Opowieści z Narnii – Siostrzeniec czarodzieja - Rozprawka

Rozprawka z książki „Opowieści z Narnii. Siostrzeniec Czarodzieja”
Temat: Elementy biblijne w książce „Opowieści z Narnii. Siostrzeniec Czarodzieja”.

Wszystkie części „Opowieści z Narnii” podbiły serca milionów fanów na całym świecie. Jednak mało kto wie, że C. S. Lewis w swoich książkach wprowadzał wiele nawiązań do religii chrześcijańskiej. Były to nie tylko nawiązania do przypowieści jezusowych, symbole Boga i Diabła, ale również niezwykle podobny proces stwarzania świata do tego, który możemy przeczytać w Księdze Rodzaju Starego Testamentu. Nawiązania te niekiedy są bardzo widoczne, lecz wciąż mogą unikać wzrokowi czytelnika, jeśli ten nie dostrzegł ich wystarczająco wcześnie bądź nie potraktował książek jako nic innego niż narzędzia dającego mu rozrywkę. Uważam, że wiele elementy religii chrześcijańskiej oraz przede wszystkim biblijnych, zarówno tych bardziej jak i mnie dostrzegalnych, zostało zawartych na kartach książki „Opowieści z Narnii. Siostrzeniec Czarodzieja”. Swoją tezę poprę następującymi argumentami.
Najbardziej widocznym nawiązaniem do religii chrześcijańskiej, który mógł zostać dostrzeżony przez każdego czytelnika, jest podobieństwo stwarzania Narnii przez lwa Aslana do tworzenia świata przez Pana Boga. Aslan podobnie jak Bóg chrześcijański tworzył świat słowem, „Był to Lew. Olbrzymi, jaśniejący, z bujną, nastroszoną grzywą stał zwrócony łbem ku wschodzącemu słońcu. I śpiewał. Nikt nie miał najmniejszej wątpliwości, ze właśnie z jego szeroko otwartych ust wydobywał się ów Głos.” (cytat z książki „Opowieści z Narnii. Siostrzeniec Czarodzieja”). Lew śpiewał pieśni o różnej tonacji, dzięki czemu tworzył wszystko z niczego. Digory Kirke określił śpiew Alana, jako najcudowniejszy dźwięk, jaki kiedykolwiek słyszał: „Był to jednak najcudowniejszy dźwięk, jaki Digory kiedykolwiek słyszał, poza wszelkimi porównaniami, tak cudowny, że aż wprost trudny do zniesienia.” (cytat z książki „Opowieści z Narnii. Siostrzeniec Czarodzieja”). Wszystkim uczestnikom wydarzenia wydawało się, że głos dobiega ze wszystkich stron, nawet spod ziemi, a nie tylko z samego lwa. Aslan najpierw stworzył niebo, planety, gwiazdy i Słońce, które rozjaśniły do tej pory w pełni czarne niebo. Zaczęły pojawiać się wzgórza, zielona trawa, już prawie w ogóle nie było czarnej, bezkresnej przestrzeni, do której trafili Digory i Julia z resztą przypadkowych towarzyszy. Dla lepszego dostrzeżenia podobieństwa zestawię ze sobą dwa cytaty, jeden pochodzi z Księgi Rodzaju i przedstawia stwarzanie świata przez Boga, drugi zaś jest opisem tworzenia Narnii przez Aslana: „Na początku Bóg stworzył niebo i ziemię. Ziemia zaś była bezładem i pustkowiem: ciemność była nad powierzchnią bezmiaru wód, a Duch Boży unosił się nad wodami” (cytat Rdz 1,2); „Lew chodził tu i tam po pustej, nagiej okolicy i śpiewał nową pieść, bardziej melodyjną i rytmiczną, bardziej delikatną i falującą niż ta, którą wezwał na niebo gwiazdy i słońce” (cytat z książki „Opowieści z Narnii. Siostrzeniec Czarodzieja”). Oba przytoczone fragmenty wskazują na to, jak bardzo działania lwa i Boga były podobne. Co więcej, warto dostrzec, że Bóg chrześcijański stworzył człowieka na swoje podobieństwo i uczynił go mądrym, Aslan zaś tworzył zwierzęta i dawał im dar mówienia oraz myślenia.
Kolejne ewidentne podobieństwo do wiary chrześcijańskiej, które możemy odnaleźć na kartach powieści Lewisa ponownie nawiązuje do Księgi Rodzaju. Aslan prosi Digory’ego, aby przyniósł mu owoc z magicznej jabłoni. Jabłko to jest źródłem życia i młodości, z tego powodu stanowi ono, podobnie jak biblijny owoc, wielką pokusę dla śmiertelnika. Do skosztowania jabłka namawia chłopca Czarownica, która w książce może być utożsamiana z samym Diabłem, zaś Aslan właśnie z Bogiem, stwarzającym z niczego nowy świat. Digory Kirke nie słucha jednak Wiedźmy i dostarcza owoc lwu w stanie nienaruszonym. Ta część książki ten stanowi zarówno nawiązanie do fragmentu księgi Rodzaju, jak i jest jej przeciwieństwem, ponieważ Digory w przeciwieństwie do Adama i Ewy nie skosztował owocu za namową zła.
Reasumując, w powieści C. S. Lewisa „Opowieści z Narnii. Siostrzeniec Czarodzieja” występują liczne nawiązania do wiary chrześcijańskie, a dokładniej do fragmentów zawartych w Biblii, w Starym Testamencie. Najczęściej dostrzegalne podobieństwa to proces stwarzania świata przez lwa Aslana oraz kuszenie Digory’ego do skosztowania magicznego jabłka przez złą Czarownicę. W powieści możemy odnaleźć jeszcze kilka mniejszych nawiązań, jednak te są najczęściej dostrzegalne. Myślę, że przedstawione przeze mnie argumenty poparły tezę postawioną we wstępie pracy.