Historia żółtej ciżemki - Najważniejsze informacje

,,Historia żółtej ciżemki” Antoniny Domańskiej to ciekawy katalog ponadczasowych prawd. Oto kilka z nich:

– ucieczka z domu jest ryzykowna. Doświadcza tego Wawrzuś Skowronek, bohater utworu, który przez wiele lat tuła się po świecie i omal nie traci życia w spotkaniu z Czarnym Rafałem;

– talenty trzeba stale rozwijać, inaczej nie da się dojść do mistrzostwa. Wawrzuś, chłopiec ze wsi, który pasał krowy, dostaje się do pracowni mistrza Wita Stwosza i współuczestniczy w budowie słynnego ołtarza w Kościele Mariackim w Krakowie;

– zło zawsze zostanie ukarane. Bandyta Czarny Rafał, który jest negatywną postacią powieści, zostaje schwytany i skazany na śmierć. Na nic zdały się zgromadzone przez niego skarby i bogactwa przepadają, a szajka rozpada się;

– rodzina jest bardzo ważna, gwarantuje bezpieczeństwo i miłość. Wawrzuś Skowronek marzy o powrocie do rodzinnej wsi do swojej rodziny przez całą niemal powieść;

– ciężka praca na pewno przyniesie efekty. Główny bohater uczy się nie tylko wspomnianego fachu rzeźbiarza, ale również artysty cyrkowego, co przydaje mu się w ostatniej części powieści, podczas montażu ołtarza w kościele;

– prawdziwa przyjaźń jest na śmierć i życie. Jacek Śliwa i Wawrzuś potrafią wspierać się nawet w najtrudniejszych momentach, np. kiedy czyha na nich Czarny Rafał;

– wielki świat to nie miejsce dla samotnych dzieci, bo przecież znajduje się na nim wiele osób, które chcą wykorzystać naiwność młodych ludzi;

– na świecie jest dużo dobrych ludzi, jak zakonnik Szymon z Lipnicy, który pomógł bohaterowi powieści i poświęcił swoje życie aby wspierać potrzebujących. Problem w tym, że nie zawsze możemy rozpoznać takie osoby, albo nie zawsze pojawiają się one na naszej drodze.