Menu książki:
Władca Pierścieni – Dwie Wieże - Problematyka
W książce J.R.R Tolkiena pod tytułem „Dwie Wieże” to utwór o charakterze moralnym. W książce występuje walka dobra ze złem i to jest głównym problemem. Utwór zostaje osadzony w czasie, kiedy magia i miecz jest jak najbardziej na porządku dziennym.
Drużyna pierścienia zostaje rozbita po tym jak Boromir chciał zabrać jedyny pierścień Frodowi Bagginsowi. Nie udało mu się to, a drużynę pierścienia zaatakowali orkowie. Boromir zostaje zabity, kiedy to szlachetnie bronił dwóch hobbitów. Jednak mu się to nie udało i niziołkowie zostali pojmani. Krasnolud, elf i człowiek ruszają im na ratunek. Jednak po drodze orkowie zostają wypici w pień przez jazdę Rohanu. W ten sposób Aragorn z dwoma przyjaciółmi udają się do stolicy na zamek Rohanu razem z Gandalfem, który wrócił choć wszyscy myśleli, że zginął. Jednak tamtejszy król nie powitał ich serdecznie, ponieważ był w mocy Sarumana, a podszeptywał mu żmijowy język. Jednak Gandalfowi udaje się przegonić niszczycielskiego Sarumana z głowy króla, który po tym zdarzeniu wyraźnie odmłodniał co symbolizuje nam, że jak będziemy siedzieć w miejscu i nic nie robić to będziemy takimi gnuśnymi królami, którzy się szybko zestarzeje i nie będą w stanie nic zrobić. Jednak jeśli będziemy myśleć optymistycznie i będziemy aktywni w swoich sprawach na nawet mimo wieku będziemy młodo wyglądać i się czuć. Król zwołuje wszystkich ludzi i nakazuje im się schronić w Helmowym Jarze twierdzy, której nikt dotąd nie mógł zdobyć. Kiedy tam dotarli elfy wysłały tam swoją pomoc co symbolizuje nam jedność między ludźmi, a elfami przeciwko jednemu przeciwnikowi. W nocy zaatakowało ich dziesięć tysięcy orków. Na murach paliły się pochodnie, które w pewien sposób symbolizowały ludzkie żywota, których tak jak pochodni z każdą chwilą ubywało. Udało im się bronić do poranka, kiedy to Gandalf biały z jeźdźcami Rohanu przybył skoro świt na odsiecz. Gandalf w białych szatach o wschodzie słońca symbolizował nowy dzień, nowy świat i słońce, które rozprasza mroki i ciemności.
W tym czasie dwaj hobbici dotarli do lasu, kiedy uciekali przed orkiem weszli na drzewo. Był to ent. Kiedy mu opowiedzieli o sytuacji na świecie ent postanowił zwołać zebranie entów. Entowie mówili bardzo wolno i zajęło im kilka dni, zanim cokolwiek ustalili. Kiedy poszli na skraj lasu zobaczyli wycięte drzewa. Wtedy entowie rzucili się do ataku na wieżę Sarumana. Szybko zdobyli miasto symbolizując ważność i siłę zagniewanej przyrody, którą ludzie niszczą. Co pokazuje nam, że nie powinniśmy jej niszczyć, bo wiele jej zawdzięczamy i możliwe, że bez niej byśmy nie żyli.
Frodo Baggins zaś z Samlisem szedł dalej w stronę Mordoru siedziby zła. Po drodze napadł na nich Gollum, czyli poprzedni właściciel pierścienia. Zanim znalazł go Bilbo Baggins. Pokonują go jednak i czynią swoim przewodnikiem. Gollum odwrócił się na chwilę od zła i przestał tak pożądać swojego „skarbu”, czyli pierścienia. Symbolizuje to nam, że każdemu warto dać szansę i możliwość odwrócenia się od zła i zrobienia czegoś dobrego, może nawet stać się dobrym człowiekiem. Jednak, kiedy docierają do bram Mordoru nie mają jak tam wejść. Wtedy zobaczyli zasadzkę. To wojownicy Gondoru pokonywali najemników jadących do Mordoru. Ta zasadzka i wojna prowadzona przez tych wojowników przypominała historyczną wojnę zwaną „potopem”, kiedy to Polacy pod dowództwem Stefana Czarnieckiego stosowali taktykę wojny podjazdowej, czyli atakowali z zasadzki niewielkie odosobnione oddziały szwedzkie. Wtedy Gondorscy wojownicy ich zauważyli i pojmali Froda i Samlisa, bo Gollum zdołał uciec. Złapał ich brat Boromira i oznajmił im o jego śmierci. Frodowi i Samlisowi było go bardzo przykro i powiedzieli, że byli jego przyjaciółmi i wspólnie byli w drużynie pierścienia. Wtedy ich z Gollumem, którego też później złapali wypuścili i poszli atakować przeciwników zmierzających do Mordoru dalej, a hobbici razem z Gollumem ruszyli dalej do wąskiego przesmyku, gdzie miało na nich czekać straszne niebezpieczeństwo.
Problematyka tego utworu to wojna dobra ze złem. Tytułowe „Dwie wieże” to wieże Saurona w Mordorze i wieża Sarumana w Isengardzie. Między tymi wieżami był otoczony Gondor.