Moralność pani Dulskiej - Czas i miejsce akcji

MORALNOŚĆ PANI DULSKIEJ – CZAS I MIEJSCE AKCJI

Utwór „Moralność Pani Dulskiej” to tragifarsa spisana w 3 aktach autorstwa Gabrieli Zapolskiej. Jej pierwsza premiera miała miejsce w 1906 roku w Krakowie. Po raz pierwszy wydana została w Warszawie w 1907 roku. Głównym tematem utworu jest ukazanie i wyśmianie zakłamania drobnomieszczaństwa.

Czas akcji nie jest konkretnie nazwany, jednak analizując tekst dostrzec można, że zdecydowanie są to czasy współczesne autorce i opisują ten okres czasu, w którym właściwie powstały. Zatem jest to początek XX wieku, czyli okres tak zwanej Młodej Polski. Są to czasy, kiedy Polska jest pod zaborami. W dialogach i wypowiedziach bohaterów zdecydowanie nie brakuje germanizmów, chociażby „szparkasa”, czyli kasa oszczędnościowa, „lejtnant” – porucznik i wiele innych. Z tego wniosek, że ta część Polski należy do Galicji. Charakterystyczna jest również postawa Zbyszka Dulskiego, który pragnie wyrwać się z tego schematu, pozostawić daleko w tyle za sobą tę kołtunerie. Pojawia się także słownictwo typowe dla okresu Młodej Polski i cyganerii artystycznej z tamtego okresu: kołtun, lumpować się, tingle. Niejednokrotnie wspominane są kawiarnie oraz knajpy.

Natomiast miejscem akcji jest niezaprzeczalnie Lwów. W utworze pojawia się wiele nazw miejsc ze Lwowa, takich jak na przykład Wysoki Zamek, gdzie spaceruje Dulski. Albo nazwy z okolic Lwowa, kiedy pani Dulska obawia się skandalu, zastanawia się nad wyprowadzką do podlwowskiej miejscowości Brzuchowice albo odległej dzielnicy Zamarstynów. Po ulicach jeżdżą dorożki, tramwaje oraz automobile. Ponadto osoby przedstawione w utworze posługują się tamtejszymi pieniędzmi. Dochodzi do tego jeszcze dodatkowo ustalona wcześniej informacja, że jest to część zaboru austriackiego.
Jednakże w centrum akcji, tak naprawdę jest salon w domu rodziny Dulskich. Odnaleźć również można informacje dotyczącego umiejscowienia tegoż domu. Okno wychodzi na dziedziniec. A zaraz obok jeżdżą tramwaje. Wspomniane jest także o tym, że kamienica ma dwa piętra i sutereny.