Opowieści z Narnii – Siostrzeniec czarodzieja - Bohaterowie

Digory Kirke – młody chłopak, który z sielskiej wsi został przeniesiony do Londynu, do domu wujostwa. Jego mama jest ciężko chora, a ojciec przebywa w Indiach, dlatego chłopiec jest nieszczęśliwy. Uważa też, że jego wuj (Andrzej) jest stuknięty i nieco się go obawia. Kiedy poznaje Polę, szybko się zaprzyjaźniają i zostają wciągnięci w wir wydarzeń. Digory’ego cechuje odwaga i butność. Kiedy orientuje się, że jego wuj wysłał Polę do nieznanego świata, od razu rusza jej na ratunek, besztając mężczyznę za lekkomyślność. Po znalezieniu się w umarłym mieście Charn, chłopiec na złość Poli i z czystej ciekawości uderza złotym młotkiem w dzwon, czym budzi Złą Czarownicę w tysiącletniego snu. Digory jest bardzo ciekawy, co znajdą w kolejnych światach. Chce wszystko zwiedzić i odkryć, jest żądny przygody. Nie obawia się nigdy tego, co tam może zastać. Kiedy wraz z innymi trafia do „rodzącej” się Narnii, priorytetem staje się znalezienie leczniczego owocu, aby uratować mamę. W rajskim ogrodzie Czarownica nakłania go do złamania obietnicy i oszukania Aslana, chłopiec jednak wyciągnął lekcję z poprzednich wydarzeń i wie, że każdy czyn ma swoje konsekwencje. Nie ulega i wręcza Jabłko Życia Aslanowi. Udaje mu się dzięki szlachetności i pokonaniu pragnienia uratować mamę. Pół roku po końcowych wydarzeniach, Digory przeniósł się z rodzicami na wieś, gdzie odwiedzała go Pola. Dowiadujemy się również, że to właśnie on jest słynnym profesorem Kirke, którego znamy z pierwszych części cyklu. To on kazał zbudować szafę z powalonej jabłoni, ale nigdy nie odkrył jej magicznych właściwości. Jako starszy człowiek był bardzo miły i wyrozumiały dla rodzeństwa Pevensie.

Pola Plummer – rówieśniczka i przyjaciółka Digory’ego. Mieszka w domu połączonym z domem chłopca. Pola jest głosem rozsądku i logicznego myślenia. Nie ulega emocjom, jest ostrożna w swych działaniach. Kiedy dzieci znajdują się w Lesie Pomiędzy Światami, w przeciwieństwie do porywczego przyjaciela, ona postanawia upewnić się, czy będą mogli bezpiecznie wrócić i zaznacza odpowiednią sadzawkę. W mieście Charn próbuje powstrzymać Digory’ego przed uderzeniem w dzwon, gdyż obawia się konsekwencji. Pola jest dobrą przyjaciółką, zawsze wspiera, pociesza i doradza. Wydaje się dojrzalsza emocjonalnie niż chłopiec.

Andrzej Ketterley – (zwany też Koniakiem) wuj Digory’ego, tytułowy czarodziej. Jest dość niski, przygarbiony i ma siwe włosy. Stracił zdrowie na próbach stworzenia przejścia do innego świata. Człowiek dość okrutny, amoralny, samolubny i lekkomyślny. Prawdziwy tchórz. Interesują go tylko osobiste korzyści. W ramach eksperymentu wysyła do Innego Świata świnki morskie, nie licząc się z faktem, że umierają. Bez wahania również (i bez pierścienia powrotnego), wysyła Polę. Manipulant, który zmusił dzieci do uczestniczenia w swych badaniach. Andrzej jest samotnikiem i ma problem z alkoholem, przy trudnościach natychmiast sięga po butelkę. Kiedy widzi Czarownicę, zostaje omotany jej urodą i pokornie zostaje sługą. Jest zbyt tchórzliwy, aby się sprzeciwić jej działaniom. W Narnii nie rozumie ani mowy Aslana, ani innych zwierząt. Jest zbyt zamknięty i przestraszony, by ujrzeć coś więcej niż czubek własnego nosa. Człowiek małej wiary, zachowujący się dziwacznie i infantylnie. Lew uśpił go tchnieniem na kilka godzin w Narnii, aby mógł odpocząć. Dzieci pomogły mu bezpiecznie wrócić do domu.

Aslan – Wielki Lew. W tej części spotykamy Aslana, który jest stworzycielem świata. Za pomocą cudownej pieśni powołuje do życia żywe istoty i stwarza całe krainy, między innymi Narnię. Wybiera grupy zwierząt, które stają się niezwykłe – otrzymują dar mowy i ludzką inteligencję. Aslan jest oazą dobroci i sprawiedliwości. Digory sprowadził do Narnii Złą Czarownicę, a więc wysyła go po Jabłko Życia. Ostatecznie pomaga chłopcu, dając mu leczniczy owoc dla mamy. Lew kocha wszystkie stworzone istoty i obawia się o ich bezpieczeństwo. Dlatego zasadza z ziarna drzewo jabłoni, które będzie chronić Narnię przez Czarownicą. Postać Aslana interpretowana jest jako odpowiednik Chrystusa. Jest synem Wielkiego Władcy-Zza-Morza.

Jadis – zwana też Złą Czarownicą lub Królową. Przed tysiącami laty wypowiedziała swej siostrze wojnę, gdyż pragnęła władzy. Będąc u progu klęski, wypowiedziała zakazane Żałosne Słowo i zabiła wszelkie żyjące istoty oraz zniszczyła cały świat. Została obudzona za pomocą dzwonu przez Digory’ego ze snu. Jest to kobieta pełna okrucieństwa i zła. Bardzo wysoka, piękna, o bladej skórze. Najważniejsza jest dla niej chęć władzy i płynące z niej korzyści. Wszystkich traktuje jak istoty niższe od siebie. Natychmiast wykorzystuje dzieci, aby przedostać się do innych światów. Mimo iż jej czarodziejskie moce nie działają w naszym świecie, używa siły fizycznej, aby osiągnąć swe cele. Manipulantka, która potrafi dobrze udawać miłą i rozsądną. W ogrodzie jest symbolem Szatana kusiciela, nakłaniającego do grzechu (kradzieży). Kiedy znajduje się w Nanrii, chce zabić Aslana, gdyż obawia się jego mocy. Nie udaje jej się to jednak, więc wściekła ucieka na północ. W pierwszych tomach to właśnie ona będzie Białą Czarownicą.

Narnijczycy – rdzenni mieszkańcy Narnii. Są to wszelkie magiczne istoty oraz zwierzęta (te mówiące), które stworzył Aslan. Karły, fauny, satyry, nimfy, driady i wiele innych niezwykłych stworzeń. Lew nakazuje im strzec swej ziemi przed Czarownicą, szanować siebie nawzajem i otaczać miłością.

Truskawek – koń pochodzący ze świata dzieci, który przypadkiem znalazł się w Narnii podczas jej stworzenia, gdzie otrzymał dar mowy. Wcześniej został skradziony dorożkarzowi przez Czarownicę. Aslan obdarza ogiera skrzydłami, zmieniając go w Pegaza, ojca wszelkich innych pegazów. Wierzchowiec pomaga Digory’emu dostać się do odległego ogrodu. W Narnii koń jest bardzo szczęśliwy.

Mabel Kirke – matka Digory’ego. Kobieta ciężko chora, o złych rokowaniach. Nie wstaje z łóżka. Zostaje uleczona za pomocą Jabłka Życia przyniesionego przez jej syna z Narnii.

Letitia Ketterley – ciotka Digory’ego, siostra Adnrzeja. Kobieta bardzo odważna i konkretna. Kiedy Zła Czarownica zjawia się w jej domu, wygania ją, ta jednak ciska nią o ścianę. Dobrze opiekuje się swoją siostrą podczas choroby. Jest współczująca i ma dobrze serce, choć bywa surowa.

LeFay – matka chrzestna Andrzeja. Kobieta, w której żyłach płynie krew magów. Kilka dni przed śmiercią prosi małego wówczas Andrzeja, aby spalił szkatułę. Ten jednak nie spełnia jej woli i rozpoczyna swe badania. Szkatułka była bardzo stara, pochodziła z Atlantydy i zwierała magiczny pył. Po latach Andrzej umieścił go w obrączkach, które założyły dzieci.

Helena i Franciszek – dorożkarz, który wraz ze swym koniem Truskawkiem trafił do Narnii w dzień jej narodzin. Mężczyzna był oczarowany aktem stworzenia, a kraina bardzo mu się spodobała. Aslan sprowadził jego żonę, Helenę, a następnie koronował ich na pierwszych królów Narnii. (Francieszek I i Helena I). Małżeństwo rządziło dobrze i sprawiedliwie, zgodnie z naukami Wielkiego Lwa. Ich drugi syn został królem Archenlandii.