Los utracony - Charakterystyka bohaterów

Książka noblisty Imre Kertész’a „Los utracony” to autobiograficzna fikcja, która opowiada o pobyciu piętnastoletniego chłopca w trzech obozach zagłady. Ze względu na niespotykany gatunek literacki, trzeba zauważyć, iż wydarzenia przedstawione w utworze jedynie opierają się na prawdziwych przeżyciach autora, a bohaterowie są fikcyjni. Tym bardziej trzeba się im przyjrzeć.
Głównym bohaterem powieści jest Gyorgy Koves. To piętnastoletni chłopak, urodzony w Budapeszcie, o żydowskim pochodzeniu. Jego wygląd nie jest opisany, autor jedynie zwraca uwagę na zmianę, jaka go spotkała po doświadczeniu piekła obozów: jak z ładnego, zdrowego chłopca, stał się pomarszczonym, chorym, brudnym, poranionym, łysym młodzieńcem, o wyglądzie staruszka. Również w jego psychice zachodzi pewna zmiana: z małego, naiwnego, radosnego dzieciaka, Gyorgy wyrasta na cichego, zamkniętego w sobie młodego człowieka. Cechuje go przede wszystkim skromność oraz oszczędność w słowach. Nie jest typem człowieka, który lubi być w centrum uwagi. Gdy wraca z pobytu w obozach, budzi w nim się świadomość i dojrzałość swoich słów, które mimo młodego wieku, przekazują wiele złotych myśli, czasami niejasnych dla prostych, otaczających go ludzi. Zdecydowanie jest to postać pozytywna i godna uwagi, ze względu na swoją pokorę oraz odwagę, gdyż brak strachu przed obozami koncentracyjnymi są wyrazem jego męstwa.
Kolejnym bohaterem jest ojciec Gyorg’iego, o którym nie można dowiedzieć się zbyt wiele. To dorosły mężczyzna, rozwiedziony z matką chłopca. Po wielu rozprawach, uzyskał on prawo do opieki nad synem. Na początku historii dowiadujemy się, iż został on powołany do przymusowego obozu pracy w Oświęcimiu, gdzie najprawdopodobniej zmarł. Zarówno jego wygląd, jak i cechy charakteru nie są nam znane.
Matka nastolatka to żydowska rozwódka, której drugi mąż również wyjechał do przymusowego obozu pracy. Gyorgy widuje ją dwa razy w tygodniu. Gdy chłopak zostaje pod opieką swojej macochy, rodzicielka wykazywała ogromne niezadowolenie z tego powodu, co świadczy o jej troskliwości i miłości do syna. Po powrocie do domu, nastolatek zdecydował się na powrót do domu matki, gdzie prawdopodobnie zamieszkał z nią na stałe, został lekarzem lub inżynierem, tak jak sobie tego życzyła, co wykazuje jej ambicje względem syna. Wygląd matki nie jest nam znany, jednakże całą postać, mimo niewielkiej ilości przedstawionych cech, możemy uznać za pozytywną.
Dość istotną postacią w powieści jest macocha głównego bohatera, do której Gyorgy nie pała sympatią, gdyż wprawia go ona w dyskomfort. Jej rozpacz po stracie męża wykazuje wielkie oddanie wobec niego oraz miłość, a chęć dalszego utrzymania pozostałych członków rodziny w pionie z pewnością zasługuje na uwagę. Po domyśleniu się śmierci ojca nastolatka, macocha wyszła za pana Süto, byłego pracownika sklepu rodziciela, który bardzo gorliwie pomagał kobiecie w trudnych czasach.
Annamaria to pierwsza dziewczyna Gyorg’iego, z którą pierwszy raz się całował. To pulchna Żydówka z długą szyją, mieszkająca nad rodziną bohatera, u przyjaciół jego ojca. Prosta, skromna dziewczyna, o której uosobieniu nie można powiedzieć zbyt wiele.
Rozi, a raczej Rozenfeld, to jeden z kolegów z pracy Gyorg’iego, zesłany do obozów zagłady, o żydowskim pochodzeniu, nieco przydługiej twarzy, jasnych, falujących włosach i niebieskich oczach. Był to przedstawiciel wszystkich chłopaków pracujących w „Shell”, który cieszył się wśród nich wysokim autorytetem, jako iż był wygadany, bystry, pewny siebie i troskliwy wobec innych kolegów.
Palacz to nazwany przez kolegów pomocnik w „Shell”, który został również zesłany do obozów koncentracyjnych. Przezwisko wzięło się od problematycznego nałogu chłopaka, jakim jest palenie. Sarkastyczny, lakoniczny i trzymający się raczej na uboczu. Nie był zbyt lubiany wśród kolegów.
Jedwabny Chłopiec, to jeden z pracowników w zakładzie rafineryjnym oraz zesłanych do obozów hitlerowskich. Wyróżnia się na tle innych jedwabiście lśniącymi, ciemnymi włosami oraz szarymi oczami. Przezwisko wzięło się od jego romantycznej natury oraz umiejętności całkiem zręcznego kręcenia się wokół dziewczyn.
Kolejnym kolegą Gyorg’iego, dzielącego z nim częściowo los, jest Kaletnik – piegowaty chłopak z czarnymi przystrzyżonymi na jeża włosami. Powszechnie lubiany, żywy i przyjazny nastolatek, którego przezwisko wzięli się od wybrania tegoż zawodu w zamian za naukę w szkole.
Moskovics to drobny chłopiec, o nieregularnej, brzydkiej twarzy, tępym nosie, na którym widniały okulary z grubymi szkłami, jak u osoby starszej. Podczas selekcjonowania przyszłych więźniów na zdolnych i niezdolnych do pracy, znalazł się jako jedyny wśród swoich kolegów w grupie, która zginęła później od uduszenia gazem.
Bandi Citrom, wieloletni więzień obozów koncentracyjnych, pochodzący z Węgier, z Budapesztu. Późniejszy bliski przyjaciel Gyorg’iego, którego poznał z Zeitz. Niski, barczysty mężczyzna, o skośnych, żywych oczach, małym nosie i braku uzębienia. W stosunku do Gyorg’iego wykazywał się ogromną troskliwością i cierpliwością, gdyż uczył go wszystkich sztuczek, pozwalających mu przeżyć i wytrzymać w obozowej codzienności. Wykazał się również oddaniem podczas pomagania nastolatkowi, na przykład w myciu się, gdy ten stracił zapał do życia i przechodził załamanie nerwowe, a gdy na nodze głównego bohatera pojawił się tak zwany „flegmon”, bez wahania, przeniósł go do obozu lekarskiego. Był również pracowity i odważny – na Ukrainie zbierał miny, a nigdy nie narzekał na swój los. Wręcz starał się być przykładnym, bezproblemowym więźniem. O jego dalszym życiu nie można się zbyt wiele dowiedzieć, gdyż mimo usilnej próby, nastolatek nie był w stanie ponownie się z nim spotkać. Najprawdopodobniej zginął w Zeitz. Sprytny i doświadczony w życiu obozowym, oddany przyjaciel Gyorg’iego jest zdecydowanie postacią pozytywną i zasługuje na uwagę czytelnika.
Piętka to polski, pogodny i pracowity pielęgniarz, który opiekował się w Buchenwaldzie chorymi, raczej niezdolnymi już do pracy więźniami, w tym głównym bohaterem. Często widywał go na oddziale również polski pielęgniarz Zbyszek oraz czeski – Bohusz.
Przedstawieni powyżsi bohaterowie to większości drugoplanowe postacie, które wybijały się na tle innych, za sprawą towarzyszenia w wydarzeniach bohaterowi, jednakże nie można ich w całości scharakteryzować przez skromny opis oraz bark zwrócenia ku nim większej uwagi, prze autora oraz głównego bohatera. Najbardziej znaczącą postacią dla nastolatka jest Bandi, który miał duży wpływ na bohatera i jest postacią szalenie ważną dla jego późniejszego życia.