Ten obcy - Bohaterowie

Książka pt. „Ten obcy” Ireny Jurgieliczowej opowiada o przygodach przyjaciół: Julka, jego ciotecznego brata Mariana, Pestki i Uli. Spędzali oni razem czas na wyspie położonej niedaleko wsi Olszyn. Pewnego dnia w ich kryjówce pojawia się Zenek, a wraz z nim lawina różnych zdarzeń.
Ula była jedną z czwórki przyjaciół. To bardzo cicha i zamknięta w sobie dziewczynka. Rzadko się odzywała. Zwykle stała z boku. Obwiniała swojego ojca o odejście jej matki. Była dla niego oschła, niemiła, zazwyczaj z nim nie rozmawiała. Jako pierwsza nawiązała kontakt z obcym chłopcem, który pojawił się na wyspie. Starała się być dla niego miła i pomogła mu opatrzyć ranę na jego nodze. Podejmowała rozsądne decyzje, ponieważ nie zgodziła się kraść jabłek z innymi dziećmi. Oswoiła psa Dunaja, który, nawet kiedy został obrzucony kamieniami, wrócił do niej.
Kolejną bohaterką tej książki była najlepsza przyjaciółka Uli, Pestka. Dziewczynka wolała spędzać czas z chłopcami. Była odważna i chciała wszystkim zaimponować. Kiedy jej koledzy postanowili pójść do sadu ukraść jabłka, udała się tam z nimi nie okazując strachu. Według chłopców z wsi Olszyn miała piękne oczy. Nie zawsze rozumiała przyjaciółkę, szczególnie jej relacji z ojcem. Zazdrościła Uli tego, że to ją Zenek lubił najbardziej. Pestka potrafiła wszystkich rozweselić. Była zwinna i szybka. W przeciwieństwie do przyjaciółki nie wstydziła się rozmawiać z innymi ludźmi.
Marian to spokojny i opanowany chłopak. Postrzegano go jako rozsądną osobę. Nie lubił się bić, a robił tylko wtedy, kiedy była według niego taka konieczność. Był pomocny i czuł się odpowiedzialny za swojego ciotecznego brata. W wakacje mieszkał z nim u dziadków. To on powiedział przyjaciołom, że Zenek ukradł pieniądze, ale po odkryciu prawdy, odnalazł go i próbował namówić chłopca do powrotu na wyspę. Nie bał się kary od dziadków oraz walki z Wiktorem w obronie Dunaja.
Julek to młodszy brat cioteczny Mariana. W przeciwieństwie do niego był energicznym i żywiołowym dzieckiem. Uwielbiał zabawę oraz starał się zaimponować Zenkowi. Chciał, aby spostrzegano go jako dorosłego rozsądnego chłopaka, który niczego się nie boi. Choć kochał swoją babcię i dziadka, był wobec nich nieposłuszny. Podziwiał Zenka za odwagę i zazdrościł mu przeżywanych przygód. Bawił się z dziewczynkami, tylko jeśli nie było innego towarzysza zabaw. W odróżnieniu od Mariana zawsze chętnie uczestniczył w bójkach z innymi chłopcami.
Zenek, który podróżował, aby odnaleźć wuja, pewnego dnia postanowił przenocować na wyspie. Kiedy rano odnalazła go tam Ula, wydawał się spokojnym, miłym, lekko zawstydzonym chłopakiem. Jednak gdy przyszli Pestka, Marian i Julek był nieuprzejmy, arogancki i bardzo tajemniczy, a także sprawiał wrażenie, jakby całkiem zapomniał o Uli. Przez cały czas dało się odczuć, że chłopiec nie chciał wyjawiać swoich sekretów, a także skrycie podkochiwał się w nieśmiałej dziewczynie. Był dumny, a dla dzieci z wyspy niemiły. Nie dziękował im za oddawane mu jedzenie. To on pomógł Uli oswoić Dunaja oraz stanął w jego obronie, kiedy pies został zaatakowany przez Wiktora. Był wdzięczny dziewczynce, która zarobiła i oddała skradzione przez niego pieniądze. Gdy zranił się w nogę, nie zaufał Doktorowi Zalewskiemu, ojcu Uli. Jego stosunek do mężczyzny zmienił się, kiedy tymczasowo zatrzymał się w ich domu. Dzieci zyskały też jego zaufanie, ponieważ pomogły mu uniknąć więzienia i zamieszkania w sierocińcu. Był bardzo szczęśliwy, gdy dowiedział się, że jego wujek żyje i chce się nim zaopiekować.
Dunaj to pies, przybłęda, który stracił zaufanie do ludzi po tym, kiedy chuligani obsypali go kamieniami. Od tamtego czasu bał się wszystkich ludzi. Ula z pomocą Zenka oswoiła go. W końcu udało się to też Marianowi, Pestce oraz Julkowi. Miał skołtunioną sierść, do której poprzyczepiały się rzepy, ale potem dziewczynki wyczesały mu ją. Po ataku na psa ze strony Wiktora przyjaciele musieli oswajać go na nowo.
Doktor Zalewski to ojciec Uli. Według córki był surowym, spokojnym człowiekiem. Dziewczynka miała do niego żal i odczuwała wobec niego nienawiść, ponieważ zostawił jej matkę. Zenek postrzegał go jako ciekawego człowieka i odbywał z nim długie rozmowy, choć z początku mu nie ufał. Dla pacjentów był życzliwy i wyrozumiały. Chciał pogodzić się z Ulą. Ten cel udało mu się osiągnąć dopiero pod koniec powieści.
Pani Ubyszowa to matka Pestki, która pozwalała córce na wszystko. Była życzliwa i kochająca. Zawsze chciała, żeby dziewczynce nic nie brakowało. Zdenerwowała się, kiedy Pestka opowiedziała jej o Zenku i kradzieży jabłek, ale ostatecznie kobieta pomogła chłopcu i pogodziła się z córką.
Dziadkowie Mariana i Julka byli surowi bod względem ich wychowania. Kochali swoje wnuki i chcieli dla nich jak najlepiej. Dziadek zwykle nie przebywał w domu, bo pracował w fabryce. Babcia chłopców zazwyczaj zajmowała się gospodarstwem. Dawała wnukom ziemniaki. Przestrzegała dyscypliny, ale przy tym zawsze była kochająca i miła.
Mój ulubiony bohater powieści „Ten obcy” to Ula Zalewska. Wzbudziła moją sympatię, ponieważ wydaje mi się, że mogłabym się z nią zaprzyjaźnić. Cenię w niej jej spokój i rozsądek oraz to, że troszczy się o innych.