Brzydkie kaczątko - Recenzja książki

Gdy byłam małą pięcioletnią dziewczynką moi rodzice czytali mi baśnie. Jedną z mich ulubionych było „Brzydkie kaczątko”. Napisał je, jak już się pewnie domyślacie, Hans Christian Andersen, autor wielu baśni dla dzieci na przykład Calineczki, Dzielnego ołowianego żołnierzyka, Królowej Śniegu i Księżniczki na ziarnku grochu.
Hans Christian Andersen nadał taki tytuł „Brzydkie kaczątko”, bo tytułowe kaczątko urodziło się inne niż wszystkie kaczki. Było szarawe, brzydkie i za duże jak na kaczkę. Wszyscy je szczypali i wyśmiewali. Inne kaczki go nie lubiły. Nawet przyszywana matka wstydziła się jego. Brzydkie kaczątko czuło się źle. Nie mogło sobie wytłumaczyć i zrozumieć dlaczego różni się od innych kaczek.
Brzydkie kaczątko miało różne przygody, najczęściej smutne:
– Uciekło od swojej przyszywanej matki.
– Dotarło nad staw gdzie nocowało kilka dni. O mało nie zginęło podczas polowania.
– Przeżyło burzę.
– Znalazło schronienie w chacie starej babci, ale mieszkańcy domu wyśmiewali się z niego, że nic nie potrafi robić. Dlatego uciekło.
– Kiedy przyszła zima kaczątko wróciło nad staw. Przymarzło do wody, bo nie było w stanie machać cały czas nóżkami.
– Nabroiło w domu wieśniaka, który uratował kaczątko.
Na szczęście opowieść kończy się dobrze. Nie chcę zdradzać wam końcówki opowieści. Morał z baśni jest taki, że nawet kiedy jesteś inny niż wszyscy, różnisz się wyglądem, charakterem, zainteresowaniami, zachowaniem to zawsze znajdziesz swoje miejsce w życiu. I jak się postarasz to będziesz szczęśliwy i znajdziesz przyjaciół.
Moja pani nauczycielka powiedziała w szkole, że „Brzydkie kaczątko” to tak naprawdę opowieść o życiu Hansa Christiana Andersena. Urodził się w biednej rodzinie i nie miał łatwo w życiu.
Baśń bardzo mi się podobała, gdyż można się z niej dużo dowiedzieć o życiu. Opowieść ma mądry morał. Zachęcam do jej przeczytania. Polecam najbardziej dzieciom, które są fanami baśni Andersena, ale nie tylko im. Jeśli to wasza pierwsza baśń to na pewno sięgniecie po inne.