Opium w rosole - Streszczenie krótkie

Powieść „Opium w rosole” opowiada zabawną i zarazem wzruszającą historię sześcioletniej Aurelii Jedwabińskiej.
Akcja książki rozgrywa się w Poznaniu w dzielnicy Jeżyce.
Aurelia ma zamożnych, zapracowanych rodziców – Eugeniusza i Ewę Jedwabińskich. Mieszkają razem w blokach przy ulicy Norwida. Mała dziewczynka ma wszystko, czego jej potrzeba, oprócz czasu i miłości rodziców. Zajmuje się nią wynajęta opiekunka, sąsiadka. Aurelia jednak biega samopas po ulicach Poznania. Poznaje nowych znajomych, wpraszając się do nich na „obiadki” i podając się za Genowefę. Rodzice i opiekunka nic o tym nie wiedzą.
Aurelia poznaje Maćka Ogorzałkę, który zauroczył się w tajemniczej Matyldzie Stągiewce. Maciek zaprasza do opery swoją koleżankę z liceum, Jankę, pod pretekstem zobaczenia się z nieznajomą. Kiedy Matylda i Maciek przeżywają swój burzliwy romans, Janka pogrąża się w rozpaczy z powodu nieodwzajemnionej miłości do Macieja. Genowefa po kłótni z mamą ucieka z domu i zostaje w mieszkaniu Kreski (Janki).
Pani Jedwabińska rozpoczyna poszukiwania, kiedy orientuje się, że Aurelia nie wróciła na noc do domu. Trafia do domu rodziny Borejków, gdzie po rozmowie z panią Borejkową następuje w niej gwałtowna przemiana. Wreszcie rozumie, że czas i uwaga poświęcone dziecku są ważniejsze niż pieniądze i sukcesy zawodowe. W końcu dziewczynka zostaje odprowadzona do domu przez panią Borejko, a sprawy wszystkich bohaterów układają się pomyślnie.