Harry Potter i Insygnia Śmierci - Rozprawka

Seria o przygodach młodego czarodzieja – Harry’ego Potter’a to niewątpliwie perła współczesnej literatury młodzieżowej. Mimo swojej popularności, książki zbierają różne opinie. Najczęściej osądy dotyczą motywu magii oraz zawartych wartości. Czy więc powieści o chłopcu z blizną przedstawiają nam właściwe wzory do naśladowania? W tym rozważaniu postaram się udowodnić, że absolutnie tak właśnie jest. Moje argumenty przedstawię w oparciu o książkę „Harry Potter i Insygnia Śmierci” autorstwa J. K. Rowling, która co więcej stanowi ostatnią część serii i zdaje się mieć szczególne znaczenie w kontekście powyższej tezy.
Historia „Chłopca, który przeżył” opowiada przede wszystkim o przyjaźni. Wartość ta, jak dobrze wiemy, jest bardzo istotna dla młodych czytaczy. Bowiem w takim etapie życia każdy człowiek uczy się funkcjonować w społeczeństwie i budować relacje z innymi. Koleżeństwo wśród rówieśników powinno opierać się na właściwych podstawach, takich jak: zaufanie, bezinteresowność i przebaczenie. Te cechy z pewnością dotyczą przyjaźni trójki głównych bohaterów serii – Harry’ego, Rona i Hermiony. Młodzi czarodzieje, mimo często niesprzyjającego losu, wystawiającego ich relację na próbę, zawsze potrafią znaleźć porozumienie. W części „Harry Potter i Insygnia Śmierci” to Ron na chwilę odwraca się od dwójki przyjaciół, po czym szybko jednak wraca, rozumiejąc swój błąd. Opuszczeni czarodzieje czują żal do towarzysza, jednak starają się go zrozumieć i podają mu dłoń na zgodę. Jak widać, treść książki przekazuje nam siłę prawdziwej przyjaźni, która przetrwa każdą przeciwność.
Poświęcenie to także istotna i cenna wartość przekazywana przez serię. W prawdzie, łączy się ona nieco z moim poprzednim argumentem. Ten motyw jest także różnorodnie przedstawiony w książkach. Możemy znaleźć go na przykład w odniesieniu do oddaniu życia za syna przez Potterów. Lily i James nawet na moment nie zawahali się nad ochroną swojego dziecka przed zagrożeniem. Woleli poświęcić własne życie. Kolejnym przykładem uzasadniającym moje rozumowanie może być jedno z najważniejszych wydarzeń ostatniej części sagi o Harrym. Chodzi mi oczywiście o przemyślane oddanie się na śmierć przez głównego bohatera. Młody Potter zrobił to dla całej społeczności czarodziejów, a także dla rodziców, którzy zmarli jako bohaterowie. Mimo że siedemnastolatek cudem przeżył ostatecznie starcie z Lordem Voldemortem, jego gest już na zawsze został zapamiętany. Historia ta przekazuje nam cenną myśl, że warto być gotowym do oddania życia za przyjaciela.
Kolejną wartością książek J. K. Rowling jest śmierć (która właściwie także wiąże się z moim poprzednim argumentem). Autorka w wyjątkowo mądry sposób przedstawia tę kwestię młodym czytelnikom. Zaznacza, że stanowi ona nierozłączną część życia każdego człowieka i przełamuje temat tabu. Pozwala to zrozumieć zjawisko przemijania oraz oswoić się z nim. To bardzo cenne, by mówić o tym otwarcie i traktować tę problematykę jako naturalną, doczesną wędrówkę. Przecież ta sprawa dotyczy każdego! W powieści „Harry Potter i Insygnia Śmierci” ginie naprawdę dużo bohaterów. Większość z nich śmiercią bohaterską, w obronie przyjaciół i własnych idei. Pewnie ktoś mógłby powiedzieć, że nie jest to odpowiednia lektura dla dzieci. Jednak ja uważam, że wręcz przeciwnie. Moim zdaniem już od najmłodszych lat powinno się przyzwyczajać do tego młodych ludzi. Literatura to świetny wybór, gdyż niesie ze sobą inne liczne zalety.
Nie trudno się domyślić, że saga o chłopcu z blizną jest skarbnicą istotnych wartości życiowych. Przekazuje nam znaczenie prawdziwej przyjaźni, przedstawia sens poświęcenia i oswaja ze śmiercią. Mam nadzieję, że w powyższych argumentach wystarczająco udowodniłam moje zdanie na tę sprawę oraz że wyczerpałam temat. Warto więc czytać uważnie „Harry’ego Potter’a” nie tylko dla rozrywki, ale także, by dostrzec przekazywane przez autorkę mądrości. To wspaniały pomysł na rozwój osobisty oraz kształtowanie swojego światopoglądu, a także sensu istnienia.