Doktor Piotr - Opracowanie

„Doktor Piotr” to książka autorstwa Stefana Żeromskiego. Opowiada
o codziennym życiu ojca i tytułowego bohatera. Piotr musiał wyjechać
za granicę, ponieważ tam znalazł pracę idealną dla niego. Zaczął zarabiać tuż
po zakończeniu nauki. Pan Dominik, czyli ojciec tytułowego doktora nauk ścisłych mieszkał sam. Bardzo tęsknił za swoim jedynym synem. Chcąc iść
z duchem czasu i jednocześnie uleczyć tęsknotę za dzieckiem, podjął pracę
u pana Teodora. Ten, mimo iż krytykował go na każdym kroku, dawał mu dobre wynagrodzenie. Po pewnym czasie pracy, pana Dominika stać było
na zakup dworku. Jego początkowa cena była bardzo duża, jednak po krótkiej rozmowie, cena znacznie się obniżyła. Główny bohater zamieszkał tam razem ze swoim pracodawcą. Pewnej nocy panu Dominikowi przyśnił się koszmar
o swoim synu. Gdy się obudził, usłyszał jak ktoś puka do okna, ponieważ chce się z nim spotkać. Okazało się, że jest to jego syn. Mężczyźni byli bardzo zadowoleni z odwiedzin, niestety, Piotr musiał wrócić do Anglii, gdyż jego dług względem oszukanych podwładnych ojca dalej nie został spłacony. Czuł się dłużny pracownikom. Aby ukarać swojego ojca za ten czyn, szybko spakował się i wyjechał za granicę. Tą postawą podkreśla priorytety epoki pozytywizmu,
z której wyrasta twórczość Żeromskiego. Widzimy tu szacunek do pracy
i biednych klas społecznych.
Miejscem akcji jest niewielka wieś Zapłocie, czyli miejscowość, w której mieszkał główny bohater – pan Dominik Cedzyna. Akcja rozgrywa się w latach 80. XIX wieku, czyli w czasach po powstaniu styczniowym oraz początkach wielkiego rozwoju gospodarczego w Polsce.
Jak większość utworów Żeromskiego o krótkiej fabule, trudno jednoznacznie zakwalifikować utwór do danego gatunku. Z jednej strony książka „Doktor Piotr” spełnia warunki noweli. Wskazuje na to krótka, zwięzła fabuła, niewielka ilość bohaterów, jest pisana prozą i opowiada w niej anonimowy, wszystkowiedzący narrator. W przeciwieństwie do opowiadania, po punkcie kulminacyjnym zmieniają się losy bohaterów. W tej lekturze punktem kulminacyjnym był powrót Piotra do rodzinnej wioski. Po tej wizycie i poznaniu prawdy o dochodach ojca, jego syn Piotr, zostawił go i wrócił do pracy w Anglii. Jednak występuje tu retrospekcja charakterystyczna dla opowiadania. Być może należy tu mówić o utworze z pogranicza gatunków.
Oprócz wywołanych wcześniej bohaterów, warto jeszcze wspomnieć o
Teodorze Bijakowskim- mężczyźnie chłopskiego pochodzenia, który dzięki szczęśliwemu zbiegowi okoliczności wszedł do wyższych sfer. Jest
to nowobogacki materialista, źle traktujący swoich pracowników i ostentacyjnie wywyższający się nad przedstawicieli niedawno zdeklasowanej szlachty.
Juliusz Polichnowicz- człowiek, który odziedziczył gospodarstwo po swoim ojcu. Niestety, nie potrafił się nim odpowiednio zająć, przez co musiał je sprzedać. Jego postawa, połączona z pracą pana Dominika i ostatecznym wyborze tytułowego Piotra, ma uświadomić, że szlachecki, konserwatywny świat pełen rodowych tradycji szlacheckich odchodzi w niepamięć, ustępując miejsca kapitalizmowi, mieszczaństwu dorobkiewiczom.