Hrabia Monte Christo - Streszczenie szczegółowe

Statek „Faraon” wpłynął do portu w Marsylii we Francji. Kapitan okrętu pan Morrel został poinformowany o śmierci kapitana rejsu. Na szczęście inny członek załogi dziewiętnastoletni Edmund Dantes zajął jego stanowisko, kontynuując bezpiecznie rejs. Morrel po rozmowie z Danglarsem, który chciał oczernić młodzieńca, oraz Dantesem jest zachwycony chłopakiem, mianuje go nawet nowym kapitanek swojego statku. Młodzieniec postanawia odwiedzić ojca, który jak się okazuje głodował od kilku miesięcy. Dowiadujemy się, że Dantes wyjeżdżając zostawił ojcu 200 franków, lecz krawiec Caderousse nakazał mu spłacenie długu syna. Sam krawiec przybywa do Dantesa, aby pogratulować mu awansu. Edmund postanawia spotkać się z Mercedes, lecz dostrzega ją w towarzystwie jej kuzyna Fernanda Mondego, który od dłuższego czasu próbuje ją poślubić. Dziewczyna ściska Dantesa, na co Fernand odchodzi. Po chwili dowiadujemy się, że następnego dnia Mercedes i Dantesem wezmą ślub. Para podjęła taką szybką decyzje z powodu zbliżającego się wyjazdu młodzieńca do Paryża. Danglars uważa, że podróż chłopca związana jest z dostarczeniem listu, który przekazał mu Napoleon. Danglars i Fernand postanawiają pozbyć się Dantesa, dlatego te piszą list do sędziego, ujawniając fakt, iż młodzieniec jest w posiadaniu listu od Napoleona. Podczas ślubu Dantes zostaje aresztowany. Morell mianuje Danglarsa nowym kapitanem swojego statku. W innej części miasta swoje wesele obchodzą córka markiza Saint- Meran i prokurator Marsylii Gerard de Villefort. Podczas ceremonii prokurator zostaje wezwany, aby rozstrzygnąć sprawę Dantesa. Dantes przyznaje się do posiadania listu Napoleona, a także ujawnia, że pismo zostało zaadresowane do ojca prokuratora – Noirtiera. Młodzieniec z rozkazu Gerarda zostaje zamknięty w więzieniu. Prokurator szybko udaje się do króla Ludwika XVIII, aby powiadomić go o liście od Napoleona. Ma nadzieję, że ten hojnie go za to wynagrodzi. Wiadomość do króla dotarła za późno, Napoleon już wyruszył do Paryża. Gerard informuje ojca, że poszukuje go policja za zabójstwo królewskiego generała. Mężczyzna – zwolennik Napoleona goli się i zmienia ubrania, a następnie wychodzi, mówiąc synowi, że niedługo Bonaparte wróci do władzy. Napoleon podbija Francję. Daglars w obawie przed zemstą Dantesa ucieka do Madrytu. Fernando pociesz swoją kuzynkę Mercedes, czym zachwyca dziewczynę, lecz powiadamia ja również o swoim obowiązku wstąpienia do armii Napoleona. Ojciec Dantesa zmarł, a jego pogrzeb zostaje opłacony przez Morrela. Napoleon ponownie traci władzę po 100 dniach panowania. Władzę obejmuje Ludwik.
Po sześciu latach spędzonych w więzieniu Dante próbuje popełnić samobójstwo. Zrezygnował z tego pomysłu, kiedyusłyszał drapanie zza ściany celi. Kradnie strażnikowi naczynie, którego uchwytem skrobie ścianę. Nowo poznany mężczyzna przechodzi prze tunel, prowadzący do celi Edmunda. Dochodzi do rozmowy Dantesa z sąsiadem z celi obok. Jest to Ojciec Faria, który został wtrącony do więzienia za poglądy polityczne. Mężczyzna popierał pomysł zjednoczenia się Włoch. Ojciec Faria był bardzo mądry i chytry. Zgromadził w celi wiele przydatnych przedmiotów, jak np. nóż, igłę, papier, długopis. Dantes planuje ucieczkę z więzienia, lecz dzień przed wprowadzeniem planu w życie, Ojciec Faria dostaje wylewu, który paraliżuje jego prawe ramię i nogę. Edmund obiecuje zostać z mężczyzną aż do jego śmierci. Faria opowiada Dantesowi o skarbie, ukrytym przez Cezara Spada na wyspie Monte Christo. Co więcej, okazuje się, że Spada całe swoje bogactwo przekazał Ojcowi Faria, który podarował je teraz Edmundowi. Kilka dni później z powodu kolejnego ataku Faria umiera. Dantes zamienia się miejscem z ciałem księdza, chcąc w ten sposób uciec z więzienia. Niestety nie przewidział tego, że strażnicy wrzucą go z całunem do wody. Na szczęście udaje mu się dopłynąć do wyspy niedaleko. Wyspa okazuje się bezludna. Zaczyna się sztorm, a Dantes dostrzega na horyzoncie statek, którego część załogi zginęła na rozbijającej się łodzi. Edmund szybko wykonuje tratwę, którą dostaje się na pokład statku, tłumacząc, iż jest jedynym ocalałym z łodzi. Wreszcie nadarza się okazja i Dante umyka przemytnikom, którzy przyjęli go na swój okręt. Dociera do wyspy Monte Christo, gdzie rozpoczyna poszukiwania skarbu. Następnie udaje się do Leghorn, gdzie sprzedaje część skarbu. Za pieniądze kupuje mniejszy statek z załogą, który przekazuje Jacopo – swojemu przyjacielowi od przemytników. Kupuje pokaźny okręt dla siebie i wyrusza do Marsylii. Tam pod zmienianą tożsamością idzie do gospody Cederousse’a, któremu oddaje wszystkie diamenty. Mężczyzna wyjawia, że ro Danglars z Fernandem uknuli plan pozbycia się Dantesa. Ponadto dodaje, że Mercedes wyszła za mąż za swojego kuzyna i teraz mieszkają razem w Paryżu. Morrel zbankrutował, na co Dantes mówi, że zawsze źli są nagradzani a dobrzy karani. Aby pomóc panu Morrel wykupuje od inspektora więzienia udziały w biznesie właściciela „Faraona”. Dodatkowo prosi w więzieniu o wgląd do dokumentów Ojca Faria, dzięki czemu zagląda do swojej dokumentacji. Dantes udaje się do Morrela, któremu daje trzy miesiące na znalezienie pieniędzy, a jego córce Julii nakazuje słuchać i wykonywać rozkazy niejakiego Sindbada Żeglarza. 3 miesiące później Julia – córka Morella, podążając za wskazówkami Sindbada odnajduje sakiewkę pełną weksli ojca, oznaczonych jako zapłacone. Dziewczyna znajduje również diament. Z dobrą nowina biegnie do ojca, który chciał popełnić samobójstwo. Wtem do portu wpływa statek, wyglądający jak „Faraon”, który zaginął na morzu. Co więcej, załadowany jest skarbami, które przed zniknięciem miał przywieść Morrelowi. Dantes odchodzi z Marsylii. Od tego momentu przez kilka kolejnych lata Edmund pod tożsamością Sindbada Żeglarza przemierza wody, pomagając ludziom.
Baron Franz d’Epinay spotyka się z Edmundem. Jest zachwycony Dantesem i jego czynami. Baron nie mogąc, znaleźć jaskini Sindbada wyrusza do Rzymu, gdzie jest umówiony na spotkanie z Albertem de Morcerfem, synem Fernanda i Mercedes. Mężczyźni udają się do hotelu, gdzie zostają ostrzeżeni przed Luigim Vampie. W Koloseum Fraz podsłuchał rozmowę hrabia Monte Christo z Luigim. Okazuje się, że pasterz został oskarżony o pomoc bandytom i skazany na ścięcie. Niedługo później Franz zrozumiał, że Hrabia Monte Christo to tak naprawdę Sindbad. Albert zostaje porwany przez Luigiego, który żąda okupu za jego życie. Franz zwraca się z prośbą o pomoc do hrabi, który zgadza się go uratować. W zamian za pomoc baron ma wprowadzić Dantesa w środowisko arystokratyczne. Hrabia dokonuje zakupu domku letniego, mieszczącego się w Auteuil. Tam poznaje swojego nowego służącego Bertuccio. Dante postanawia wkupić się w łaski Fernanda i Ganglarsa. W tym celu wykupuje konie Daglarsa za podwójna cenę i zakłada dla niego konto z nieograniczonym kredytem. Niedługo później zwrócił zwierzęta jako prezent. Hrabia podstępem pragnie zdobyć zaufanie Fernanda. Kiedy pani Villefort przejeżdżała koło jego posiadłości, wystraszył konie, aby jego sługa uratował przestraszoną damę z dzieckiem. Monte Christo uwalnia również niewolnicę Haydee, dając jej możliwość rozpoczęcia życia na nowo. Hrabia spotyka się z Julią Morrelą i jej bratem Maxymilianem, którzy opowiadają mu, jak przed laty jakiś mężczyzna uratował ich życie. Zdradzaja, ze ich ojciec, uważa, że za wszystko powinni dziękować Edmundowi Dantesowi. Okazuje się, że Maxymilian zakochany jest w Walentynie de Villefort, lecz niestety para nie może być razem. Hrabia zjawia się u Walentyny, która prosi go o flakonik mikstury, której spożycie dużej dawki, powoduje u chorego wygląd naturalnej śmierci. Hrabia przystaje na propozycję. Monte Christo zatrudnia dwóch mężczyzn, którzy mają zagrać powierzone im role. Jeden z nich ma udawać markiza, poszukującego porwanego syna, zaś drugi owego chłopca, uratowanego przez hrabię. Monte Christo nadaje fałszywy telegram o wybuchu rewolucji we Włoszech. O całej sytuacji następnego dnia pojawia się artykuł w prasie. Wystraszona pani Danglars sprzedaje wszystkie obligacje męża, w wyniku, czego rodzina traci milion franków. Wreszcie dochodzi do przyjęcia, zorganizowanego przez Monte Christo w jego domku w Auteuili. W uroczystości biorą udział również zatrudnieni przez hrabiego dwaj aktorzy. Pan Danglars chętnie wydałby za jednego z nich swoją córkę. Podczas ceremonii hrabia opowiada przerażającą historię o zakopanym w ogrodzie szkielecie dziecka. Ostatecznie jednak Pan Villefort twierdzi, że hrabia nie mógł wykopać szkieletu dziecka, gdyż zostało ono zabrane przez Bertucciego. Prokurator stwierdza jednak, że dziecko musi być wciąż żywe. Pani Danglars i Villefort są przerażeni, rozumiejąc, że Monte Christo zna ich mroczna przeszłość. Villefort obiecuje odkryć, kim jest hrabia. Dowiadując się, że jedynym wrogiem hrabiego jest Lord Willemore, udaje się do niego w poszukiwaniu prawdy.
Podczas balu u Morcefów hrabia nic nie pije i nie je, co martwi Mercedes. Dochodzi między nimi do dosyć niejasnej pogawędki, w trakcie, której Monte Christo wyjawia, że widzi w dziewczynie przyjaciółkę. Nagle przybywa Villefort, oznajmiając żonie i córce, że Markiz de Saint Meran nie żyje. Maxymilian spotyka się z Walentyną. Chłopak wie, że nie może związać się z dziewczyną, dlatego proponuje jej wspólną ucieczkę. Ukochana młodzieńca przystała na propozycję, lecz nie zjawiła się o umówionej porze. Maxymilian udał się do Villeforda, aby sprawdzić czy nic się nie stało. Walentyna była cała i zdrowa. Okazuje się, że Noirtier ma plan, jak uratować dziewczynę przed ślubem z Franzem. Villefort otrzymuje list, w którym Franz informuje o chęci odwołania ślubu. Maxymilian zostaje zaproszony przez Barroisa na rozmowę do Noirtiera, gdzie spotyka również Walentynę i Alberta. Barrois wypija lemoniadę ze szklanki Noirtiera i pada martwy. Jak się okazało, w napoju znajdowała się trucizna – brucyna. Noirtier również pił ową lemoniadę, jednak przyzwyczajony do mniejszych dawek brucyny nie zmarł. O próbę morderstwa zostaje oskarżona Walentyna. Dochodzi do próby kradzieży cennych własności z domu hrabiego. Złodziejem okazuje się Caderousse. Mężczyzna atakuje hrabiego udającego ojca Busoniego. Caderousse trafia sztyletem w metalową kamizelkę Dantesa. Hrabia zmusza napastnika do napsiania listu do Danglarsa. Niedługo po tym Caderousse zostaje zaatakowany i zamordowany przez Benedetto. W prasie pojawia się artykuł łączący aferę Ali Pachy z panem Morcefem. Okazało się, że Morcef zdradził ojca Haydee, pozwalając jej ojcu zostać zabitym, a następnie kradnąc jego skarb i sprzedając dziewczynę i jej matkę w niewolę. Albert rozumie, że hrabia musiał być zaznajomiony z historią jego ojca, więc w akcie zemsty postanawia wyzwać go na pojedynek. Młodzieniec wyzywa Monte Christo na pojedynek w operze. Pojedynek odbywa się następnego dnia o ósmej rano. Mercedes pobiegła do hrabiego, aby błagać go o litość dla jej syna. Monte Christo, wiedząc, że chłopak nie może odpowiadać za grzechy ojca, zgadza się darować mu życie. Hrabia postanawia się poświęcić. Następnego dnia Albert przeprasza Monte Christo za swój wybuch gniewu, obwieszczając, że rozumie powód jego postępowania. Mercedes postanawia wyjechać z synem, aby rozpocząć nowy rozdział w ich życiu. Hrabia prosi kobietę, aby udała się do domu jego ojca, gdzie pod drzewem ukrył pieniądze, które chciał przeznaczyć na ich małżeństwo. Mercedes z wdzięcznością przyjęła prezent.
Po powrocie do domu hrabia zrozumiał, że pokochał prawdziwą miłością Haydee. Co więcej, tego samego dnia zostaje wyzwany na pojedynek przez Fernanda. Monte Christo ujawnia Fernandowi tajemnicę, iż jest Dantesem. Morcef ucieka do domu, aby tam dowiedzieć się, że jego żona i syn wyjechali. Walentyna traci swoje zdrowie. Wyznaje, że każdy napój wydaje jej się strasznie gorzki. Niedługo później mdleje. Maxymilian biegnie prosić o pomoc hrabiego, który obiecuje uratować ukochaną młodzieńca. Walentyna została otruta brucyną. Na szczęście, wiedząc, iż może stać się kolejną ofiarą, zaczęła przyjmować mniejsze dawki tejże trucizny, aby przyzwyczaić do niej swój organizm. Tylko dzięki temu przeżyła. Hrabia postanawia dowiedzieć się, kim jest truciciel. Jako Ojciec Busoni wynajmuje dom niedaleko posiadłości państwa Villefortów. Benedetto został schwytany w gospodzie w Compiegne, po tym jak przerażony uciekł z Paryża.
Walenty choruje przez aż cztery dni. Przychodzi do niej hrabia, który prosi, aby udawała, ze śpi, aby w ten sposób Monte Christo złapał truciciela na gorącym uczynku. Plan zadziałał. Trucicielką okazała się pani Villefort, która przybyła do dziewczyny, aby ponownie dolać jej do napoju brucynę. Kobieta chciała pozbyć się dziewczyny, aby przejąć jej majątek. Kolejnego dnia Walentyna udaje, że zmarła. Pani Villefort wylała zawartość szklanki, do której dolewała trucizny i wyszła z pokoju. Powróciła dopiero z lekarzem, który wykrył w naczyniu brucynę. Trucicielka zemdlała. W pokoju pojawia się również Maxymilian i Noirtier. Następnie Monte Christo wciąż przebrany za księdza zostaje poproszony o modlitwę nad „zmarłą”. W pokoju pozostając sam na sam z Noirtierem wyjawia mu prawdę. Rozżalony Maxymilian chce popełnić samobójstwo. Od tego problemu odwodzi go hrabia ujawniając mu, że w rzeczywistości jest Edmundem Dantesem. Prosi aby do końca miesiąca nie targnął się na swoje życie, a jeśli do tej pory nie poczuje się lepiej, to sam pomoże mu odebrać sobie życie. Pand Danglers, nie mogąc spłacić długu w szpitalu w wysokości 5 milionów franków, ucieka. Dowiadujemy się również, że Albert, syn Mercedes postanowił wstąpić do wojska. Za zostanie żołnierzem chłopak dostał czek, który przekazał matce, aby ta pojechała do Marsylii. Pan Villefort mówi swojej żonie, że wie, iż to ona chciała otruć Walentynę i posiąść jej majątek. Nakazuje jej popełnienie samobójstwa, poprzez wypicie brucyny, tak jak postępowała ze swoimi ofiarami. W przeciwnym razie sam doniesie na nią strażnikom, co jak twierdzi byłoby obrazą dla niego i ich dzieci. Nadszedł dzień rozprawy Benedetta. Kiedy Villefort wraca z rozprawy, postanowił wybaczyć żonie i poprosić, aby razem z nim opuściła Francję. Niestety w domu zastaje ja już martwą. Co więcej, kobieta otruła również swojego syna Edwarda. Pojawia się Dantes, chcący w jakiś sposób obudzić chłopca, ale nic nie wskórał. Próbuje również pocieszyć pana Villeforta, lecz to również nie wychodzi. Pierwszy raz hrabia poczuł wątpliwości, co do słuszności swoich czynów. Monte Christo opuszczając Paryż, stwierdza, że jego plan zemsty został wykonany. Hrabia wraca do Marsylii, gdzie odwiedza grób swojego ojca. Niedługo później dołącza do niego Mercedes. Danglars udał się w podróż służbową do Wiednia, podczas której został porwany przez bandytów. Mężczyzna zostaje zamknięty w celi i głodzony. Za każdy posiłek musi płacić tysiąc franków. Danglars zostaje uwolniony przez hrabiego, który wyjawia mu swoja prawdziwą tożsamość i wybacza wszystko mężczyźnie.
W posiadłości Monte Christo pojawia się Maxymilian, który nadal nie czuje się lepiej po „śmierci” Walentyny. Prosi, tak jak obiecał mu hrabia, aby ten pomógł mu w samobójstwie. Dantes podaje młodzieńcowi zieloną miksturę, po której spożyciu zapada w głęboki sen. Po obudzeniu się Maxymilian zauważa Walentynę. Myśli, że rzeczywiście zmarł, aby połączyć się z ukochaną. Hrabia wyjeżdża z ukochana Haydee, aby zaznać spokoju. Z kolei Maxymilian po przebudzeniu znajduje list, w którym Monte Christo prosi go, aby wyjechał z Walentyna do Leghorn, gdzie para będzie mogła wziąć ślub. Co więcej, hrabia zostawił mu wszystkie swoje ziemie i majątek. Monte Christo tłumaczy, dlaczego podarował wszystko chłopakowi. Twierdzi, że nie zaznając nieszczęścia, nie można doznać szczęścia, a bez pragnienia śmierci, nie można w pełni cieszyć się życiem.