Opowieści z Narnii. Lew, czarownica i stara szafa - Bohaterowie

Rodzeństwo Pevensie

– Piotr – najstarszy z czworga rodzeństwa. Jest silny, odważny, szlachetny. Dzielnie walczył w obronie Narnii. Dobrze posługuje się mieczem i tarczą, prezentami od Świętego Mikołaja. Używa ich w najbardziej do tego przeznaczonych momentach.
Po koronacji nazywano go Piotrem Wspaniałym. Był bardzo waleczny, a jego poddani zawsze byli mu wierni. Chłopak dobrze się sprawuje w roli króla.
Piotr Pevensie lubi magię, używanie miecza i nie toleruje kłamstwa. Jako najstarszy z rodzeństwa jest bardzo odpowiedzialny i wraz z Zuzanną i Łucją stara się uwolnić Edmunda od złej czarownicy. Zawsze pozostanie oddany Narnii i nigdy nie przestanie w nią wierzyć.

– Zuzanna – druga z kolejności starszeństwa. Jest waleczna i umie się posługiwać łukiem. Jako królowa była przez wszystkich nazywana: ,,Zuzanna Łagodna”, a mnóstwo młodzieńców zalecało się o jej rękę.
Zuzanna Pevensie odgrywa w książce ważną rolę. Wraz z młodszą siostrą Łucją były obecne przy śmierci Aslana, chociaż się na to nie zgodził.
Dziewczyna jest ładna, spokojna i miła. Lubi przygody, które przeżywają w Narnii, chociaż nieraz ich się lęka. Niestety wraz z dorastaniem przestaje wierzyć w Narnię, którą uznaje za ich dziecięce wyobrażenia. Bardzo to zasmuca jej rodzeństwo.

– Edmund – Z początku nie był zbyt oddany Narnii. Najbardziej ze wszystkich naśmiewał się z opowieści Łucji o tym pięknym kraju i panu Tumnusie, bardzo ją zasmucając. Udawał, że jej nie wierzy, chociaż wcześniej sam wszedł do Narnii przez szafę za Łucją, nie chciał się jednak do tego przyznać.
Podczas obecności rodzeństwa u państwa bobrów Edmund Pevensie wymknął się niepostrzeżenie z domku. Szukał złej królowej, którą poznał za swoim pierwszym pobytem w Narnii. Omamiła go swoim urokiem i poprosiła, by przyszedł do niej z resztą rodzeństwa, gdyż z chęcią ich pozna. W rzeczywistości chciała wszystkich uśmiercić.
Edmund się zgodził i postanowił wypełnić polecenie złej królowej.

– Łucja – najmłodsza z rodzeństwa. Łucja jest dzielną dziewczynką posiadającą dużą wyobraźnię. Dziewczynka najbardziej jest zaangażowana w ich Narnijskie przygody, które przeżywają. To właśnie Łucja odkryła cudowną krainę, gdy schowała się w wielkiej szafie.
Łucja Pevensie ma długie, złociste włosy. Jest żywa i powabna, a przy przyciąganiu wielbicieli jest nie gorsza od Zuzanny.
I choć wszystkim wydaje się, że jest jeszcze bardzo mała, Łucja potrafi dzielnie stawić czoła sytuacjom i walczyć ze złem równie dobrze, jak Piotr.
Od Świętego Mikołaja dostała w prezencie nóż i flakonik z płynem, który uzdrowi każdego. Nastanie czas, gdy bardzo się jej przyda.

– Biała czarownica – jest to zła czarownica, która karze wszystkim nazywać się królową. Dawniej rzuciła na Narnię czar, by nigdy już nie zapanowała w niej wiosna. Od dawna toczy wojnę z Aslanem, lwem, prawdziwym władcą Narnii.
Biała czarownica jest niesprawiedliwa, demoniczna, okrutna, zimna i bezwzględna. Gdy widzi radość żywych stworzeń, natychmiast zamienia je w kamień.
Wbrew pozorom Czarownica była ładna. Miała twarz piękną, lecz zimną i srogą. Twarz owa była zupełnie biała – nie zwyczajnie blada, lecz naprawdę b i a ł a. Tylko usta płonęły w tym pięknym obliczu czerwienią.
Swoją urodą i wdziękiem kobieta potrafiła zauroczyć, a później źle traktować jakieś stworzenie lub zesłać mu okrutną misję.

– Aslan – jest lwem. Aslan posiada duszę dobrą i szlachetną. Jest prawowitym władcą Narnii, a także tym, który ją stworzył. Jest wielki, ma ognistą grzywę i złotą sierść. Swoim wyglądem przeraża, a jednocześnie każe być posłuszny.
Zawsze stoi w obronie Narnii, walczy od lat z Białą Czarownicą. Jego armia składa się z faunów, olbrzymów, centaurów, a także innych, niestworzonych istot.
Potrafi zrobić wszystko, byleby pozbawić złą królową prawa do tronu. Najbardziej powiem pragnie, by, zgodnie z legendą, Dwie córki Ewy i dwóch synów Adama zasiadło na czterech tronach, a na zawsze wyzwolą Narnię od wszelkiego zła, które tam panuje.