychu i żyje w wielkiej nędzy i biedzie. Poznajemy jej wygląd – dziewczynka jest chuda i wątła. Spowodowane jest to tym, iż cały czas głoduje z powodu życia w biedzie. Dziewczynka ma piękne, długie, jasne i złociste włosy, które spływają jej po ramionach niczym ciepły płaszcz, otulając jej szyję i plecy przed chłodem. Dziewczynka ubrana jest w cienką sukienkę i czerwony fartuszek, w którym trzyma pudełka zapałek. Nie ma nic na głowie, mimo że na dworze panuje mróz. Jeszcze rano miała na nogach stare pantofle matki. Pantofle były na nią za duże, a poza tym były bardzo stare i zniszczone. Niestety, dziewczynka zgubiła pantofle, dlatego pomimo mrozu i śniegu chodziła ulicami miasta całkowicie boso. Z tego powodu dziewczynce zsiniały i poczerwieniały nogi, a zziębnięte ręce prawie jej skostniały. Twarzy dziewczynki także nie oszczędził panujący tego wieczoru mróz. Jej twarz była czerwona i spierzchnięta od zimna. Dziewczynka chodziła ulicami miasta wolno, drżąc z zimna i głodu. Bardziej była podobna do cienia niż do prawdziwego żywego dziecka. Biedne dziewczynka w końcu nie miała nawet siły chodzić, a tym bardziej utrzymać w ręce pudełka zapałek. Możemy również przypuszczać, że na ciele dziewczynka ma wiele sińców i zadrapań. Przypuszczamy tak, ponieważ jest bita przez ojca, gdy nie przynosi do domu pieniędzy.
2) Kolejną bohaterką baśni jest ukochana babcia dziewczynki. Pojawia się ona na samym końcu tej smutnej baśni. Babcia pojawiła się w świetle bijącym od zapałki. Cała jaśniała ciepłym i łagodnym blaskiem. Nie była ona nigdy tak piękna i cudowna za życia – dopiero teraz dziewczynka ujrzała ją tak płomienną i jaśniejącą. Staruszka z wielką miłością i ciepłem patrzyła na wnuczkę, uśmiechając się do niej.