Sokół - Streszczenie krótkie

‘Sokół’ to tytuł opowieści opowiadanej przez Fiamettę, w trakcie piątego dnia. Jest to dziewiąta, przedostatnia opowieść, której tematem ma być nieodwzajemniona miłość lub flirt, które zakończyły się ślubem.
Głównym bohaterem opowiadanej historii jest Federigo degli Alberighi, młody szlachcic, mieszkaniec Florencji. Jest on dobrze wychowanym młodzieńcem, zakochanym w damie imieniem Monna Giovanna – pięknej kobiecie, ale mającej męża i syna. Mężczyzna zabiegał o jej względy, jednak ona nie zwracała uwagi na jego wyczyny. Chęć zaimponowania niewiaśćie doprowadziła Federigo do ruiny – stracił większość swojego majątku (co nie zmniejszyło jego uczucia). Najcenniejszym jego skarbem był jednak tytułowy sokół, majestatyczny ptak, który był jego dumą. Straciwszy pieniądze przeniósł się do mniejszej posiadłości i nie zważając na swoją biedę, zajmował się całymi dniami polowaniami, z których jakoś się utrzymywał. W międzyczasie małżonek Monny zachorował i umarł, a jego żona odziedziczyła cały jego majątek. Załamana wdowa wyjechała z synem z Florencji na jej obrzeża, blisko miejsca zamieszkania Federigo.
Krótko później jej dziecko przez zamiłowanie do zwierząt, zaczęło spędzać dużo czasu z sokołem i jego właścicielem. Jego marzeniem stało się posiadanie takiego ptaka, był jednak zbyt nieśmiały aby poprosić szlachcica, widząc jak bardzo jest do niego przywiązany. Po pewnym czasie chłopczyk zachorował, a jego matka chciała na wszelkie sposoby mu pomóc. Nie chciała w końcu stracić jedynego syna, po tym jak już straciła jego ojca. Wtedy malec podzielił się z nią pragnieniem posiadania sokoła. Był pewny, że jeśli matka zdoła go uzyskać to wyzdrowieje. Kobieta nie wie jak jednak jak degli Alberighi zareaguje na prośbę o jego ukochane zwierze, po tym jak wiele lat lekceważyła jego uczucia. Czuje, że nie ma sumienia,ale jest w stanie zaryzykować dla dobra swojego jedynaka. Dzień później udaje się więc do Federigo. Mężczyzna jest zdziwiony jej widokiem, jednakże gdy kobieta zaczyna go przepraszać za to, że nigdy nie odwzajemniała jego miłości, on natychmiastowo jej wybacza i zaprasza do siebie. Oprowadza ukochaną po ogrodzie, po czym zostawia ją z jedną ze swoich nielicznych służących, aby przygotować im jakąś wieczerzę. Zdaje sobie jednak sprawę, że ze względu na swoją biedotę nie ma czym jej ugościć. Nie chcąc rozczarować damy, w oczy rzuca mu się sokół. Nie myśląc zbyt długo, zabija on ptaka i każe go upiec. Wraz z Monną zjadają jego ukochane zwierze. Po posiłku wdowa wyjawia mu, że przyszła do niego prosić o sokoła, a wtedy Federigo popada w rozpacz. Wyjaśnia jej, że chcąc właściwie ugościć damę jej pokroju zabił go i to właśnie jego podał na kolację. Giovanna jest zdziwiona działaniem mężczyzny, ale i zasmucona tym jak na brak sokoła zareaguje jej syn. Jej dziecko umiera jednak kilka dni później. Kobieta wkracza w żałobę, jednak przez presję jej braci do kolejnego ożenku oznajmia, że chce aby jej mężem został… Federigo. Jej rodzina jest zdumiona, że chce wyjść za kogoś bez grosza przy duszy, ale ona jest pewna swojej decyzji. Ostatecznie oboje żenią się i żyją razem długo i szczęśliwie.