Menu książki:
Stowarzyszenie Umarłych Poetów - Opracowanie
„Stowarzyszenie Umarłych Poetów” to utwór, który ma na celu pokazać młodym czytelnikom, jak ważna jest w życiu samodyscyplina, odpowiedzialność za własne czyny oraz okres osiągania dorosłości i etap szkolny, który ma wpływ na nasze dalsze życie.
Powieść ta ma miejsce w Akademii Eltona – amerykańskiej szkole elitarnej dla płci męskiej. To szkoła, w której uczeń musi być nastawiony i przygotowany na surową dyscyplinę i podporządkowanie się innym. Kiedy nadchodzi nowy rok szkolny, przed najmłodszymi uczniami stoi poprzeczka, którą sami muszą pokonać dzięki swej intensywnej pracy i zapałowi. Muszą między innymi pielęgnować i kultywować najważniejsze zasady, które zostały im przykazane: honor, tradycja, doskonałość i dyscyplina. W szkole pojawia się także nowy nauczyciel języka angielskiego – John Keating. Z czasem zaczyna się czas na naukę. Chłopcy mają jej naprawdę dużo. Z każdym przedmiotem muszą sobie radzić, każdy nauczyciel czegoś od nich wymaga, dlatego młodzieńcy postanawiają założyć grupę wsparcia, dzięki której mogą sobie nawzajem pomagać. Oprócz obowiązków szkolnych, dyrektor Nolan przydziela im też po południowe zajęcia pozaszkolne, którym również muszą sprostać. Przed nimi także wiele doświadczeń życiowych: pierwsze miłości, zauroczenia czy porażki. Nie wszyscy nauczyciele byli surowi i wymagający. Wspomniany wcześniej pan Keating, był jednym z nielicznych osób, które zamiast potępiać swych uczniów i zastraszać, próbował pomóc im w odkryciu własnych idei, pasji, zalet, wad, ale także starał się im pomóc w pokonywaniu barier. Nie wywyższał się, lecz nawet kazał im zwracać się do siebie: kapitanie. Zadaje im nietypowe zadanie, aby napisali własny wiersz. Chłopacy są zdziwieni. Nauczyciel jednak, szybko zaskarbia sobie ich zaufanie i pozytywne nastawienie do własnej osoby. Tego wyzwania najbardziej boi się Todd, próbuje od tego obowiązku uciec, ale dzięki namowom nauczyciela, z czasem przełamuje się i odkrywa swój talent oraz drzemiącą w nim moc. W akademii tej zdarzały się również incydenty, które nie wszystkim się podobały. Jednym z nich było wystąpienie w przedstawieniu przez jednego z uczniów – Neila. Jego ojciec nie wyraża na to zgody, lecz chłopak postępuje inaczej i spotyka się niestety z niezadowoleniem ojca, choć wypada znakomicie w roli aktora. Rodzice są an niego wściekli. Ojciec przekazuje mu informację o tym, że chce go przenieść do akademii wojskowej. Młodzieniec nie wytrzymuje tej presji i popełnia samobójstwo. Dyrektor oskarża Keatinga o śmierć chłopca. Uważa, że nauczyciel sprowadził ich na złą drogę. Uczniowie starają się przemówić Nolanowi do rozsądku, lecz im się to nie udaje. Dyrekcja postanawia usunąć nauczyciela angielskiego ze stanowiska. Gdy po raz ostatni do klasy wchodzi Keating, jego uczniowie wykonują piękny gest. Składają mu hołd i wyrazy wdzięczności za to, co dla nich zrobił.
Książka ta pokazuje, jak wiele może wnieść do naszego życia jedna osoba. Zazwyczaj ci ludzie o dobrych sercach, są oskarżani niesłusznie. Tak też było w przypadku pana Keatinga. Nie była to dla niego jednak porażka, tylko dzięki temu działaniu uświadomił sobie, że słowa jego uczniów, płynęły wprost z ich serc, były one szczere i miał on poczucie, że jego kształcenie i przekazywanie odpowiedniej wiedzy, nie poszło na marne.