Opowieści z Narnii – Koń i jego chłopiec - Charakterystyka bohaterów

Powieść „Koń i jego chłopiec” to piąty tom należący do cyklu pod tytułem „Opowieści z Narnii”, autorstwa C.S. Lewisa. Książka wydana w roku 1954 opisuje losy chłopca o imieniu Szasta, jego przyjaciółki Arawis oraz dwójki narnijskich koni. Cała czwórka ucieka przed swym losem w niewoli i zostaje wplątana w polityczne niesnaski pomiędzy krainami. Na ich barkach spoczywa ogromna odpowiedzialność ostrzeżenia króla Archenlandii przez wrogimi wojskami.
Oto charakterystyka występujących w powieści bohaterów.

Bohaterowie pierwszoplanowi:

Szasta/Kor – chłopiec przed laty został znaleziony przez rybaka (Arszisza) na brzegu morza, w łódce. Zostaje przez niego wychowany, jednak nie zna swego prawdziwego pochodzenia. Pewnego dnia odkrywa, iż jego przybrany ojciec chce go sprzedać. Szasta zaprzyjaźnia się z mówiącym koniem, o imieniu Bri, który przybył wraz z potencjalnym kupcem, i oboje uciekają przez piętnem niewolnictwa. Po drodze poznajemy charakter chłopca. Cechuje go odwaga i lojalność. Jest wierny nowo poznanej przyjaciółce, a nawet (nieuzbrojony) broni ją przed atakującym lwem. Marzyciel, lubiący przygody i odkrywanie nowych miejsc. Dzięki jego uporowi i determinacji, udaje się uchronić dwie krainy przed natarciem wojsk. Szasta to prawdziwy bohater. Na końcu chłopiec odkrywa swe pochodzenie. Okazuje się, że jest synem króla Luny, a jego bratem bliźniakiem, łudząco do niego podobnym, jest książę Korin. Perspektywa bycia księciem nieco go zawstydza, gdyż jest prostolinijny i nienauczony ogłady.

Arawis Tarkiina – młoda dziewczyna, będąca córką niejakiego Kidrasza Tarkaana, potomka boga Tasza. Kiedy dowiaduje się, że rodzice zamierzają wydać ją za starszego, nikczemnego mężczyznę, zrozpaczona próbuje popełnić samobójstwo. Ratuje ją jej klacz, ujawniając swe prawdziwe, narnijskie pochodzenie. Arawis i jej koń ruszają w daleką podróż, w której zaprzyjaźniają się z Szastą. Dziewczynka jest bardzo sprytna, zawsze kieruje się logiką i ostrożnością. Powściągliwa, odważna, lubiąca planować. Mimo szlacheckiego pochodzenia, dzielnie znosi wszelkie niedogodności i niebezpieczeństwa. Początkowo była bardzo nieufna wobec Szasty, z czasem jednak obdarzyła go zaufaniem. Kiedy dorosła, poślubiła króla Kora i została królową.

Bri – jego pełne imię brzmi Brihy-hinny-brinny-huhy-haaah. Biały, nakrapiany koń, o silnej budowie ciała. Jako źrebię został uprowadzony i sprzedany do niewoli. U boku swego pana brał udział w licznych bitwach i podróżach. Przez cały czas udawał zwykłego konia i nigdy nie ujawnił swego narnijskiego pochodzenia i daru mowy. Koń prędko odkrył, że może zaufać Szaście i wspólnie wyruszyli w podróż. Bri jest trochę próżny, zapatrzony w swą niezwykłość i osiągnięcia. Cechuje go impulsywność i energiczność. Jego celem jest dotarcie do Narnii – ojczyzny, w której będzie szczęśliwy. Kiedy kres podróży jest bliski, Bri odkrywa, że nic nie wie o narnijskich koniach i ich zwyczajach oraz różni się od pobratymców. Jest zawstydzony tym faktem, a także tym, iż okazał się tchórzliwy. Aslan przekonuje konia iż istotnie jest wyjątkowy. W Narnii Bri odnajduje szczęście.

Hwin – klacz należąca do Arawis. Jej przeszłość jest bardzo podobna do przeszłości Bri. Również została uprowadzona i zniewolona. Obydwa konie ruszają ku Narnii, w której odzyskają wolność. Klacz różni się od ogiera charakterem. Jest spokojna, życzliwa i skromna. Stara się trzeźwo i logicznie oceniać sytuację, nie ulega emocjom. Jest znacznie serdeczniejsza od swej przyjaciółki i od razu obdarza zaufaniem nowo poznanych kompanów podróży.

Bohaterowie drugoplanowi:

Piotr, Edmund, Zuzanna i Łucja Pevensie – akcja powieści dzieje się podczas panowania rodzeństwa w Narnii, jednak są o wiele starsi niż w częściach poprzednich.

Korin – młody książę, syn króla Luny, brat bliźniak Kora/Szasty. Chłopiec jest zaskoczony podobieństwem nowo poznanego znajomego, jednak nie orientuje się, że mógłby być jego bratem. Prawdę wyjawia mu ojciec. Korin jest impulsywny i lubi wpędzać się w tarapaty. Swój sprzeciw i inne zdanie wyraża za pomocą pięści, kocha walki i bitwy. Jest przeciwieństwem swojego spokojnego i opanowanego brata. Chłopiec lubi podróże i przygody. Kiedy dowiaduje się, iż to Kor jest starszy o kilkadziesiąt minut, zatem obejmie tron, jest uradowany, ponieważ polityka i władza go nudzą. Po latach uzyskał przydomek „Korin Piorunoręki”, gdyż pokonał gołymi rękoma niedźwiedzia. Korin jest odważny i lubi zwyciężać.

Książę Rabadasz – syn Tisroka, władcy Kalormenu. Chciał poślubić Zuzannę, jednak ta mu odmówiła. Wywołało to w mężczyźnie niepohamowaną wściekłość, gdyż był nauczony, że zawsze ma to, czego pragnie. Postanowił napaść na Archenlandię i Narnię i uprowadzić siłą królową Zuzannę. Gdy nie uzyskał aprobaty szalonego pomysłu rozpętania wojny u ojca, wpadł w jeszcze większą złość. Rabadasz to człowiek pełen okrucieństwa, pozbawiony skrupułów i zasad moralnych. Był gotów pozabijać masę niewinnych istot tylko po to, aby zdobyć to, czego pragnął. Kiedy zostaje pokonany, Aslan okazuje mu prawo łaski. Mężczyzna jest jednak zbyt zaślepiony wściekłością, dlatego spotyka go kara. Wielki Lew zamienia go w osła. Niegdyś budzący strach i respekt, po latach otrzymał przydomek „Rabadasz Śmieszny”. Ze względu na klątwę nie mógł oddalać się od świątyni boga, gdyż na zawsze zostałby osłem. Nigdy więcej nie brał udziału w bitwach i wojnach, stał się nawet roztropny i ostrożny w działaniach.

Arszisz – niezamożny rybak, który przygarnął znalezione w łódce niemowlę. Co prawda wychował Szastę, jednak często bił chłopca i był dla niego okrutny. Kiedy otrzymał propozycję wzbogacenia się jego kosztem, od razu zgodził się go sprzedać, nie bacząc, jaki los może młodzieńsca spotkać. Człowiek samolubny i materialista.

Pustelnik Południowych Kresów – ponad stuletni staruszek, który samotnie pilnuje bramy. Kiedy zjawiają się u niego ranne i przestraszone dzieci, otacza je oraz koniec opieką. Jest bardzo serdeczny i dobroduszny. Ma magiczny staw, w którym widzi wydarzenia dziejące się w odległych krainach.