Opowieści z Narnii – Ostatnia bitwa - Problematyka

„Ostatnia bitwa” to siódmy tom zamykający cykl „Opowieści z Narnii”. Książka została wydana w 1956 roku, a jej autorem, podobnie jak części poprzednich, jest Clive Staples Lewis (C.S Lewis). W niniejszym wypracowaniu, omówię problematykę powieści.
Wbrew temu, co sugerowałby tytuł książki, główną problematyką nie jest bitwa, wojna czy walka. W tomie pierwszym, pod tytułem „Lew, Czarownica i stara szafa” końcowa bitwa o wolność Narnijczyków była spektakularna i wysuwała się na pierwszy plan fabuły. Autor zastosował bardzo powszechny w literaturze fantasy odwieczny motyw walki dobra ze złem – triumfu dobra i klęski zła. Również w innych częściach cyklu mogliśmy oczyma wyobraźni ujrzeć wszelakie bitwy i liczne starcia. W tomie siódmym, C.S Lewis stworzył bitwę niemalże kameralną. Tirian – ostatni król Narnii – wraz ze swoimi przyjaciółmi i sprzymierzeńcami, walczy z okrutnymi Kalormeńczykami i zbuntowanymi narnijskimi zwierzętami oraz magicznymi istotami, które za sprawą kłamstw i matactw małpy, wystąpiły przeciwko swemu władcy. Owa bitwa jest zaledwie tłem do pozostałych wydarzeń, znacznie bardziej istotnych. Przypomnę fragment fabuły. Szympans o imieniu Krętacz wykorzystuje swojego sąsiada, osła Łamigłówka, jako narzędzie pozyskania władzy i obalenia starego porządku. W tym celu przebiera go w znalezioną uprzednio skórę lwa i wmawia zdezorientowanym zwierzętom, iż Aslan powrócił. Mało tego, sprytny szympans pozyskuje sojuszników (wodza Kalormeńczyków – Riszdę Tarkaana oraz kota Imbira), którzy pomagają mu w jego matactwach. Krętacz twierdzi, jakoby z rozkazu Aslana prastara puszcza została zdewastowana, a narnijskie, mówiące zwierzęta przymuszone do niewolniczej pracy. Prawda i maskarada szybko wychodzą na jaw, jednak poddani są zbyt zagubieni, aby ujrzeć to, co mają przed oczyma. Główną problematyką utworu jest potęga wiary. Małpa łączy narnijskie bóstwo – Aslana – z bóstwem wrogów – Taszem, tworząc jedność (Taszlan), co całkowicie zachwiało wiarą tam obecnych. Najważniejszym punktem książki jest koniec Starej Narnii i początek Nowej. Aslan występuje w roli sędziego ostatecznego, który ratuje od zguby, bądź potępia za przeszłe czyny. Istoty, które w sercu niosą miłość i wiarę, zostają przeniesione do odpowiednika Raju, natomiast ci, którzy są pochłonięci przez zło, giną w cieniu Wielkiego Lwa. Narnia się kończy. Zachodzące podczas tego procesu wydarzenia łudząco przypominają biblijną Apokalipsę. To jest tak naprawdę tytułową ostatnią bitwą, podczas której nikt już jednak nie walczy. Owa bitwa odbywa się w sercu każdej, nawet najmniejszej istoty, która albo przepadnie na zawsze, albo przekroczy mistyczne Drzwi do lepszego świata, lepszej Narnii, która nie ma granic, a jej mieszkańcy nie mają trosk i nie czują bólu. Widać tu wyraźną symbolikę końca świata, jaki znamy z Nowego Testamentu. Szympans Krętacz jest Antychrystem, który zjawia się tuż przed końcem i próbuje namieszać wszystkim w głowach, z tą różnicą, że małpiszon robi to dla swych własnych celów. Wiara w jedyną prawdę i jedyne bóstwo jest tu bardzo istotna, gdyż to ona decyduje o dalszym losie danego człowieka, zwierzęcia, czy mieszkańca innych krain. Oprócz motywów religijnych, książka porusza także problematykę śmierci. W ostatnim rozdziale Łucja, która znalazła się w odpowiedniku Raju dowiaduje się, że ona, jej bracia oraz ich rodzice zginęli w wypadku kolejowym. Nigdy nie powrócą już do swego świata, na zawsze pozostaną w Nowej Narnii. Motyw życia po śmierci nie jest zbyt często poruszany w literaturze dziecięcej, gdyż jest tematem dość posępnym i trudnym. Autor jednak sprytnie ukrył ten temat sprawiając, że odnosimy wrażenie, iż śmierć jest wybawieniem. Dzieci uciekły od pogrążonego wojną świata, porzuciły wszelkie troski i od teraz będą przeżywać niesamowite przygody. Można odnieść wrażenie iż autor skłania do myślenia, iż prawdziwe życie paradoksalnie zaczyna się dopiero po śmierci. Z rodzeństwem nie ma Zuzanny. Przestała ona wierzyć w Narnię, a więc również w Aslana, gdyż stała się zbyt dorosła. Nie było jej w pociągu podczas feralnego wypadku, a więc jako jedyna została w swoim świecie. Zuzanna jest symbolem człowieka, który na przestrzeni lat odwrócił się od wiary.
Podsumowując moją pracę w kilku słowach. Problematyką książki „Ostatnia bitwa” są motywy religijne, wiara oraz koniec Narnii i wiążący się z nią osąd wszystkich żyjących i nieżyjących istot.