Harry Potter i Zakon Feniksa - Recenzja książki

„Harry Potter i Zakon Feniksa” autorstwa J.K. Rowling jest piątą powieścią z serii opowiadającej o przygodach młodego czarodzieja, uczącego się w Szkole Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie. Tytułowy bohater spędza kolejne wakacje w domu swoich krewnych Vernona i Petunii Dursleyów przy ulicy Privet Drive w Little Whinging. Jednak dla Harry’ego nie jest to czas beztroskiego odpoczynku. Chłopiec z niecierpliwością wyczekuje jakichkolwiek wieści o poczynaniach potężnego czarnoksiężnika Voldemorta. Brak informacji od przyjaciół z czarodziejskiego społeczeństwa, dodatkowo frustruje bohatera. Skazany na towarzystwo swoich mugolskich (niemagicznych) krewnych, czuje się niedoceniony i pominięty. Przez cały czas zastanawia się, dlaczego dyrektor nie chce wtajemniczyć go w swoje plany, mimo że ubiegłego roku chłopiec sam jeden walczył przeciwko Voldemortowi.

Sytuacja ulega diametralnej zmianie, gdy niczym niezmącony spokój przerywa pojawienie się dementorów — przerażających istot, strzegących czarodziejskiego więzienia Azkabanu w Little Whinging. Harry Potter, aby uratować siebie i swojego kuzyna Dudleya Dursleya, zmuszony jest użyć czarów, łamiąc tym samym magiczne prawo, za co grozi mu wyrzucenie ze szkoły i proces sądowy.

Dodatkowo bohater zostaje wciągnięty w konflikt między Ministrem Magii a dyrektorem Szkoły Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie, Albusem Dumbledore’em. Korneliusz Knot i jego podwładni nie wierzą w powrót Tego, Którego Imienia Nie Wolno Wymawiać. Nastawiają przeciwko chłopcu i dyrektorowi społeczeństwo, wykorzystując do tego między innymi swoje wpływy i czarodziejską prasę. W „Proroku Codziennym” podlegającemu Ministerstwu Magii, Harry i Albus Dumbledore kreowani są na kłamców, co wcale nie ułatwia żadnemu z nich życia. Również tuszowanie prawdy i zatajanie faktów przez przedstawicieli rządu wprowadza zamęt. Tylko nieliczni czarodzieje i czarownice wierzą w powrót Lorda Voldemorta i obawiają zbliżającej się wielkimi krokami wojny.

Nastoletni czarodziej dowiaduje się także o istnieniu tajnej organizacji, (do której przed laty należeli jego rodzice i ich przyjaciele) o nazwie Zakon Feniksa. Została ona powołana w okresie Pierwszej Wojny Czarodziejów do walki z Lordem Voldemortem i jego poplecznikami Śmierciożercami. Kiedy Czarny Pan się odrodził, Albus Dumbledore reaktywował organizację. Po ataku dementorów to właśnie w Kwaterze Głównej Zakonu Feniksa, Harry wraz z przyjaciółmi spędza pozostały czas wakacji, próbując ustalić, co planuje przebiegły czarnoksiężnik i jaką potężną bronią może dysponować.

Również powrót do Hogwartu przynosi wiele niemiłych niespodzianek. Nowym nauczycielem Obrony Przed Czarną Magią zostaje bezwzględna Dolores Jane Umbridge. Kobieta wcześniej pełniła funkcję starszego podsekretarza w biurze Ministra Magii. Po objęciu stanowisko nauczyciela, na polecenie Korneliusza Knota, próbuje zaprowadzić „nowy ład” w Szkole Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie. Zakazuje nawet używania czarów na swoich lekcjach, co spotyka się z niezadowoleniem uczniów.

Nie wszyscy jednak wierzą bezgranicznie w zapewnianie Ministerstwa, że ze strony Voldemorta nie zagraża im żadne niebezpieczeństwo, a sam powrót Lorda, jest tylko sposobem, w jaki Harry Potter próbuje zwrócić na siebie uwagę. Hermiona Granger, wykorzystując ogólne niezadowolenie panujące w Hogwarcie, wpada na pomysł stworzenia pozalekcyjnej grupy uczniowskiej, której głównym celem jest nauka Obrony Przed Czarną Magią. Pomysł spotyka się z dużą aprobatą, a sam Harry (początkowo nieco sceptycznie nastawiony do tego pomysłu), zgadza się nauczać swoich kolegów. Z czasem organizacja zostaje nazwana Gwardią Dumbledore, a jej celem przestaje być już tylko i wyłącznie nauka. Staje się symbolem młodzieńczego buntu przeciwko tyranii Dolores Jane Umbridge.

Jednak powrót Voldemorta nie jest jedynym, z czym musi się zmierzyć Harry Potter, Hermiona Granger i Ronald Weasley. Zbliżające się Standardowe Umiejętności Magiczne (egzamin potocznie nazywany przez uczniów SUMami), stos prac domowych, treningi Qudditcha, wymagający nauczyciele, coraz to nowsze dekrety Wielkiego Inkwizytora i Brygada Inkwizycyjna, to tylko nieliczne z problemów, z jakim muszą się zmierzyć uczniowie Hogwartu. Na szczęście zarówno w walce z siłami zła, jak i w obowiązkach szkolnych, bohaterowie zawsze mogą liczyć na pomoc swoich oddanych przyjaciół.

Książka ta jest świetną kontynuacją losów Harry’ego. Opowiada o pierwszym zauroczeniu głównego bohatera, prawdzie, która nieraz może okazać się dużym ciężarem, młodzieńczym buncie, walce w obronie tego, co dla bohaterów ważne i bólu po stracie bliskiej osoby. Pokazuje, jak ważnym wartościami, niezależnie od wieku są dla człowieka przyjaźń i miłość.

Zdecydowanie jest to powieść ponadczasowa, bo właśnie takie są problemy w niej poruszane.

Książka jest łatwa w odbiorze, między innymi, dzięki prostemu językowi, którym posługują się bohaterowie. Ich losy chwytają za serce. Bawią, a niekiedy wywołują łzy. Wątki poruszane w powieści sprawiają, że nie jest to już tylko historia uczniów, uczęszczających do magicznej szkoły i zgłębiających tajniki czarów, a opowieść o walce, ogromnej determinacji i przyjacielskim oddaniu, w cieniu zbliżającej się wielkimi krokami wojny.

Uniwersalne przesłanie w niej zawarte sprawia, że jest ona odpowiednia zarówno dla młodszych, jak i starszych czytelników. Uważam, iż jest to przepiękna historia, naprawdę warta bliższego poznania.