Opowieści z Narnii – Srebrne krzesło - Czas i miejsce akcji

,,Opowieści z Narnii” Napisane przez Clive Stalples Lewis mają sześć części. Czwartą z nich jest ,,Srebrne krzesło”. Na początku książki bohaterowie (dokładniej: dziewczynka i chłopiec) opowieści znajdują się na podwórku szkolnym i jest środek jesieni. jednak gdy słyszą szkolny gang uciekają w stronę bramy która ku ich zdziwieniu ustępuje i bohaterowie trafiają nad przepaść. Chłopiec pochyla się nad nią i do niej wpada. Jednak stał tam także lew Aslan, który kazał dziewczynce się nie martwić, ponieważ posłał go do Narnii, i jej też kazał skoczyć, gdyż miał dla nich zadanie do wykonania: odnaleźć zaginionego syna króla Narnii. Posłuchała się go, i chwilę później stała już obok swojego towarzysza na wybrzeżu morza, na którym kołysał się statek przeładowany ogromną ilością istot magicznych. Niedługo potem dzieci dowiadują się od białego puchacza, że znajdują się niedaleko zamku Ker Paravel tuż przed wyprawą króla Narnii na morze. Jakiś czas później odprowadzono ich do zamku, w którym miały się umyć. Wieczorem poszli z resztą stworzeń na kolację podczas której dzieci miały okazję wysłuchać historii o Księciu Korze. W nocy dziewczynka kładąc się spać zobaczyła puchacza o imieniu Świecopuch, który chciał pomóc bohaterom wykonać misję. Puchacz zabrał ją na wieżę, na której zastała już chłopca. Zaczynają zlatywać się sowy, które miały pomóc bohaterom i porozmawiać o zaginionym królewiczu. Pewien puchacz opowiedział im więc pewną historię syna króla. Ustalono, że dzieci polecą z puchaczami do błotowijów, które miały im pomóc dostać się do ruin miasta olbrzymów. Zatrzymali się u nich na noc. Jeden z nich, o imieniu Błotosmętek dołączył do misji ratunkowej. Gdy nadeszła noc wszyscy poszli wcześniej spać. Rankiem wyruszyli na północ, przeprawili się przez Suchą Wodę. Okazało się, że olbrzymy mieszkają głównie nad brzegami wąwozu nad którym wędrowali podróżnicy. Jedno z nich zobaczyło skałę, która okazała się być olbrzymem. Błotosmętek powiedział innym, żeby nie patrzyli na nie. Postój zorganizowano na odsłoniętym wrzosowisku. Następne kilka dni wędrowali przez Ettinsmoor, aż dotarli do Mostu Olbrzymów. Spotkali na drugiej stronie rzeki mężczyznę i kobietę, która doradziła im, żeby dotarli do ruin Harfangu o wczesnych godzinach, bo później bramy ruin są zamknięte. Później dzieci wpadły do okopów, ale wyciągnął ich Błotosmętek. Wreszcie udało im się dotrzeć do ruin. Spotkali tam olbrzyma, który zabrał ich do swojego domu żeby się ogrzali. Olbrzym zaprowadził ich przed króla i królową. Po krótkiej rozmowie odprowadzono ich do pokoju. Nazajutrz po obiedzie mieli zakraść się do tajemnego przejścia w kuchni. Kiedy wszystkie olbrzymy spały, wędrowcy szli już tajnym korytarzem. Po drodze spotkali Strażnika Marchii podziemia, który zaprowadził ich do królowej Otchłani. W pewnej jaskini spotkali młodzieńca, który jednak nie wiedział nic o Rilianie, ani nawet o Narnii. Powiedział, że niedługo będzie miał atak agresji, więc zostanie przykuty do srebrnego krzesła. Kiedy go przykuwają, zaczyna wrzeszczeć, że to on jest Rilianem, którego szukali. Dopiero jednak, gdy wypowiedział imię Aslana, zrozumieli, że mówi prawdę. Po walce z czarownicą, wszyscy wrócili (nie bez przygód) do Narnii z Rilianem, tak jak im kazał Aslan. Po wykonaniu misji dzieci wróciły na podwórko szkoły, obok bramy szkolnej.