Szewcy - Streszczenie krótkie

„Szewcy” Witkacego – streszczenie krótkieW pierwszym akcie dramatu najpierw poznajemy dwóch Czeladników i Sajetana, siedzących w warsztacie szewskim i leniwie wykonujących buty. Sajetan zaczyna rozmowę o tym, jak to źle mają płacone za robotę. Uważa, że system powinien być zorganizowany inaczej powinien być zorganizowany, a dzisiejsze rządy są faszystowskie. Czeladnicy chętni mu przytakują, jednak strasznie denerwuje ich okrzyk „Hej!” wznoszony co chwila przez Sajetana, czasem również nie rozumieją wypowiadanych przez niego słów. Wchodzi prokurator Scurvy, z którym robotnicy natychmiast zaczynają dyskusję na temat nieprawidłowości w zarobkach pomiędzy nimi, wykonującymi trudny zawód, a siedzącym w ciepłym biurze i zarabiającym wielkie pieniądze prokuratorze. Konflikt ten przerywa wejście Księżnej i służącego. Księżna wita się serdecznie ze wszystkimi zebranymi i daje im kwiaty. Scurvy szybko odwraca swoje myśli od polityki na rzecz romansowania z Księżną. Tymczasem ona nie zawraca sobie nim głowy i prowadzi dialog na przemian z Sajetanem i Czeladnikami. Scurvy wychodzi, po to, aby po aby po chwili wrócić z faszystowskimi bojówkami „Dziarskich Chłopców”, którzy mają za zadanie pojmać robotników, Sajetana i Księżną.
W akcie drugim znajdujemy się w więzieniu przymusowego bezrobocia, gdzie na ścianie wisi witraż przedstawiający „Błogosławieństwo pracy zarobkowej”. Szewcy są zamknięci w więzieniu, a na dodatek poddani okrutnej karze, jaką jest niemożność podjęcia pracy, przy jednoczesnym widoku pięknego warsztatu. Scurvy jest naczelnikiem tego miejsca. Wprowadzona zostaje Księżna, której nakazane jest robienie butów. Prokurator znów zaczyna z nią flirtować, co pomaga Szewcom się zbuntować. Wpadają do pracowni, gdzie Sajetan wymyśla idee nieskończonej, nadgorliwej, a wręcz szaleńczej pracy. Czeladnicy szybko podchwytują ten pomysł i zabierają się do robienia butów. Gdy prokurator Scurvy próbuje ich powstrzymać – tym razem za pomocą Pachołków Gnębona Puczymordy – spotyka się z niespodziewaną barierą. Pachołkowie, po zetknięciu się z szewcami, natychmiast wraz z nimi biorą się do szaleńczej pracy – zostają, jak pięknie pisze autor, „uszewczeni”. Widząc, że przed tym nie ma już ratunku. Scurvy ucieka wraz z Księżną, podczas gdy scenę zaczyna zalewać czerwony blask.
W akcie trzecim znów jesteśmy w tym samym warsztacie, co w akcie drugim, jednak ze zmienioną dekoracją. Scurvy jest przywiązany do pnia, natomiast Sajetan i Czeladnicy siedzą w wygodnych piżamach na podniesieniu. Wchodzi Księżna, wraz ze swoim służącym i pieskiem. Do warsztatu wkracza biedota krakowska, która prosi, aby ją traktowano jak równego z równym, zostaje jednak siłą pogoniona. Zaraz po tym wydarzeniu Czeladnicy zabiją Sajetana złotą siekierą, czemu przyklaskuje Księżna. Wchodzi Straszny Hiper-Robociarz, którzy rzuca bombę na ziemię, jednocześnie mówiąc, że jest niedoszłym skazanym Scurvy’ego. Wszyscy rzucają się na ziemię, jednak bomba nie wybucha. Hiper-Robociarz podnosi ją i nalewa sobie z niej herbaty, jednocześnie tłumacząc się z głupiego żartu. Sajetan, pomimo bycia trupem, co jakiś czas wypowiada nudny monolog. Wchodzi Gnębon Puczymorda i razem z Czeladnikami wymyśla zadanie dla Scurvy’ego. Księżna w tym czasie przebiera się w piękny kostium i wchodzi na piedestał. Scurvy, nie potrafiąc jej dosięgnąć, wyje i umiera. Wchodzą Towarzysz Abramowski i Towarzysz X, którzy kończą akt trzeci i ostatni.