Szewcy - Czas i miejsce akcji

,,Szewcy”-czas i miejsce akcji

W tym dramacie Stanisława Ignacego Witkiewicza spotykamy się z niesamowicie rzadką rzeczą jeżeli chodzi o czas akcji. Otóż przez cały czas trwania powieści nie natrafimy na chociażby jedno słowo, które potrafiłoby nas nas nakierować na jakikolwiek czas akcji. Nie mamy podanego ani roku, ani pory roku, nie mówiąc już o miesiącu, dniu czy godzinie lub chociażby porze dnia. Czas akcji pozostaje po prostu nieokreślony.

Sprawa ma się inaczej jeżeli mowa o miejscu akcji. W akcie pierwszym wszystkie wydarzenia odbywają się w warsztacie szewskim znajdującym się na niewielkiej półkolistej(sam wystrój oddany w ręce kreatywności reżysera spektaklu). Na lewo mamy trójkąt zapełniony kotarą koloru wiśniowego. W środku półkola znajduje się szary trójkąt ściany, z okrągławym okienkiem. Na prawo pień wyschłego, pokręconego drzewa-między nim a ścianą trójkąt nieba. Dalej na prawo daleki krajobraz z miasteczkami na płaszczyźnie. Warsztat umiejscowiony jest wysoko ponad doliną w głębi, zdaje się, że jest postawiony jakby na wysokich górach. W środku znajdują się Sajetan i Czeladnicy, z daleka dochodzi prawdopodobnie huk samochodów i ryki syren fabrycznych.
W akcie drugim jesteśmy w więzieniu, w sali przymusowej bezrobotności, przedzielona jest tzw,,balaskami” na dwie części. Na lewo nie ma nic, na prawo zaś wspaniale urządzony warsztat szewski. W środku na podwyższeniu, ogrodzona ozdobnymi kratami od reszty sali, katedra dla prokuratora, za nią stoją drzwi, a nad nią witraż, przedstawiający ,,błogosławieństwo pracy zarobkowej”. Nazwa ta może być dosyć niezrozumiała, ale jest bardzo ironiczna z perspektywy tego, że jest to więzienie polegające na przymusowym bezrobociu. Przed tym witrażem stoi tablica, na której ogromnymi literami wypisana jest powyższa nazwa. W lewej części sali błądzą niczym głodne hieny szewcy z aktu pierwszego. Na lewo od drzwi stoi zupełnie normalny Strażnik.
W akcie trzecim, jesteśmy w tym samym warsztacie szewskim co w akcie pierwszym, lecz bez kotary i okienka. Palą się czerwone i zielone lampki sygnałowe. Podłoga jest wyłożona wspaniałym drewnem, w głębi nocny pejzaż-światełka ludzkie i księżyc w pełni.