Harry Potter - Recenzja książki

Moim zdaniem saga Harry’ego Pottera jest jedną z najbardziej udanych dzieł wszech czasów.
Dlaczego tak sądzę ? Otóż odpowiedź jest bardzo prosta, zachęca młodych czytelników do rozpoczęcia swej podróży w czytelnictwie, ukazuje wiele motywów życiowych, wartości, a także wiele innych, co postaram się udowodnić, a jeśli nie czytaliście Harry’ego Pottera postaram się Was zachęcić do zainteresowania się treścią książki.
Osobiście sama jestem ogromną fanką Harry’ego , ponieważ fenomen tej książki polega na tym, że na początku całej serii poznajemy małego chłopca, który jest całkowicie zagubiony, jego rodzice nie żyją, (ponieważ Voldemort ich zabił kiedy Harry był małym chłopcem) Harry wychowuje się u wujostwa. Zwłaszcza wuj Vernon nie szczędzi zadawania codziennych przykrości Harry’emu. W dniu 11 urodzin chłopca, niespodziewanie pojawia się Hagrid, gajowy z Hogwartu, szkoły magii i czarodziejstwa, który twierdzi, że młody jest czarodziejem i powinien w tym roku uczęszczać do tejże szkoły.
Harry przybywa o określonej porze na peron 9 i 3/4 skąd prawdopodobnie ma wyjechać pociąg do tajemniczej szkoły.
Jak wcześniej wspomniałam chłopiec był bardzo zagubiony, wystraszony, do momentu kiedy poznaje w pociągu swego najlepszego przyjaciela, Rona, który towarzyszy mu do końca sagi. Wówczas Harry staje się z każdym rokiem coraz pewniejszy siebie.
Książka zawiera mnóstwo mądrości i wskazówek jak powinniśmy żyć i się zachowywać. Warto wspomnieć o tym, że chłopiec co roku przechodzi przez wiele potyczek życiowych, a i tak nie poddaje się i idzie dalej przed siebie.
J.K Rowling napisała 7 tomów o młodym czarodzieju.
Książka została przetłumaczona na 49 języków, a
historia o Harrym jest znana na całym świecie.
Książka powinna wszystkich zachwycić choćby z tego względu, iż nie jest to zwykła książka fantasy,tylko jest to książka niesamowita, przy której możemy się wzruszyć, śmiać się razem z bohaterami, a także obawiać się o ich losy.
Ja sama zżyłam się z bohaterami jak nigdy dotąd.
Książka doczekała się również ekranizacji w roku 2001, jednak sądzę, że lektury są tak dobre, na tym samym samym poziomie, co filmy.
Harry poznaje podczas nauki w Hogwarcie dwójkę najlepszych przyjaciół, Rona i Hermionę , a także dowiaduje się o tym ,że jego ojcem chrzestnym jest Syriusz Black. Właśnie ten wątek pokazuje nam ludziom, którzy bardzo często oceniają ludzi ,,po okładce”, że nie zawsze na jakiego człowiek wygląda, takim jest.
Cenię tę sagę również za to ,że występuje tam bardzo duży poziom tolerancji, bowiem nikt za bardzo nie zwraca uwagi na to, iż Hagrid jest półolbrzymem, Harry i jego przyjaciele traktują go jak równego sobie, a także uczniowie też nie zwracają na to większej uwagi.
Bardzo podoba mi się to stanowisko, ponieważ obecnie stykamy się w szkołach, pracy niestety z brakiem tolerancji, wyszydzaniem przez inne osoby, co czyni nas osobami bardziej skrytymi i zamkniętymi w sobie.
Wiele osób czekało z niecierpliwością na kontynuację sagi, więc po kilku latach J.K Rowling napisała dramat w wersji książkowej ale też taki, który jest wystawiany w teatrze, pt,, Harry Potter i przeklęte dziecko” wówczas poznajemy losy dzieci Harry’ego, Rona i Hermiony, a także syna Draco Malfoy’a.
W tej książce możemy ujrzeć piękno przyjaźni na długie lata, kiedy ,,golden trio” wzrusza się na widok dzieci odjeżdżających do szkoły, Hogwartu, tak jak oni przed laty.
Warto przytoczyć również wydarzenia choćby z turnieju trójmagicznego, ponieważ wtedy możemy poznać osobowość chłopca, Harry’ego, która zamiast walczyć o wygraną, woli uratować swoich przyjaciół było to godne uwagi zachowanie, które mało kto potrafiłby naśladować.
Równie bohaterską postawą okazał się być kiedy przyszło do ratowania Ginny- młodszej siostry Rona, wtedy dla niego nie liczyło się to, jak się on sam czuje tylko walczył o młodszą koleżankę, która utknęła w lochach bazyliszka.
W lekturze tej jest także bardzo dużo mądrych, złotych myśli, które wypowiada profesor Dumbledore, był on naprawdę inteligentnym człowiekiem, który potrafił znaleźć nawet na najtrudniejsze pytanie odpowiednia odpowiedź. Kiedy bowiem zdarzały się pytania niedogodne, potrafił okrężnymi drogami przejść do sedna sprawy i zredagować zacną puentę. Dlaczego właśnie wspominam tutaj o tym człowieku ?
Odpowiedź jest prosta, na świecie mało jest ludzi takich, którzy potrafią wyjść z opresji na spokojnie bez zbędnego stresu, który nam potrafi skomplikować sprawy, a także niewiele osób jest na tyle wykształconych, aby na każde pytanie mieć tzw. złotą myśl, lub trafną puentę. To właśnie dlatego bardzo lubię masę postaci w książkach Harry’ego Pottera, dlatego, że są po prostu inni, unikalni, i na pewno niepowtarzalni.
Odkąd przeczytałam historię o młodym czarodzieju, przestałam się przejmować innymi, a także stałam się osobą bardziej otwartą i odważną, z czym wiele osób ma problem, dlatego ta książka byłaby idealna dla takich ludzi, więc jeśli nie znacie jeszcze historii o chłopcu, który przeżył, musicie to czym prędzej nadrobić.