kolokfializm czy kolokwializm
Zamień czytanie na oglądanie!
W języku polskim spółgłoski dzielimy na dźwięczne (podczas ich wymawiania więzadła głosowe drgają) i bezdźwięczne (przy ich wymawianiu więzadła głosowe pozostają w bezruchu). Spółgłoski dźwięczne to miedzy innymi: b, d, g, w, z, ż, dz, dż. Odpowiadają im bezdźwięczne: p, t, k, f, s, sz, c, cz. W niektórych pozycjach głoski mogą podczas wymawiania zyskiwać lub tracić dźwięczność. Taki mechanizm nazywamy upodobnieniem pod względem dźwięczności. Upodobnienie zachodzi wówczas, gdy ze względu na sąsiedztwo lub miejsce głoski w wyrazie traci ona lub zyskuje dźwięczność. Oczywiście to zjawisko zachodzi tylko w mowie, ale może powodować błędy w zapisie.
Upodobnienia dzielimy na międzywyrazowe (np. pod stołem – wymawiamy [pot stołem] bo pod wpływem bezdźwięcznego s traci dźwięczność d) lub wewnątrzwyrazowe (np. kolokwializm
W tej chwili widzisz tylko 50% opracowania
by czytać dalej, podaj adres e-mail!Sprawdź również:
Dodaj komentarz jako pierwszy!