Karaibska tajemnica - Streszczenie krótkie

,,Karaibska tajemnica”
Panna Marple rozmawiała z majorem Palgrave`em, który ciągle opowiadał te same historie i wszystkich nimi zanudzał. Jedna z opowieści opowiadała o seryjnym mordercy żon.
Pewnego dnia major został zamordowany. Lekarz uważał, że przyczyną zgonu, było nadciśnienie, co potwierdziły plotki o tym. Dodatkowo w pokoju majora zostały znalezione leki.
Panna Marple podejrzewała, że było to morderstwo.
Poprosiła o konsultacje lekarską z doktorem Grahamem i zmyśliła, że zgubiła zdjęcie siostrzeńca. Chodziło jej o fotografię mordercy.
Doktor Graham przyszedł i oznajmił, że nie znalazł zdjęcia, o które prosiła. Staruszka nieźle to przyjęła. Rozmowa znów zbiegła do tematu majora.
Szukanie mordercy wcale nie było takie proste. Panna Marple zastanawiała się nad tym. Zanim major zaczął się dziwnie zachowywać, spojrzał przez prawe ramię kobiety. To dawało trzech podejrzanych: Dysona, Hillingdona i Jacksona. Pokojówka z hotelu, także myślała nad tym, co widziała.
Panna Marple próbowała się czegoś dowiedzieć od innych osób.
Victoria przyszła do Molly Kendall, właścicielki hotelu, aby zwierzyć się jej ze swoich przypuszczeń.
Rozmowa z Esther Walters i z panną Prescott dodała kilka nowych faktów. Panna Marple postanowiła wyznać prawdę doktorowi. Powiedziała, że go okłamała i wyjawiła prawdę. Doktor Graham zgłosił to do swojego kolegi, administratora wyspy. Daventry miał zamiar coś z tym zrobić.

Molly od pewnego czasu miała zanik pamięci. Do tego w nocy miewała koszmary i czuła, że ktoś ją śledzi. Swoje zmartwienia wyjawiła Evelyn.
Edward powiedział Evelyn o swoim udziale w morderstwie. Chciał uciec z wyspy, aby w końcu zostawić Lucky.
Evelyn rozmawiała z Timem o jego żonie. Nagle Molly wyszła ze ścieżki i płakała. Ktoś zamordował Victorię Johnson.
Funkcjonariusze próbowali się czegoś dowiedzieć od Molly, lecz na próżno. Dziewczyna była zbyt przerażona.
Policjanci przesłuchiwali partnera Victorii, pana Dysona, Evelyn i Tima.
Gdy panna Marple zastanawiała się, podszedł do niej pan Rafiel. On też rozmyślał o morderstwie. Panna Marple podzieliła się z nim swoimi spostrzeżeniami.
Esther Walters była pewna, że major wspominał o mordercy jako kobiecie. Panna Marple zaczęła wątpić w swoje domysły, lecz pan Rafiel nie tracił nadziei.
Panna Marple plotkowała z panną Prescott. Pastor nie lubił tego, dlatego ich skarcił.
Gdy panna Marple się obudziła, widziała skradającego się Jacksona. Ujrzała jak mężczyzna przeglądał dokumenty.
Molly połknęła dużą dawkę tabletek, ale nic poważniejszego nic się nie stało.
Panna Marple ofiarowała swą pomoc w pilnowaniu Molly. Gdy poszła do łazienki, zastała Jacksona, przypatrującego się kremowi. Okazało się, że pracownik pana Rafiela to znawca kosmetyków.
Później starsza pani rozmawiała z doktorem Grahamem.
W nocy kobieta słyszała hałas. Wyszła i dowiedziała się o zniknięciu Molly. Wszyscy zebrali się nad zatoczką, gdzie leżało ciało kobiety. Początkowo uznano ją za panią Kendall. W blasku księżyca, panna Marple zauważyła odrosty. To była Lucky.
Molly wróciła do bungalowu. Wkrótce przyszedł Tim. Podał jej szklankę, ale w tej chwili przyszła panna Marple z Jacksonem i obezwładnili Tima. Szybko dołączyli pan Rafiel i Esther. Panna Marple odkryła zagadkę. Tim był mordercą. Esther rzuciła się na Jacksona. Wyszło na jaw, że Esther i Tim mieli romans.
Panna Marple wyjaśniła panu Rafielowi zagadkę. Major miał szklane oko, więc spojrzał przez drugie ramię. Tam siedział Tim Kendall.
Panna Marple po pobycie na wyspie wróciła do domu.