Opowieści z Narnii – Ostatnia bitwa - Bohaterowie

„Ostatnia bitwa” to siódma część zamykająca cykl pod tytułem „Opowieści z Narnii”, autorstwa Clive’a Staples’a Lewisa (C.S Lewis). Oto występujący w tym tomie bohaterowie.

BÓSTWA:
Lew Aslan – prawdziwy władca Narnii oraz innych krain. Król. Jest synem Wielkiego Władcy-Zza-Morza. Archetyp Jezusa. Jest dobry, szczery i sprawiedliwy. W ostatnich rozdziałach daje znak Ojcu Czasu, aby zakończył świat. Staje się sędzią dla wszystkich istot. Budzi respekt i szacunek. Jest ogromnych rozmiarów, pokrywa go gęste futro i bujna grzywa. Często zjawia się i znika znienacka, niejednokrotnie w aureoli blasku. Przewodnik, doradca i przyjaciel bohaterów.

Tasz – bóg Kalormeńczyków. Symbol zła. Archetyp szatana. Jest szkaradną istotą o czterech kończynach, ludzkiej posturze i ptasim łbie. Kiedy się pojawia, słońce zakrywają ciemne chmury, a w powietrzu roznosi się smród rozkładu. Krętacz rozpowiada, że Tasz i Aslan to jedność – Taszlan – co jest nieprawdą. Tasz to przeciwieństwo Wielkiego Lwa.

LUDZIE:
Król Tirian – ostatni z królów Narnii. Jest to młody i skromny mężczyzna, który nie lubi pompatyczności dworów; kocha naturę, spokój i ciszę. Cechuje go odwaga, jest gotowy oddać życie za swych przyjaciół i Narnię. Nawet kiedy podczas ostatniej bitwy znajduje się na straconej pozycji, walczy do ostatniego tchu. Ma dobre serce. Zabił atakujących go Kalormeńczyków, ale szybko pożałował tego czynu i ogarnęły go wyrzuty sumienia. Dobry, sprawiedliwy i troskliwy.

Eustachy Scrubb – chłopiec znany z poprzednich części. Kuzyn rodzeństwa Pevensie. Lękliwy, wrażliwy i empatyczny. Mimo to staje do walki i stawia czoła wrogom.

Julia Pole – dziewczynka znana z poprzednich części. Koleżanka ze szkoły Eustachego. Dobrze posługuje się łukiem, który jest jej głównym orężem. Odważna i dociekliwa. To ona odkrywa kłamstwo szympansa i przebranego za lwa osła. Nie pozwala jednak Tirianowi na zabicie go, uważa że każdemu należy się druga szansa, a osioł jest niewinny. Ma dobre serce i jest sprawiedliwa.

Riszda Tarkaan – Przywódca Kalormeńczyków. Bezwzględny, mściwy i waleczny. Zawarł pakt z szympansem. Ostatecznie znika w Stajni razem z Taszem, który go pochwycił.

Łucja, Zuzanna, Edmund i Piotr Pevensie – znane z poprzednich części rodzeństwo pojawia się również w tej powieści. Stają się świadkami końca Narnii.

Emet – siódmy syn Harfy Tarkaana z miasta Tehiszbaan. Młody Kalormeńczyk, który przybył do Narnii na wojnę. Odważa się wejść do Stajni, aby odkryć prawdę. Trafia do „raju”, kiedy Narnia kończy się i staje przed obliczem Aslana, który tłumaczy mu zawiłości wiary.

ZWIERZĘTA:
Krętacz – mówiący szympans, którego poznajemy już na początku powieści. Jest sprytny, pozbawiony skrupułów, bezwzględny, lubi wykorzystywać innych, aby osiągnąć swe cele. Pragnie, aby wszyscy oddawali mu hołd i okazywali szacunek – kocha władzę i płynące z niej przywileje. Nie szanuje żadnych praw ani żadnych istot. Wszedł w układ z wrogami Narnii, Kalormeńczykami.

Osioł Łamigłówek – stał się narzędziem w rękach szympansa, którego uważa za przyjaciela. Pod pretekstem ciepłego płaszcza na zimę, Krętacz ubrał go w skórę lwa, nakłaniając do kłamstw i udawania Aslana. Osioł nie uważa się za zbyt mądrego, godzi się więc na wszystko, co podpowiada mu „przyjaciel”. Jest zbyt wystraszony, aby się sprzeciwić. Kiedy na końcu powieści staje przed obliczem Aslana, jest mu bardzo wstyd, że stał się mimowolną marionetką małpy.

Orzeł Dalwid – znajomy króla Tiriana, który przekazuje mu tragiczne wiadomości o zdobyciu zamku Ker-Paravel oraz śmierci Runwida i jego armii. Walczy w bitwie do końca i chętnie pomaga swym przyjaciołom.

Kot Imbir – wyraźny antagonista. Potwierdza wszystkie kłamstwa szympansa, odkrywając różne wyreżyserowane przedstawienia. Kiedy w Stajni spotyka Tasza, traci przywilej posługiwania się ludzką mową.

MAGICZNE ISTOTY:
Jednorożec Klejnot – najlepszy przyjaciel króla Tiriana. Kocha go jak brata i jest gotów pójść za nim chociażby w objęcia śmierci. Melancholijny, lubi wspominać przeszłość i snuć opowieści. Jego szlachetny i dostojny wygląd często wzbudza zachwyt.

Centraur Runwid – przyjaciel Tiriana, który staje na czele małej armii ruszającej z odsieczą, aby ukarać Kalormeńczyków za dewastowanie lasu. Ostrzega króla przed zbliżającym się wielkim niebezpieczeństwem. Wyczytał to z gwiazd. Ginie od strzały.

Karzeł Gryfel – jest swoistym przywódcą karłów prowadzonych do niewolniczej pracy w kopalni. Wypowiada się w imieniu swych pobratymców. Jest zły z powodu oszustwa Krętacza i wszystko (nawet prawdę) przyjmuje jako kolejne oszustwo. On oraz jego przyjaciele pragną mieć Narnię tylko dla siebie, dlatego dopuszczając się zdrady, atakują obydwie strony konfliktu oraz mordują pędzące na pomoc Tirianowi mówiące konie. Nie wierzą w Aslana ani inne bóstwa.

Karzeł Pogin – jako jedyny ma odmienne zdanie niż inne karły. Wierzy w Aslana i przyłącza się do króla Tiriana i jego przyjaciół. Lojalny i serdeczny, dzielnie walczy do końca.