Opowieści z Narnii – Koń i jego chłopiec - Bohaterowie

Książka pod tytułem „Koń i jego chłopiec” to piąta część cyklu „Opowieści z Narnii”. C.S. Lewis wydał tę książkę w roku 1954. Powieść opisuje losy chłopca o imieniu Szasta i narnijskiego konia Bri, którzy wyruszają w pełną przygód i niebezpieczeństw podróż. Autor wykreował sporo postaci, które zaprezentuję w tym wypracowaniu.

Ludzie:
Szasta/Kor – znaleziony jako niemowlę w łódce przez rybaka o imieniu Arszisz. Nie zna swego prawdziwego pochodzenia. W rzeczywistości jest synem króla Luny i bratem bliźniakiem księcia Korina. Chłopca cechuje odwaga, staje w obronie przyjaciółki przed atakującym lwem. Jest lojalny i ma dobre serce. Marzyciel, który melancholijnie spoglądał na północ zanim wyruszył w podróż. Szasta jest bardzo uparty i zawzięty, ale w pozytywnym znaczeniu. Mimo wyczerpania, pędzi do utraty tchu, aby ostrzec króla przed najazdem wrogich wojsk. Ze względu na fakt, że wychował się w biednej, rybackiej wiosce, jest nieco nieokrzesany, dlatego kiedy odkryto jego pochodzenie, musiał uczyć się ogłady i dobrych manier. Szata jest otwarty na nowe znajomości, serdeczny i przyjacielski.

Arawis Tarkiina – córka Kidrasza Tarkaana, potomka boga Tasza. Ma szlacheckie pochodzenie. Opuszcza jednak swój dom i ucieka po tym, jak jej ojciec wraz z macochą pragnęli wydać ją za ponad sześćdziesięcioletniego mężczyznę. Próbuje popełnić samobójstwo, jednak powstrzymuje ją klacz Hwin. Nie znamy wieku Arawis, ale wiemy, że jest bardzo młoda. Dziewczynka jest sprytna, pisze fałszywy list, aby uzyskać więcej czasu na oddalenie się od miasta. Jest też nieufna i podejrzliwa. Długo wahała się, zanim przyłączyła się do Szasty i jego konia. Mimo faktu, iż jest szlachcianką, dzielnie znosi trudy podróży, poniesione rany i przewyższa swą zwinnością i wytrwałością niejednego rówieśnika będącego chłopcem. Po latach wyszła za mąż za Szastę/Kora i została królową Archenlandii.

Arszisz – ubogi rybak, który znalazł Szastę i go wychował. Nie mówi chłopcu, że nie jest jego prawdziwym ojcem. Obarcza go pracą i wyładowuje na nim swoją złość, niejednokrotnie dziecko bijąc. Kiedy zjawia się u niego nieznajomy z ofertą kupna przybranego syna, nie waha się, gdyż nie obchodzi go jego los, ale suma, którą uda mu się wynegocjować.

Korin – książę, syn króla Luny, młodszy o kilkadziesiąt minut brat bliźniak Szasty/Korina. Chłopiec uwielbia ściągać na siebie kłopoty. Jest porywczy, impulsywny i lubi załatwiać sprawy za pomocą pięści. W bitwie walczy jak dorosły mężczyzna, cechuje go odwaga i chęć zwycięstwa. Szybko zaprzyjaźnia się z Korinem, a gdy dowiaduje się, że jest jego bratem, jest wielce uradowany. Na wieść, iż to Kor obejmie tron, radość chłopca jest ogromna, gdyż nigdy nie pragnął zostać królem. Lubi podróże, przygody i mordobicie. Po latach uzyskał przydomek „Korin Piorunoręki”, gdyż udało mu się nawet powalić niedźwiedzia.

Rabadasz – książę, syn Tisroka, władcy Kalormenu. Człowiek okrutny, samolubny i rządny krwi. Gotów podbić dwie krainy (Narnię i Archenlandię), aby móc mieć na własność królową Zuzannę. Nie traktuje jej nawet jak człowieka, tylko wojenne trofeum. Kocha władzę i wojnę. Po klęsce jego wojsk i przegranej bitwie, Aslan ofiarowuje mężczyźnie prawo łaski i szansę na zmianę. Ten jednak jest zbyt zaślepiony złością i chęcią zemsty. Wielki Lew przemienia go więc w osła. Jako zwierz wraca do ojczyzny i zmienia się w człowieka. Nie może jednak oddalić się od świątyni Tasza, gdyż na zawsze pozostanie osłem. Ta klątwa sprawiła, że Rabadasz nie brał już udziału w bitwach i wojnach. Stał się człowiekiem spokojnym i roztropnym. Po śmierci otrzymał przydomek „Rabadasz Śmieszny”.

Pustelnik Południowych Kresów – studziewięcioletni, wysoki staruszek strzegący bramy, który pomaga Arawis i Szaście. Bardzo dobroduszny i serdeczny. Troszczy się o zranioną dziewczynkę, karmi konie i służy dobrą radą. W magicznej sadzawce niczym w zwierciadle może ujrzeć dowolny skrawek świata. Śledzi i relacjonuje gościom bitwę w Archenlandii. Pustelnik ma długą, siwą brodę, sięgającą aż kolan.

Ahoszta Tarkaan – wielki wezyr Kalormenu, który miał być mężem Arawis. Około sześćdziesięcioletni mężczyzna. Okrutny i pozbawiony uczuć. Popiera nikczemny plan Rabadasza, utwierdzając dziewczynę w przekonaniu, że jest złym człowiekiem.

Anradin Tarkaan – zamożny Kalormeńczyk, weteran wielu bitew, właściciel konia Bri. To właśnie on złożył rybakowi propozycję kupna Szasty. Pod dowództwem Rabadasza, brał udział w bitwie pod Anwardem.

Bar – były kanclerz króla Luny, zdrajca, który sprzedawał informacje wrogom. Kiedy usłyszał proroctwo mówiące o tym, że jeden z synów króla ocali krainę, porwał niemowlę (Szastę) i uciekł galeonem. Wywiązała się morska bitwa, podczas której Bar zginął. Wcześniej jednak włożył chłopca wraz z rycerzem do łódki.

Lasaraliina Tarkiina – młoda, wysoko urodzona dziewczyna, przyjaciółka Arawis. Rozpoznała ją na ulicy i zaoferowała pomoc oraz ukrycie w zamku. Dziewczyna jest nieco próżna i interesują ją mrzonki. Lubi się stroić i przebywać na balach. Nie jest zbyt mądra i często irytuje otoczenie. Mimo swych wad, zaryzykowała dla Arawis i ukryła ją w swym domostwie, a następnie pomogła w ucieczce.

Luna – ojciec Szasty (Kora) i Korina oraz król Archenlandii. Człowiek o pozytywnym usposobieniu, epatujący dobrocią. Zgadza się na okazanie prawa łaski Rabadaszowi, mimo iż napadł na jego królestwo, chcąc wymordować mieszkańców. Przygarnia na swój zamek Arawis.

Piotr, Edmund, Zuzanna i Łucja Pevensie – rodzeństwo znane z pierwszych części „Opowieści z Narnii”. Akcja tego tomu dzieje się w czasie, kiedy są królami Narnii. Zuzanna otrzymuje propozycję zamążpójścia za Rabadasza, jednak kiedy odkrywa, jak złym i podłym jest on człowiekiem, odrzuca zaręczyny, co wprowadza księcia we wściekłość. Wraz z Edmundem i przyjaciółmi, ucieka statkiem do Narnii. Król Piotr jest właściwie nieobecny w powieści, gdyż wyjechał. Edmund i Łucja biorą udział w bitwie i powstrzymują wojska Rabadasza przed podbiciem Archenlandii. Rodzeństwo jest starsze niż w części pierwszej i drugiej, cechuje je więc większa roztropność i dojrzałość.

Zwierzęta:
Bri – pełne imię brzmi Brihy-hinny-brinny-huhy-haaah. Narnijski, mówiący koń, który proponuje Szaście ucieczkę. Jako źrebak porwano go i został niewolnikiem w Kalormenie. Musiał udawać zwykłego konia i długo nie posługiwał się mową. Wielkim marzeniem Bri jest powrót do jego ojczyzny – Narnii – i odzyskanie upragnionej wolności. Kiedy jednak owo marzenie się spełnia, odkrywa, jak mało wie o narnijskich zwyczajach i koniach. Nieco gloryfikuje swoje osiągnięcia, uważa się za wspaniałego i odważnego. Kiedy życie weryfikuje jego pewność siebie, popada w wielki smutek i jest mu wstyd. Wychowując się wśród zwykłych koni, uważał że jest wyjątkowy i lepszy od nich. Aslan pomógł mu zaakceptować rzeczywistość. Bri jest impulsywny, energiczny i żądny przygód. Koń jest biały, nakrapiany, o masywnej budowie ciała.

Hwin – klacz należąca do Arawis. Jej historia jest podobna do dziejów Bri. Również została porwana jako źrebię do Kalormenu i zniewolona. Ukrywała swe pochodzenie. Przemówiła, aby ocalić życie dziewczynce. Hwin jest spokojna, zrównoważona i powściągliwa. Cechuje ją inteligencja, często jej dedukcja i trzeźwe myślenie kieruje bohaterów na właściwą drogę. W przeciwieństwie do swej przyjaciółki jest otwarta i serdeczna, szybko zaprzyjaźnia się z nowo poznanymi bohaterami.

Chervus – piękny jeleń, który poinformował króla Edmunda i królową Łucję o nadciągającym niebezpieczeństwie.

Magiczne istoty:
Aslan – prawdziwy władca Narnii, syn Władcy-Zza-Morza, Wielki Lew. Początkowo ukazuje się Szaście pod postacią kota, aby go nie przestraszyć. Wydaje się nieobecny w tej części cyklu, jednak na końcu okazuje się, że cały czas pomagał bohaterom. Lew jest sprawiedliwy i dobry. Mimo zdradzieckich czynów, które popełnił Rabadasz, okazuje mu prawo łaski. Aslan to także alegoryczne przedstawienie wyobrażenia Jezusa Chrystusa w religii chrześcijańskiej. Sędzia, przewodnik, pocieszyciel i przyjaciel.

Karzeł Bajon – czerwony karzeł narnijski, który zaoferował wyczerpanemu podróżą Szaście nocleg i śniadanie. Ma dwóch braci: Figlina i Kruchopalucha. To on zainicjował powiadomienie króla Edmunda o nadciągających wojskach.

Faun Tumnus – bohater znany z części pierwszej („Lew, Czarownica i stara szafa”). Jest teraz starszy, został zaufanym doradcą króla i królowej. Jest bardzo serdeczny i dobry.