Faraon - Streszczenie krótkie

W trzydziestym trzecim roku panowania Ramzesa zostaje mianowany na następcę tronu jego dwudziestodwuletni syn – Cham-semmerer-amen-Ramzes. Prosi ojca o otrzymanie dowództwa nad korpusem Menfi. Aby je otrzymać musi zwyciężyć wojska Nitagera. Zrelacjonuje wszystko faraonowi Herhor – minister wojny. Ramzes skrupulatnie nadzoruje żołnierzy. Podczas pochodu, dalszą drogę uniemożliwiły dwa skarabeusze uważane za święte. Z tego powodu należało wybrać inną drogę na co nie zgadzał się przyszły następca. Mianował zatem Patroklesa do przewodzenia wyprawą, ponieważ nie wierzył w takie wróżby. Wojska dotarły do kanału, który przez 10 lat kopał chłop, aby uzyskać wolność. Nie było mu jednak dane dokończyć dzieła, gdyż pobito go i zakopano kanał, aby wojsko mogło przejść. Ramzes poznaje Sarę, z pochodzenia Żydówkę, która zaczyna mu się podobać, więc oznajmia, że ją wykupi. W tym samym czasie trzy pułki Nitagera odcinają jego wojsko. Ostatecznie zwycięstwo odnosi Ramzes. Po dotarciu do Memfis nagradza swoich żołnierzy. Na nieszczęście chłopaka, nie został mianowany dowódcą, na co wpłynęła opinia Herhora. Ramzes XII planuje wyjazd do Teb, swoje obowiązki powierza Herhorowi. Niepocieszony tym przyszły władca przenosi się do folwarku, gdzie przebywa Sara. Po powrocie, jego ojciec mianuje go dowódcą korpusu Menfi i namiestnikiem Dolnego Egiptu. Wkrótce, Ramzes zostaje ojcem z związku z Sarą. Jednak nie żywi już do niej tak gorących uczuć jak kiedyś, bowiem ma teraz nową kochankę – Kamę. Gdy dowiaduje się, że imię jego syna, Izaak, ma żydowskie korzenie oddaje Sarę jako niewolnicę nowej ulubienicy. Po czasie cofa swoją decyzję na ten temat z powodu złego traktowania dziewczyny. Przyszły faraon zostaje naczelnym wodzem i najwyższą władzą prowincji. Zwołuje naradę wojenną, na której obraża kapłanów, tym samym zyskując poważnych wrogów. Tymczasem Kama namawia Lykona, zakochanego w niej Greka łudząco podobnego do Ramzesa, do zabójstwa Izaaka. Zabija on dziecko, a podejrzenia spadają na młodego faraona. Sara bierze winę na siebie, prawda wychodzi na jaw, a ona zrozpaczona umiera. Ramzes walczy z Libijczykami, planuje ich zepchnąć na pustynię, aby umarli z głodu. Jego doradcą zostaje Pentuer. Nieprzechylny młodemu faraonowi Mefres zabija jeńców z wojska faraona, czym pobudza nienawiść wrogów do niego. Tymczasem Ramzes XII umiera, a jego syn przejmuje tron po siedemdziesięciodniowej żałobie. Rozważa wiele reform, ale skarbiec nie ma wystarczająco pieniędzy, więc zapożycza się u Fenicjan. Planuje zdobyć pieniądze trzymane w skarbcu kapłanów, więc organizuje spotkanie przedstawicieli ze wszystkich stanów. Jego przeciwnicy plotkują o jego rzekomym obłędzie, aby go oczernić. Zgromadzenie nie uchwala otwarcia Labiryntu, więc faraon planuje zdobyć go przemocą. Do wcześniejszej realizacji pomysłu podjudza go Herhor. Faraona za namową Mefresa, godzi sztyletem Lykon. Umiera. Władzę po nim przejmuje Herhor, który bierze ślub z jego matką – Niktoris. Realizuje on reformy, planowane wcześniej przez Ramzesa.